Skarga wnoszona do wojewódzkiego sądu administracyjnego na działania organów podatkowych musi spełniać określone wymogi formalne i być opłacona. W przeciwnym razie zostanie odrzucona. Zanim to jednak nastąpi, sąd ma obowiązek wyznaczyć termin na usunięcie uchybień czy uregulowanie wpisu.
Wydawane przez organy podatkowe decyzje, postanowienia czy indywidualne interpretacje podatkowe można zaskarżyć do sądu administracyjnego.
Skarga musi być sporządzona zgodnie z ustawowo określonymi wymogami formalnymi. Należy zawrzeć w niej m.in. oznaczenie sądu, dane stron (także ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników), identyfikator skarżącego, określenie przedmiotu sporu, sprecyzowanie naruszenia prawa lub interesu prawnego, wykaz załączników (patrz ramka). Skarga na indywidualną interpretację podatkową, opinię zabezpieczającą lub odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Skarżący, który wnosi skargę w formie papierowej, musi pamiętać o dołączeniu jej odpisu. Konieczne jest przedłożenie także odpisów załączników dla doręczenia stronie przeciwnej, a jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, także po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. W przypadku składania skargi przez internet nie dołącza się odpisów skargi i załączników.
Skarga musi być podpisana. Brak podpisu to jeden z najczęstszych braków formalnych uniemożliwiających jej rozpatrzenie. Skargę wnoszoną w formie papierowej podpisuje strona, jej przedstawiciel ustawowy albo pełnomocnik. Jeżeli strona nie może się podpisać, robi to osoba przez nią upoważniona, podając powody zastosowania takiej procedury. Skarga składana przez internet, także załączniki do niej, muszą być opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.
Wniesienie skargi wiąże się z wymogiem zapłaty wpisu - chyba że skarżący zostanie z tego zwolniony w związku z przyznaniem prawa pomocy.
Wyróżnia się dwa rodzaje wpisów: stosunkowy i stały. Wpis stosunkowy pobierany jest w sprawach dotyczących należności pieniężnych, np. w przypadku skargi na decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego. Stanowi określony procent kwoty objętej zaskarżonym rozstrzygnięciem (bez odsetek za zwłokę i kosztów związanych z należnością główną). Oblicza się go według obowiązującej stawki. W sprawach, w których nie opłaca się wpisu stosunkowego, uiszcza się wpis stały. Jego wysokość jest z góry określona w zależności od rodzaju i charakteru sprawy. Przykładowo, wpis od skargi na decyzję o odpowiedzialności członków zarządu za zaległości podatkowe spółki z o.o. wynosi 500 zł, a na indywidualną interpretację podatkową - 200 zł.
Wpis można zapłacić gotówką do kasy właściwego sądu administracyjnego lub na jego rachunek bankowy. Uiszczając go, należy wskazać: tytuł wpłaty, rodzaj opłacanego pisma oraz sygnaturę akt sądowych.
Braki formalne i fiskalne uniemożliwiają rozpatrzenie skargi. Sąd administracyjny, zanim z powodu stwierdzonych uchybień odrzuci skargę, musi jednak wyznaczyć termin na ich usunięcie.
Braki formalne, np. brak identyfikatora skarżącego, naprawiane są w trybie art. 49 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Sąd, stwierdzając błąd, wzywa stronę do uzupełnienia lub poprawienia skargi w ciągu 7 dni. Termin ten jest terminem ustawowym. Nie podlega wydłużeniu lub skróceniu. Uzupełnioną lub poprawioną skargę należy wnieść od razu do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Przepisy Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie przewidują usuwania braków formalnych skargi za pośrednictwem skarżonego organu podatkowego. Skarga poprawiona lub uzupełniona w wyznaczonym terminie wywołuje skutki od dnia jej wniesienia. Jeżeli natomiast brak formalny nie zostanie usunięty, skarga podlega odrzuceniu.
Skarżący, który nie uiści należnego wpisu, otrzymuje zarządzenie wzywające do dopełnienia tej formalności na podstawie art. 220 Prawa o postępowaniu przez sądami administracyjnymi. Na uregulowanie wymaganej kwoty jest zasadniczo 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Nie dotyczy to skarżących, którzy mieszkają lub mają siedzibę za granicą, a nie posiadają w kraju przedstawiciela. Na zapłatę wpisu musi być im wyznaczony termin nie krótszy niż 2 miesiące. Skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu.
Odrzucenie skargi następuje w formie postanowienia. Przysługuje na nie zażalenie. Strona może również złożyć wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi lub do uiszczenia wpisu. Wniosek musi być wniesiony w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Równocześnie ze złożeniem wniosku trzeba dopełnić czynności, która nie została dokonana w terminie, tj. usunąć braki formalne skargi (wnieść uzupełnioną skargę) lub uiścić wymagany wpis. Kluczowe znaczenie ma uprawdopodobnienie przez wnioskodawcę, że nie ponosi winy za nienaprawienie uchybień na czas. Musi wykazać, że dochował należytej staranności, ale powstały obiektywne i niezależne od niego przeszkody uniemożliwiające dotrzymanie wyznaczonego terminu. Negatywnie oceniane są nie tylko działania zawinione, ale także te będące następstwem choćby lekkiego niedbalstwa. Okolicznościami przemawiającymi na korzyść wnioskodawcy są problemy komunikacyjne, klęski żywiołowe, nagła choroba, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą itp.
Nie ma prawnych przeciwwskazań, aby jednocześnie złożyć zarówno zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi, jak i wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia skargi lub zapłaty wpisu. W takiej sytuacji w pierwszej kolejności rozpatrywane jest zażalenie, a dopiero jeżeli zostanie stwierdzona bezskuteczność czynności procesowej wskutek upływu terminu, rozpoznaniu podlega wniosek o przywrócenie tego terminu. Uwzględnienie zażalenia i uchylenie postanowienia o odrzuceniu skargi czyni wniosek o przywrócenie terminu bezprzedmiotowym (por. postanowienie NSA z dnia 17 maja 2019 r., sygn. akt I FZ 123/19).
Elementy skargi:
|
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 30.08.2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).
|