Prowadzoną działalność gospodarczą rozliczam na podstawie księgi podatkowej. Czy opłaty bankowe np. za prowadzenie rachunku, prowizję za przelewy, za cały miesiąc mogę, na podstawie wyciągu bankowego, księgować łącznie - jedną kwotą? Pod jaką datą należy je ujmować?
Kwotę opłat bankowych za cały miesiąc można wpisywać do księgi podatkowej, na podstawie wyciągu bankowego pod datą jego wystawienia, jedną kwotą - zbiorczo.
Za dowody księgowe, w myśl § 13 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r. poz. 728), uważa się m.in. dowody opłat bankowych. Do takich dowodów zalicza się np. wyciągi bankowe, dokumentujące opłaty i prowizje pobrane przez bank.
Podatnicy, którzy prowadzą księgę podatkową w sposób uproszczony, zasadniczo koszty uzyskania przychodów potrącają w tym roku podatkowym, w którym zostały one poniesione. Przy czym za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę zaksięgowania (ujęcia) kosztu w księdze. Wynika to z art. 22 ust. 4 i 6b ustawy o pdof (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509). Zatem koszty opłat i prowizji pobranych przez bank ujmuje się w dacie wystawienia wyciągu bankowego.
Z kolei w przypadku gdy księga prowadzona jest metodą memoriałową, to opłaty bankowe i prowizje, jako koszty pośrednio związane z przychodami, zasadniczo są potrącalne w dacie ich poniesienia, czyli w tej sytuacji również w dacie wystawienia wyciągu bankowego. Jednak jeśli koszty pośrednie dotyczą przełomu roku, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Stanowi o tym art. 22 ust. 5c i 6b ustawy o pdof.
|