Osoba fizyczna, zatrudniona na tzw. etacie i prowadząca własną działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym, uprawniona jest zarówno do tzw. ulgi dla młodych, jak i do tzw. ulgi dla rodzin 4+. Swojemu pracodawcy nie składała w 2023 r. oświadczenia o stosowanie ulgi dla rodzin 4+, natomiast złożyła wniosek o niestosowanie jej zwolnienia dla młodych. Czy może dowolnie wybrać, w ramach jakiego źródła przychodów rozliczy te ulgi w zeznaniu?
Każde z dwóch wskazanych w pytaniu zwolnień z pdof, czyli ulga dla młodych (art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o pdof) oraz ulga dla rodzin 4+ (art. 21 ust. 1 pkt 153 ustawy o pdof), jest limitowane kwotą 85.528 zł w skali roku. Stanowi ona wspólny limit łącznie dla czterech zwolnień podatkowych. Są to zwolnienia określone w art. 21 ust. 11 pkt 148 oraz pkt 152-154 ustawy o pdof (art. 21 ust. 44 ustawy o pdof). Jeśli zatem osoba uprawniona do ulgi dla młodych chce połączyć tę ulgę z ulgą dla rodzin 4+, to jej łączne przychody podlegają zwolnieniu tylko w granicach 85.528 zł.
Jeżeli chodzi o ulgę dla rodzin 4+, to ma ona zastosowanie zarówno do przychodów osiągniętych przez uprawnionego podatnika m.in. ze stosunku pracy oraz pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej według skali podatkowej, podatkiem liniowym lub ryczałtem ewidencjonowanym.
Zatem w sytuacji opisanej w pytaniu ulgę tę - w ramach ustawowego limitu - podatnik może podzielić pomiędzy przychody z pracy i z działalności gospodarczej w składanych przez siebie PIT-37 i PIT-36L za 2023 r. Natomiast tzw. ulga dla młodych ma zastosowanie wyłącznie do przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o pdof, w tym m.in. ze stosunku pracy, wśród których nie znalazły się jednak przychody z działalności gospodarczej. Podatnik może więc z niej skorzystać wyłącznie w stosunku do przychodów z pracy w PIT-37.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
