Świadczenia chorobowe przysługują nie tylko w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Można do nich nabyć prawo również:
Oprócz przesłanek, które należy spełnić, aby nabyć uprawnienia do świadczeń chorobowych, ustawodawca m.in. określił górny ich pułap, gdy są one należne za okres przypadający po ustaniu ubezpieczenia. Przypomnijmy, że wysokość świadczeń chorobowych została uzależniona od indywidualnej podstawy wymiaru zasiłku obliczanej w oparciu o wypłacone(-y) ubezpieczonemu wynagrodzenie/przychód za odpowiedni okres przed powstaniem niezdolności do pracy. Przy czym w przypadku zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego może dojść do jej ograniczenia. Ustawodawca zastrzegł bowiem, że podstawa wymiaru zasiłku chorobowego i świadczenia rehabilitacyjnego przysługującego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego ustalona na zasadach wymienionych w ustawie zasiłkowej, służąca obliczeniu ich wysokości, nie może być wyższa niż kwota wynosząca 100% przeciętnego wynagrodzenia. Tak wynika z art. 46-47 ustawy zasiłkowej. Dotyczy to zarówno ubezpieczonego będącego pracownikiem, jak i ubezpieczonego niebędącego pracownikiem.
Jeśli chodzi o kwotę wynoszącą 100% przeciętnego wynagrodzenia, to ustala się ją miesięcznie, poczynając od 3. miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy, na podstawie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych. Kwota ta ulega zatem zmianie od 1 marca, 1 czerwca, 1 września i 1 grudnia każdego roku kalendarzowego. Co więcej, przeciętne miesięczne wynagrodzenie ogłaszane dla celów emerytalnych w każdym kwartale roku kalendarzowego ulega zmniejszeniu albo zwiększeniu. Powoduje to, że należność z tytułu omawianych świadczeń chorobowych za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego może być obniżana albo zwiększana.
Ponieważ Prezes GUS komunikatem z dnia 11 lutego 2025 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia w czwartym kwartale 2024 r. (Mon. Pol. nr 124) ogłosił, że wynosi ono 8.477,21 zł, to kwota ograniczenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego i/lub świadczenia rehabilitacyjnego należnego za okres po ustaniu zatrudnienia/ubezpieczenia przypadający od 1 marca do 31 maja 2025 r. będzie wynosić 8.477,21 zł.
Wydawać by się mogło, że wskazana kwota dotyczy wszystkich świadczeń chorobowych. Jak podaje ZUS w komentarzu do ustawy zasiłkowej, dostępnym na stronie www.zus.pl, ograniczenie podstawy wymiaru zasiłku do 100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału nie ma zastosowania w przypadku podstawy wymiaru zasiłku:
Okres obowiązywania kwoty ograniczenia podstawy zasiłku | Kwota stanowiąca 100% przeciętnego wynagrodzenia | Kwartał, z którego przyjęto kwotę przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia |
od 1 grudnia 2024 r. do 28 lutego 2025 r. |
8.161,62 zł | III kwartał 2024 r. |
od 1 marca do 31 maja 2025 r. |
8.477,21 zł | IV kwartał 2024 r. |
|