Jeśli pracownik, oprócz wynagrodzenia zasadniczego, otrzymuje premię lub nagrodę roczną, jest ona uwzględniana w podstawie wymiaru zasiłku, o ile podlega zmniejszeniu za okres pobierania świadczenia. Z reguły powinna być brana pod uwagę kwota wypłacona za rok poprzedzający powstanie niezdolności do pracy/prawa do świadczenia, jednak istnieją pewne odstępstwa od tej reguły.
Przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia chorobowego należnego pracownikowi brane jest pod uwagę nie tylko wynagrodzenie zasadnicze, ale i inne oskładkowane składniki wynagrodzenia, w tym premie, nagrody i dodatki, z zastrzeżeniem określonym w art. 41 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2017 r. poz. 1368 ze zm.), zwanej ustawa zasiłkową. W świetle tego przepisu przy obliczaniu tej podstawy nie uwzględnia się bowiem składników wynagrodzenia, do których pracownik zachowuje prawo w okresie pobierania tego świadczenia zgodnie z postanowieniami układów zbiorowych pracy lub przepisami o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego świadczenia.
Sposób uwzględniania poszczególnych składników wynagrodzenia uzależniony jest od okresu, za który one przysługują (art. 42 ust. 1-4 ustawy zasiłkowej).
Przykładowo premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy roczne - wlicza się do podstawy wymiaru świadczenia chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy/prawo do świadczenia.
Jeżeli uwzględniane składniki wynagrodzenia nie zostały wypłacone do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat świadczeń chorobowych, do podstawy ich wymiaru przyjmuje się składniki wypłacone za okres poprzedni. Tak mówi art. 42 ust. 5 ustawy zasiłkowej, jednak w praktyce może okazać się, że dany składnik przykładowo:
W takim przypadku najlepiej jest posiłkować się wyjaśnieniami ZUS, zawartymi w komentarzu do ustawy zasiłkowej, dostępnym na stronie internetowej www.zus.pl (patrz tabela).
Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo była ona krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe (art. 43 ustawy zasiłkowej).
Jeśli zatem pracownik nabędzie prawo do świadczenia chorobowego w 2019 r., ale - z uwagi na zbyt krótkie przerwy między przysługującymi mu wcześniej świadczeniami - podstawę do jego naliczenia będzie stanowiła podstawa ostatnio wypłacanego świadczenia (np. z uwzględnioną premią za 2017 r.), nie będzie na nią miała wpływu wypłata premii za 2018 r., nawet jeśli nastąpiła ona przed sporządzeniem listy wypłat zasiłków.
| Sytuacja | Sposób postępowania przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczenia chorobowego | |
| 1. | W okresie roku poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy nastąpiła zmiana wymiaru czasu pracy. | Premię roczną przyjmuje się proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych po zmianie wymiaru czasu pracy w roku kalendarzowym poprzedzającym tę niezdolność. |
| 2. | Zmiana wymiaru czasu pracy miała miejsce po zakończeniu roku poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy. | Premię roczną przyjmuje się w kwocie przeliczonej odpowiednio do nowego wymiaru czasu pracy. |
| 3. | Zmiana wymiaru czasu pracy miała miejsce w okresie roku kalendarzowego poprzedzającego powstanie niezdolności do pracy, a następnie po zakończeniu roku kalendarzowego poprzedzającego tę niezdolność. | Należy obliczyć średni współczynnik wymiaru czasu pracy w roku kalendarzowym i składnik roczny przyjąć w kwocie przeliczonej odpowiednio do nowego wymiaru czasu pracy. |
| 4. | Pracownik nie był zatrudniony u pracodawcy przez cały rok poprzedzający powstanie niezdolności do pracy. | Premia roczna powinna być uwzględniona proporcjonalnie do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych zatrudnienia w roku poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy. |
| 5. | Pracownik korzystał z urlopu wychowawczego lub bezpłatnego, który rozpoczął się przed rokiem poprzedzającym powstanie niezdolności do pracy i skończył się w trakcie tego roku. | |
| 6. | Premia za rok poprzedzający powstanie niezdolności do pracy została wypłacona zaliczkowo. | Do ustalenia podstawy wymiaru świadczenia przyjmuje się tę premię w wysokości wypłaconej zaliczkowo, a po jej wyrównaniu podstawę wymiaru zasiłku przelicza się uwzględniając to wyrównanie i wyrównuje wysokość zasiłku. |
| 7. | Premia za rok poprzedzający powstanie niezdolności do pracy nie została wypłacona do czasu ostatecznego sporządzenia listy wypłat świadczeń chorobowych. | Do podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się premię roczną w wysokości wypłaconej za poprzedni rok. Ostateczna wypłata premii po ustaleniu podstawy wymiaru świadczenia nie powoduje ponownego ustalenia tej podstawy. |
| 8. | Sytuacja jak w pkt 7, przy czym premia nie została wypłacona również za rok poprzedni. | Podstawę wymiaru świadczenia ustala się bez premii rocznej, a po jej wypłaceniu podstawę wymiaru świadczenia przelicza się, uwzględniając tę premię oraz wyrównuje wysokość zasiłku. |
| 9. | Premia roczna nie przysługuje za rok poprzedzający powstanie niezdolności do pracy. | Podstawę wymiaru świadczenia ustala się bez premii rocznej. |
| 10. | Premia roczna, zgodnie z przepisami płacowymi, zmniejszana jest proporcjonalnie w związku z usprawiedliwioną nieobecnością w pracy. | Podlega ona uwzględnieniu w podstawie wymiaru świadczenia po uzupełnieniu zgodnie z ogólnymi zasadami. |
| 11. | Premia roczna pomniejszana jest na podstawie przepisów płacowych za okres usprawiedliwionej nieobecności w pracy, ale nie w sposób proporcjonalny do okresu tej nieobecności. | Podlega ona uwzględnieniu w podstawie wymiaru świadczenia w kwocie faktycznej, bez uzupełniania. Zasada ta ma zastosowanie także w przypadku, gdy przepisy płacowe nie zawierają wyraźnych postanowień o sposobie zmniejszania wysokości premii za okres pobierania zasiłku, a pracownik nie zachowuje do niej prawa za okres pobierania zasiłku. |
| Źródło: www.zus.pl |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
