Garaż podziemny stanowi część budynku centrum handlowego - jego podziemną kondygnację. Na potrzeby opodatkowania go podatkiem od nieruchomości należy zastosować stawkę podatku dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tak orzekł NSA w wyroku z dnia 4 lutego 2025 r., sygn. akt III FSK 1158/23.
Istota sporu w rozpatrywanej sprawie sprowadzała się do kwestii naliczenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości w odniesieniu do podziemnej kondygnacji parkingu w centrum handlowym, zajmującej powierzchnię 1.437,23 m2. Organ podatkowy wskazał, że podlega on opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w oparciu o regulacje zawarte w art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przepis ten stanowi, że powierzchnia użytkowa budynku lub jego części to powierzchnia mierzona po wewnętrznej długości ścian na wszystkich kondygnacjach, z wyjątkiem powierzchni klatek schodowych oraz szybów dźwigowych. Poza tym za kondygnację uważa się również garaże podziemne, piwnice, sutereny i poddasza użytkowe. Organ wysokość należnego podatku ustalił z zastosowaniem najwyższej stawki podatkowej, tj. przewidzianej dla budynków i ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Podatnik nie zgadzał się z takim rozwiązaniem, twierdząc m.in., że parking ten nie powinien być traktowany jako związany z prowadzoną galerią handlową, bowiem jest dostępny nie tylko dla klientów, ale też dla osób postronnych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że zarzuty przedstawione przez niego są niezasadne. Organ odwoławczy wskazał, że skoro parking podziemny mieści się w bryle wzniesionego przez skarżącego budynku handlowo-usługowego i stanowi jego część, to organ podatkowy trafnie przyjął, że parking mieszczący się na najniższej kondygnacji budynku stanowi jego konstrukcyjną i funkcjonalną część. Odnosząc się do argumentacji odwołania dotyczącej publicznego charakteru miejsc postojowych, stwierdził, że skoro w ramach procesu budowlanego skarżący, realizując inwestycję budowy budynku handlowo-usługowego, dla zapewnienia możliwości użytkowania tego obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, posadowił na stanowiących jego własność gruntach urządzenia budowlane (np. miejsca postojowe), to jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą stał się podatnikiem zobowiązanym do ponoszenia ciężaru w podatku od nieruchomości. Stanowisko to podzielił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 29 marca 2023 r., sygn. akt I SA/Lu 3/23. Podatnik złożył skargę kasacyjną.
NSA uznał, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Potwierdził stanowisko organów podatkowych i WSA, zgodnie z którym dla opodatkowania garażu usytuowanego w budynku centrum handlowego nie ma znaczenia to, że jest on dostępny nie tylko dla klientów centrum, ale i dla innych osób. Wskazał, że w toku czynności wyjaśniających jednoznacznie zostało ustalone, iż garaż ten stanowi część budynku centrum handlowego (jego podziemną kondygnację), a okoliczność ta jest niesporna. Zatem podlega on opodatkowaniu w ramach opodatkowania budynku (lub jego części), z uwzględnieniem w podstawie opodatkowania tego budynku (lub jego części) powierzchni użytkowej przedmiotowego garażu ustalonej zgodnie z art. 4 ust. 2 w związku z art. 1a ust. 1 pkt 5 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
