Z ostatnim dniem czerwca 2022 r. z pracownikiem rozwiązaliśmy umowę o pracę w związku przejściem na emeryturę. Ponownie zatrudniliśmy go od 4 lipca 2022 r. na czas określony do 31 grudnia 2022 r. Pracownik od 3 listopada 2022 r. choruje. Czy w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego powinniśmy uwzględnić wynagrodzenie jakie otrzymał z poprzedniej umowy o pracę, w tym nagrodę za rok 2021 zmniejszaną za czas usprawiedliwionej nieobecności w pracy?
Do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy przyjąć wyłącznie wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za pełne miesiące kalendarzowe zatrudnienia na podstawie nowej umowy o pracę.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie uzyskane za okres 12 miesięcy kalendarzowych (pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia - przy krótszym zatrudnieniu) poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeśli pracownik otrzymuje również składnik roczny, do którego nie zachowuje prawa i który nie jest wypłacany za okresy pobierania zasiłku, to dolicza się go do tego przeciętnego wynagrodzenia w wysokości 1/12 kwoty wypłaconej za rok poprzedzający miesiąc wystąpienia choroby.
Co istotne podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się z uwzględnieniem wynagrodzenia uzyskanego u płatnika składek w okresie nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, w trakcie którego powstała niezdolność do pracy (art. 36 ust. 4 ustawy zasiłkowej). Jeżeli pracownik jest zatrudniony bez przerwy u tego samego pracodawcy na podstawie kolejno po sobie następujących umów o pracę, to wynagrodzenie wypłacone z tytułu tych umów przy ustalaniu podstawy wymiaru, co do zasady, podlega sumowaniu.
| Ważne: Za przerwę w ubezpieczeniu chorobowym nie uważa się przerwy przypadającej na dzień ustawowo wolny od pracy (por. komentarz ZUS do ustawy zasiłkowej). |
W razie gdy pomiędzy kolejnymi umowami o pracę zawartymi z tym samym pracodawcą wystąpi przerwa przypadająca na inny dzień niż ustawowo wolny od pracy (np. na sobotę), to do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należy przyjąć wyłącznie wynagrodzenie uzyskane na podstawie umowy zawartej po tej przerwie. Dotyczy to także składników wynagrodzenia, które przysługują za okresy dłuższe niż miesiąc (np. roczne).
Z pytania wynika, że kolejna umowa została zawarta z pracownikiem 4 lipca 2022 r., tj. po przerwie przypadającej od piątku do niedzieli (od 1 do 3 lipca 2022 r.). Stąd też podstawę wymiaru przysługującego pracownikowi w listopadzie 2022 r. zasiłku chorobowego należy obliczyć tak jak dla nowego pracownika (zatrudnionego od 4 lipca 2022 r.), czyli przyjmując do niej wynagrodzenie uzyskane za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia (za okres od sierpnia do października 2022 r.).
| Przykład |
Przyjmujemy założenia z pytania oraz że pracownik zarówno z umowy o pracę trwającej do 30 czerwca 2022 r., jak i zawartej od 4 lipca 2022 r. był/jest wynagradzany w stałej miesięcznej wysokości 8.000 zł. Ponadto ma prawo do nagrody rocznej, która jest zmniejszana procentowo za okresy usprawiedliwionych nieobecności w pracy. Nagroda za 2021 r. została wypłacona w grudniu 2021 r. w kwocie 16.000 zł, natomiast nagroda za 2022 r. zostanie wypłacona w grudniu 2022 r.
Pracownik po raz pierwszy w 2022 r. chorował od 1 kwietnia do 22 maja 2022 r. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego, a następnie zasiłku stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od kwietnia 2021 r. do marca 2022 r. oraz 1/12 nagrody uzyskanej za 2021 r. Wyniosła ona 8.053,73 zł, zgodnie z wyliczeniem: [(8.000 zł - 1.096,80 zł) x 12 m-cy] : 12 m-cy = 6.903,20 zł; (16.000 zł - 2.193,60 zł) : 12 = 1.150,53 zł; 6.903,20 zł + 1.150,53 zł = 8.053,73 zł, a stawka dzienna 214,77 zł (8.053,73 zł : 30 = 268,46 zł; 268,46 zł x 80% = 214,77 zł).
Ponownie pracownik stał się niezdolny do pracy z powodu choroby od 3 listopada 2022 r., czyli już w czasie obowiązywania umowy o pracę zawartej po przejściu na emeryturę. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od sierpnia do października 2022 r. i wynosi 6.903,20 zł, tj. (8.000 zł - 1.096,80 zł) x 3 m-ce] : 3 m-ce = 6.903,20 zł, natomiast stawka dzienna zasiłku - 184,09 zł (6.903,20 zł : 30 = 230,11 zł; 230,11 zł x 80% = 184,09 zł).
Zwracamy uwagę! Jeśli absencja chorobowa pracownika z pytania będzie trwała także po 31 grudnia 2022 r., to od 1 stycznia 2023 r. (tj. po rozwiązaniu drugiej umowy o pracę) nie będzie on już uprawniony do zasiłku chorobowego. Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 1 ustawy zasiłkowej, zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy m.in. ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
