Stawka 0% VAT dla eksportu towarów w oparciu o oświadczenie nabywcy - interpretacja KIS

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 października 2022 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.404.2022.1.WR)

Stan faktyczny

Spółka (czynny podatnik VAT) dokonywała eksportu towarów (były one transportowane z Polski poza UE przez przewoźnika działającego na zlecenie sprzedawcy lub nabywcy). Zdarzały się sytuacje, w których w odniesieniu do transakcji eksportowych spółka nie otrzymywała dokumentu celnego potwierdzającego fakt zakończenia procedury wywozu. Spółka posiadała wówczas, oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów, przynajmniej jeden z następujących dokumentów (w formie papierowej lub elektronicznej, tj. w formie skanu):

• dokument (lub jego kopię) wydany przez administrację celną kraju trzeciego (nienależącego do UE) w związku z przywozem i odprawą w tym kraju towarów będących przedmiotem dostawy, lub
• list przewozowy (np. dokument CMR) opatrzony podpisem lub pieczęcią przewoźnika oraz podpisem lub pieczęcią osoby odbierającej towary poza UE, z którego wynikało, że będące przedmiotem transakcji towary zostały dostarczone do miejsca poza UE, lub
• oświadczenie przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów, z którego wynikało, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE, lub
• oświadczenie nabywcy towarów o tym, że będące przedmiotem dostawy towary zostały dostarczone do miejsca poza UE.

W oparciu o powyższe dokumenty spółka była w stanie zidentyfikować tożsamość towarów, których te dokumenty dotyczyły i powiązać je z wystawioną przez siebie fakturą sprzedaży - powiązanie to odbywało się głównie w oparciu o opis towarów (w tym o informację dotyczącą ich wagi) lub numery faktur.

Spółka zapytała, czy dokonywane przez nią dostawy towarów mogły być opodatkowane stawką VAT w wysokości 0%, jeśli oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów, posiadała w swojej dokumentacji którykolwiek z ww. dokumentów.

Stanowisko organu podatkowego

Organ podatkowy przypomniał, że o eksporcie towarów można mówić wówczas, gdy wywóz towarów poza terytorium UE jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych. Z kolei stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów pod warunkiem, że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium UE. Dokumentem takim jest w szczególności (patrz: art. 41 ust. 6a ustawy o VAT):

1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy organ celny wydruk tego dokumentu,

2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność,

3) zgłoszenie wywozowe na piśmie utrwalonym w postaci papierowej złożone poza systemem teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia potwierdzona przez właściwy organ celny.

Zatem możliwość opodatkowania eksportu towarów stawką 0% wymaga, aby podatnik otrzymał dokument, który w sposób jednoznaczny potwierdza, że wysyłane towary opuściły terytorium UE. Przykładowy katalog takich dokumentów (wymieniony w ww. art. 41 ust. 6a ustawy o VAT) nie jest katalogiem zamkniętym, na co wskazuje użyty w tym przepisie zwrot "w szczególności".

Organ podatkowy przywołał wyrok NSA z 21 lipca 2020 r., sygn. akt I FSK 2005/17 (odwołujący się do wyroku TSUE z 28 marca 2019 r., w sprawie C-275/18), w którym uznano, że dla zastosowania stawki VAT 0% w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki 0% VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on określonego dokumentu potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten faktycznie nastąpił.

Odnosząc powyższe do sytuacji spółki organ podatkowy uznał, że dokumenty, które posiadała (gdy nie dysponowała dokumentem IE-599) potwierdzały, że będące przedmiotem transakcji towary zostały dostarczone do miejsca poza UE (w przypadku listu przewozowego - oświadczenia przewoźnika odpowiedzialnego za transport towarów, oświadczenia nabywcy towarów) albo potwierdzały przywóz i odprawę celną towarów w kraju nienależącym do UE (w przypadku dokumentu lub jego kopii wydanego przez administrację celną kraju trzeciego). Spółka dysponowała zatem dokumentami potwierdzającymi, że towary dotarły do kraju znajdującego się poza UE w ramach realizowanego eksportu towarów. Wskazane przez spółkę dokumenty nie były dokumentami, które zostały literalnie wymienione w art. 41 ust. 6a ustawy o VAT. Były to natomiast dokumenty, o których mowa w art. 41 ust. 6 ww. ustawy, tj. dokumenty potwierdzające wywóz towaru poza terytorium UE i uprawniające spółkę do opodatkowania dokonywanych transakcji stawką 0%, przewidzianą dla eksportu towarów.