W Dz. Urz. Min. Fin. z 2023 r. pod poz. 21 opublikowana została interpretacja ogólna nr DD2.8202.3.2022 Ministra Finansów z dnia 23 lutego 2023 r. w sprawie ujmowania w księdze przychodów i rozchodów kosztów uzyskania przychodów.
W wydanej interpretacji Minister Finansów odniósł się do problematyki dotyczącej zasad potrącania kosztów uzyskania przychodów przez podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej PKPiR.
Na podstawie art. 22 ust. 4 updof, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione. Podatnicy prowadzący PKPiR, mogą wybrać zasady potrącania kosztów uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 5-5c updof, tj. stosowane u podatników prowadzących księgi rachunkowe, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowa księga będzie prowadzona w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. (art. 22 ust. 6 updof).
W przypadku podatników prowadzących PKPiR za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu (art. 22 ust. 6b updof).
Zdarza się, że podatnik otrzymuje dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu po dacie jego wystawienia. Opóźnienia mogą nawet przekraczać ustawowe terminy do obliczenia zaliczki na podatek.
Minister Finansów trafnie zauważył, że nieuwzględnienie dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu w miesiącu, w którym został wystawiony, nie powoduje zaniżenia dochodu, a co za tym idzie podstawy obliczenia należnej zaliczki. Wręcz przeciwnie, może to prowadzić jedynie do zawyżenia dochodu i należnej zaliczki.
Wątpliwości jednak pozostają, mianowicie czy dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu, powinien być wykazany w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany przez podatnika bądź przekazany do biura rachunkowego, czy w miesiącu, w którym został wystawiony. W drugim przypadku wiązałoby się to z koniecznością korekty zapisów w PKPiR.
Odnosząc się do nich, Minister zwrócił uwagę, że powołane przepisy ustawy o PIT wskazują na potrącalność kosztów uzyskania przychodów w określonym roku podatkowym. Nie wymieniają innego okresu rozliczeniowego, np. miesiąca albo kwartału. Stąd, w jego ocenie dowód stanowiący podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu uzyskania przychodu otrzymany przez podatnika lub przekazany do biura rachunkowego w późniejszym terminie, może być zaksięgowany (ujęty) w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany przez podatnika bądź przekazany do biura rachunkowego. Powinno to nastąpić do końca roku podatkowego, w którym koszt ten może być potrącony.
Zauważył również, że księgując (ujmując) dowód w PKPiR, w kolumnie drugiej podatnicy wpisują datę zdarzenia gospodarczego. Zgodnie z objaśnieniami do PKPiR, jest to dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży). Zatem, późniejsze wpisanie danego kosztu nie powoduje zmiany daty jego poniesienia, o której mowa w art. 22 ust. 6b updof.
Jednocześnie, w przypadku dowodu otrzymanego przez podatnika lub przekazanego do biura rachunkowego w późniejszym terminie i wykazania go w PKPiR w miesiącu, w którym został otrzymany bądź przekazany do biura rachunkowego, w kolumnie 17 "Uwagi", można opisać przyczyny późniejszego zaksięgowania (ujęcia) danego kosztu w księdze.
|