Podatnik w 2023 r. osiągnął wiek emerytalny. Nabył uprawnienia do emerytury, lecz jej nie pobiera. Nadal pracuje na etacie. Korzysta z ulgi dla seniorów. Czy w zeznaniu PIT-37 za 2023 r. będzie mógł pomniejszyć przychody z pracy o koszty uzyskania przychodów za cały rok, tj. o kwotę 3.000 zł?
| Podatnik ma prawo do kosztów uzyskania przychodów w wysokości 3.000 zł, o ile nie będą one wyższe od uzyskanych w 2023 r. przychodów z pracy podlegających opodatkowaniu. Jeśli okaże się, że przekroczą one wysokość wymienionych przychodów, to w zeznaniu PIT-37 koszty te należy ograniczyć do wysokości przychodów podlegających opodatkowaniu. |
Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 1 updof, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej wynoszą 250 zł miesięcznie, a za rok podatkowy łącznie nie więcej niż 3.000 zł - w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.
Zastosowanie ulgi dla pracujących seniorów, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 updof nie ma wpływu na zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów. Należy mieć jednak na uwadze, że wysokość takich kosztów na mocy art. 22 ust. 3b updof może zostać ograniczona. Z treści tego przepisu wynika, że w przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa m.in. w art. 21 ust. 1 pkt 154 updof, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 updof, stosuje się w wysokości nieprzekraczającej tej części przychodów z danego źródła, która podlega opodatkowaniu.
Jeśli więc okaże się, że przychody ze stosunku pracy uzyskane za 2023 r. w części podlegającej opodatkowaniu są niższe niż 3.000 zł, to koszty uzyskania tych przychodów należy ograniczyć w zeznaniu podatkowym do wysokości przychodów podlegających opodatkowaniu.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
