Zatrudniamy pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony, zawartej do końca sierpnia 2017 r. Pracodawca nie zdecydował jeszcze, czy podpisze z tym pracownikiem kolejną umowę. Czy pracownik w obecnym zatrudnieniu powinien wykorzystać 14 dni urlopu wypoczynkowego?
Odpowiedź na pytanie zależy od przysługującego pracownikowi wymiaru urlopu wypoczynkowego w danym roku kalendarzowym oraz spełnienia warunków podziału urlopu na części.
W myśl art. 154 § 1 K.p., wymiar urlopu wynosi:
Wskazany wymiar urlopu ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu, jeżeli pracownik jest zatrudniony w niepełnym wymiarze czasu pracy. Zasada proporcjonalności jest także stosowana w sytuacji, gdy umowa o pracę rozwiązuje się w trakcie roku kalendarzowego. W takim przypadku, zgodnie z art. 1551 § 1 pkt 1 K.p., u dotychczasowego pracodawcy urlop wypoczynkowy należy się pracownikowi proporcjonalnie do okresu przepracowanego u tego pracodawcy w roku ustania stosunku pracy, chyba że przed ustaniem tego stosunku pracownik wykorzystał urlop w przysługującym mu lub w wyższym wymiarze. Przy wszystkich tych regułach nie ma znaczenia rodzaj umowy o pracę.
Przykład |
Pracownik zatrudniony od 1 września 2016 r. na czas określony ma prawo do 20 dni urlopu wypoczynkowego za cały rok. Zakładając, że jego umowa o pracę rozwiąże się z dniem 31 sierpnia 2017 r. oraz że pracodawca nie zdecyduje się jej przedłużać, za okres pracy w 2017 r. pracownikowi przysługuje u tego pracodawcy 14 dni urlopu wypoczynkowego (20 dni x 8/12 = 13,33 dnia, po zaokrągleniu 14 dni).
Gdyby pracownik miał prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego za cały rok, to wówczas przy tych samych założeniach nabyłby prawo do 18 dni urlopu (26 dni x 8/12 = 17,33 dnia, po zaokrągleniu 18 dni).
Pracownik ma prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego. Zasadniczo powinien go wykorzystać jednorazowo w całości, w roku kalendarzowym, w którym uzyskał do niego prawo (art. 152 § 1 i art. 161 K.p.). Jednak art. 162 K.p. pozwala na dzielenie urlopu, o ile pracownik złoży wniosek w tej sprawie, z tym że jedna część urlopu powinna trwać co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Zasada udzielenia jednej, niepodzielnej, 14-dniowej części urlopu nie może być realizowana, jeśli te warunki nie są spełnione. Nie działa także, gdy wymiar urlopu należnego pracownikowi u pracodawcy jest krótszy niż 14 dni. Taka sytuacja może wystąpić w razie rozwiązania umowy o pracę w trakcie roku. Gdyby pracodawca, o którym mowa w pytaniu, zdecydował się nie przedłużać umowy o pracę, wówczas liczba dni urlopowych przysługujących pracownikowi (odpowiednio 14 lub 18 dni) może uzasadniać nieudzielanie co najmniej 14 dni urlopu w jednej części.
Zwracamy uwagę! Pracodawca, który udziela pracownikowi urlopu wypoczynkowego w częściach, z której żadna nie trwa co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych nie popełnia wykroczenia. Może jedynie otrzymać od inspektora pracy polecenie ustne lub wystąpienie pisemne o właściwe stosowanie art. 162 K.p. Tak wynika z art. 11 pkt 8 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 786). Jeśli pracownik nie wykorzysta urlopu wypoczynkowego do dnia rozwiązania stosunku pracy, wówczas pracodawca ma obowiązek wypłacić za pozostałe dni ekwiwalent (art. 171 K.p.).
|