Ustawodawca w art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, formułując zakres przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości, oprócz przesłanki odnoszącej się do klasyfikacji w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, wskazuje także na przesłankę zajęcia na prowadzenie działalności gospodarczej. Jej zastosowanie powoduje, że nie mają przesądzającego znaczenia zapisy w ewidencji gruntów i budynków, lecz stan faktyczny, poprzez który ustaleniu podlega zajęcie gruntu na prowadzenie działalności gospodarczej. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w wyroku z dnia 5 września 2024 r., sygn. akt I SA/Go 128/24.
Spółka wystąpiła o stwierdzenie i zwrot nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2016-2021. W uzasadnieniu wskazała, że działki znajdujące się w jej posiadaniu w ewidencji gruntów oznaczone są jako użytki rolne i jednocześnie nie są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej, tym samym nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Zatem powinny zostać opodatkowane podatkiem rolnym, a ze względu na klasy użytków gruntów podlegają zwolnieniu z podatku rolnego. Spółka planowała na tym terenie budowę stacji benzynowej, ale ostatecznie inwestycja nie doszła do skutku. W jej ocenie fakt, że działki figurowały jako środki trwałe w ewidencji środków trwałych nie ma znaczenia. Jej zdaniem ujęcie gruntów w ewidencji środków świadczy jedynie o ich związku z działalnością gospodarczą, a nie o ich zajęciu na potrzeby tej działalności.
Organ I instancji odmówił podatnikowi stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości. Stwierdził, że dokonano m.in. wyznaczenia obiektu na gruncie, co jest jednoznaczne z wyłączeniem gruntów z użytkowania rolniczego. Organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję.
Sprawa trafiła do WSA w Gorzowie Wlkp., który uznał, że skarga spółki nie zasługuje na uwzględnienie. WSA przywołał art. 2 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości nie podlegają użytki rolne, grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych lub lasy, z wyjątkiem zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Zatem jeżeli w posiadaniu przedsiębiorcy są użytki rolne, grunty zakrzewione lub lasy, to, co do zasady, podlegają one opodatkowaniu odpowiednio podatkiem rolnym (lub leśnym), chyba że są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Zgodnie z orzecznictwem sądowym grunty zajęte na działalność gospodarczą, to grunty, na których w rzeczywistości wykonywane są czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej, a więc grunty, na których mają miejsce działania powodujące osiągnięcie zamierzonych celów lub konkretnego rezultatu związanego z działalnością gospodarczą. WSA przywołał wyrok NSA z dnia 12 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 1772/10, z którego wynika, że w zakresie pojęcia "zajęcie na prowadzenie działalności gospodarczej" mieszczą się nie tylko faktyczne działania przedsiębiorcy na posiadanym gruncie, ale też działania prawne, ponieważ działalność gospodarcza może być prowadzona w sferze produkcyjnej, usługowej, dóbr materialnych i niematerialnych, działań mających fizyczny desygnat, jak też w sferze działań organizacyjnych.
Oznacza to, że przystąpienie przez spółkę do budowy stacji paliw wywołało skutek w odniesieniu do przedmiotowej nieruchomości w postaci uzyskania przez tę nieruchomość statusu gruntu zajętego na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Rezygnacja z zamiaru budowy stacji paliw i przeznaczenie przedmiotowej nieruchomości do sprzedaży nie wpłynęły na zmianę klasyfikacji w zakresie jej opodatkowania. W tym przypadku zapis w ewidencji gruntów i budynków pozostaje bez znaczenia.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
