Pomimo stopniowego rozwoju zaawansowanych technologii, w tym AI, kapitał ludzki to nadal jedna z najważniejszych zmiennych decydujących o funkcjonowaniu firmy. Dlatego też pracodawcy doceniają rolę integracji działających na ich rzecz zespołów, z uwagi na jej przełożenie na osiągane przez firmę wyniki. Przejawia się to niesłabnącą popularnością pracowniczych imprez integracyjnych. Obecna pora roku sprzyja takim eventom ze względu na możliwość zorganizowania ich w plenerze w formie np. pikniku czy festynu. Wydatki związane z ich organizacją należy rozliczyć w podatku dochodowym zarówno po stronie organizatora, jak i uczestnika.
Rodzajami świadczeń klasyfikowanych na gruncie pdof do przychodów ze stosunku pracy są m.in. świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, a także wartość innych nieodpłatnych świadczeń (art. 12 ust. 1 ustawy o pdof). Jednak z wyroku TK z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, wynika, że pracowniczy przychód podatkowy w podatku dochodowym mogą generować jedynie takie nieodpłatne świadczenia, które:
1) zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
2) zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
3) stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (korzyść ta nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
Z powołanego wyroku wynika również, że obiektywne kryterium wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) nie jest spełnione, jeżeli pracodawca proponuje swoim pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). Wówczas bowiem, także gdy pracownik bierze udział w takim spotkaniu dobrowolnie, nie uzyskuje on żadnej korzyści, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku (odnosi się to też do udziału w imprezie integracyjnej osób bliskich pracownika).
Trzeba jednak wyraźnie podkreślić, że aby przychód z tytułu udziału w imprezie zorganizowanej przez pracodawcę po stronie pracownika nie powstawał, to nadrzędnym celem spotkania musi być zintegrowanie pracowników z firmą i między sobą jako zespołu. Jedynym celem takiego spotkania nie może być okazja do przebywania pracowników ze sobą i wspólnej zabawy, jak również do konsumpcji, na co uwagę zwraca fiskus w wydawanych interpretacjach indywidualnych.
Źródłem finansowania wydatków ponoszonych na pracowniczą integrację zasadniczo są środki obrotowe pracodawcy. Będąc organizatorem takiego wydarzenia, nie różnicuje on wartości świadczeń uzyskiwanych przez poszczególnych pracowników z tytułu uczestnictwa w imprezie. W takich okolicznościach - inaczej ma to miejsce w przypadku świadczeń związanych z pracowniczym wypoczynkiem - nie kieruje się on bowiem kryterium socjalnym, co wyłącza możliwość sfinansowania ich m.in. ze środków ZFŚS. Fiskus, odnosząc się do wydatków na organizację pracowniczego spotkania integracyjnego, podkreśla - podobnie jak w kwestii przychodów pracowniczych - że obciążenie firmowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami na organizację tego typu wydarzeń jest możliwe wówczas, gdy ma ono cel integracyjny. Ich rozliczenie w kosztach podatkowych wyklucza niespełnienie tego kryterium. Wyłącznie wówczas, gdy działania pracodawcy w tym zakresie mają na celu poprawę atmosfery i efektywności pracy, co ma potencjał przełożyć się na zwiększenie przychodów osiąganych przez firmę oraz jej ekonomiczne wyniki, wydatki na imprezę integracyjną spełniają definicję firmowego kosztu podatkowego.
Ponieważ udowodnienie istnienia celu integracyjnego jest kluczowe dla rozliczenia w podatku dochodowym wydatków na organizację imprezy, warto, aby pracodawca zadbał o zgromadzenie dowodów dokumentujących integrujący i motywacyjny charakter imprezy pracowniczej (np. ramowy program imprezy integracyjnej z zaznaczoną częścią podsumowującą pracę firmy w pewnym okresie lub też w pewnym obszarze), zakres zrealizowanej usługi oraz potwierdzenie, do kogo została ona skierowana (np. lista obecności).
Warto zwrócić uwagę na to, że w opinii fiskusa kryterium integracyjnego nie spełniają wydatki na alkohol. Spotkania integracyjne mają służyć budowaniu motywacji do pracy u pracowników i w ten sposób wpływać na jej efektywność, lecz uzyskiwanie tego efektu poprzez fundowanie bezpłatnego alkoholu, według fiskusa, należy uznać za pozostające poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada definicja kosztu podatkowego. Jako argument potwierdzający swoje stanowisko Dyrektor KIS przywołuje art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2023 r. poz. 2151). Z przepisu tego wynika, że zadania w zakresie przeciwdziałania alkoholizmowi wykonuje się przez odpowiednie kształtowanie polityki społecznej, w szczególności tworzenie warunków sprzyjających realizacji potrzeb, których zaspokajanie motywuje powstrzymywanie się od spożywania alkoholu.
"(...) O ile uczestnictwo pracownika w (...) spotkaniach nie jest związane z wykonywaniem czynności służbowych (...), jak również o ile nie stanowi formy ekwiwalentu za wynagrodzenie (np. z uwagi na atrakcyjność miejsca organizacji imprezy), wydatki związane z uczestnictwem pracownika w takiej imprezie mogą stanowić - co do zasady - koszt uzyskania przychodu. Jeśli więc charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów, to wydatek taki można uznać za koszt (...). W każdej sytuacji jednakże należy sprawdzić, jaki jest cel takiego spotkania. (...)". Interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 24 lutego 2025 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.17.2025.1.PK |
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 26.07.1991 r. o pdof (Dz. U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.)
Ustawa z dnia 15.02.1992 r. o pdop (Dz. U. z 2025 r. poz. 278 ze zm.)
|