Organy podatkowe wyjaśniają zasady stosowania ulgi na zwiększenie sprzedaży

Zasadniczo adresatami omawianej ulgi są podatnicy PIT i CIT prowadzący działalność gospodarczą. Jednak trzeba mieć na uwadze, że ulga ta dotyczy wydatków ponoszonych na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów, przez które rozumie się rzeczy wytworzone przez podatnika (art. 26gb ust. 2 updof i art. 18eb ust. 2 updop). W istocie oznacza to ograniczenie kręgu podatników, którzy mogą uzyskać prawo do jej zastosowania.

Wypada zaznaczyć, że zarówno w znaczeniu słownikowym, jak i prawnym (patrz art. 45 Kodeksu cywilnego) pod pojęciem rzeczy rozumie się przedmioty materialne. Tym samym należy uznać, że poza zakresem analizowanej ulgi pozostają wydatki ponoszone w związku z działalnością polegającą na świadczeniu usług i działalnością handlową. Dlatego gdy podatnik sprzedaje określone rzeczy, ocenie podlega okoliczność, kto jest ich faktycznym wytwórcą. Na kwestie te zwrócił uwagę Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej m.in. w interpretacji indywidualnej z 30 września 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.433.2022.1.AR.

Wystąpił o nią podatnik CIT, który na zlecenie klientów opracowuje i kompletuje zestawy montażowe. Elementy wchodzące w skład zestawu nie są przedmiotem ogólnodostępnej oferty podatnika, lecz są przez niego nabywane. Kontroluje on u poszczególnych dostawców jakość rzeczy wchodzących w skład zestawu. Produkcja zestawów polega na kompletowaniu pojedynczych elementów o odpowiednim rodzaju i ilości w dedykowanym opakowaniu. Organ podatkowy wyjaśnił, że intencją ustawodawcy było objęcie ulgą na ekspansję wyłącznie produktów stanowiących rzeczy (przedmioty materialne) wytworzone przez podatnika. Wynika to wprost z literalnego brzmienia art. 18eb updop. Natomiast okoliczności opisane we wniosku wskazują, że rola podatnika sprowadza się w istocie do kompletowania pojedynczych rzeczy wyprodukowanych przez inne podmioty (dostawców) i tworzeniu z nich zestawów opakowanych zgodnie z zamówieniem danego kontrahenta. Za niezasadne powołany organ uznał twierdzenie podatnika w kwestii tego, że zestaw jest rzeczą wytwarzaną przez podatnika na indywidualne zamówienie klienta. Stwierdził, że działalność podatnika w opisanym zakresie nie jest działalnością produkcyjną tylko działalnością handlową.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z 19 sierpnia 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.156.2022.1.MF Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odmówił prawa do ulgi podatnikowi, który poniósł koszty związane z zaprojektowaniem i zakupem wykrojnika na karton ze znakiem towarowym, w którym sprzedaje owoce i warzywa zakupione wcześniej od ich dostawców. Podatnik uważał, że poprzez dostarczanie swoich opakowań do sortowni i ponoszenie kosztów pakowania towarów, staje się producentem indywidualnego produktu rozpoznawalnego za granicą, a tym samym ma prawo do ulgi na ekspansję. Organ podatkowy uznał, że podatnik, którego działalność polega na dystrybucji towarów dostarczanych przez producentów, i w związku z tą działalnością ponosi koszty opakowania tych towarów i ich sprzedaży na rynkach zagranicznych, nie ma prawa do ulgi na ekspansję. Pisaliśmy o tym w Przeglądzie Podatku Dochodowego nr 19 z 2022 r., w artykule pt. "Ulga na ekspansję nie dla dostawcy towarów".

Podatnik w ramach ulgi na ekspansję może odliczać koszty poniesione w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów, których katalog został określony w art. 26gb ust. 7 updof i art. 18eb ust. 7 updop. W myśl tych przepisów za koszty te uznaje się koszty:

1) uczestnictwa w targach, poniesione na: organizację miejsca wystawowego, zakup biletów lotniczych dla pracowników i podatnika (dotyczy podatnika PIT), zakwaterowanie i wyżywienie dla pracowników i podatnika (dotyczy podatnika PIT),

2) działań promocyjno-informacyjnych, w tym zakupu przestrzeni reklamowych, przygotowania strony internetowej, publikacji prasowych, broszur, katalogów informacyjnych i ulotek, dotyczących produktów,

3) dostosowania opakowań produktów do wymagań kontrahentów,

4) przygotowania dokumentacji:

• umożliwiającej sprzedaż produktów, w szczególności dotyczącej certyfikacji towarów oraz rejestracji znaków towarowych,
• niezbędnej do przystąpienia do przetargu, a także składania ofert innym podmiotom.

Warto zauważyć, że niektóre koszty spośród uważanych za poniesione na zwiększenie przychodów ze sprzedaży produktów zostały ściśle określone (np. zakup biletów lotniczych dla pracowników), natomiast część ma charakter otwarty. Tak jest m.in. w przypadku wydatków dotyczących działań promocyjno-informacyjnych, które stały się przedmiotem wyjaśnień udzielonych przez organy podatkowe.

W interpretacji indywidualnej wydanej 6 października 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.466.2022.2.SG oraz 30 czerwca 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.188.2022.2.BS, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej podzielił stanowisko podatników, że wydatki na prowadzenie kampanii reklamowych w internecie, ponoszone na rzecz podmiotów dostarczających usługi (systemy) umożliwiające wyświetlanie reklam tekstowych (linków sponsorowanych) w wynikach wyszukiwania wyszukiwarki internetowej oraz reklam graficznych (banerów), w tym pozwalających na przekierowanie użytkowania/odbiorcy na strony internetowe zawierające informacje o produkcie lub o działalności podatnika, mieszczą się w katalogu działań promocyjno-informacyjnych, o których mowa w art. 18eb ust. 7 pkt 2 updop. Z uwagi na to, że podatnicy ponosili te wydatki w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktów własnej produkcji (sprzętu fotograficznego) oraz wprowadzenia nowego produktu (budki akustycznej) do sprzedaży, organ podatkowy potwierdził, że w związku z tymi wydatkami są oni uprawnieni do skorzystania z ulgi na ekspansję.

Uzupełniająco warto przywołać informację Ministerstwa Finansów z 24 stycznia 2022 r. przekazywaną do mediów na zapytania dziennikarzy (dostępną na stronie www.eureka.mf.gov.pl, ID informacji: 480223), w której resort wyraził pogląd, że do kategorii wydatków ponoszonych w związku z działaniami promocyjno-informacyjnymi kwalifikują się wydatki na reklamy radiowe i telewizyjne.

W informacji tej Ministerstwo wyjaśniło ponadto, jak w jego ocenie, należy rozumieć pojęcie "dostosowania opakowań produktów do wymagań konkretnych kontrahentów". Czytamy w niej, że: "(...) odliczeniu w ramach ulgi podlegają wyłącznie koszty związane z samym etapem dostosowawczym (dot. dla przykładu rozróżnienia kolorystyki opakowań w zależności od kraju odbiorcy), a nie koszty ogólne produkcji (począwszy od etapu projektowego, poprzez wytworzenie przy zastosowaniu szerokiej gamy materiałów, a skończywszy na uzyskaniu gotowego opakowania, któremu dopiero w kolejnej fazie zostanie nadany np. indywidualny kolor właściwy dla danego kontrahenta). Nie można zatem generalnie stwierdzić, że np. wartość linii produkcyjnej odpowiadającej za produkcję opakowań może być wydatkiem podlegającym odliczeniu".