Środki trwałe zaliczane do grupy 0 KŚT są ewidencjonowane w księgach rachunkowych starostwa, natomiast środki trwałe zakwalifikowane do grupy 1 i grupy 2 KŚT są ewidencjonowane bilansowo w księgach rachunkowych tej jednostki organizacyjnej powiatu, dla której są one wykorzystywane do prowadzenia ich działalności statutowej. Czy w związku ze zmianą definicji środków trwałych starostwo powiatowe prawidłowo prowadzi ewidencję tych składników majątkowych?
Z regulacji określonych w § 2 pkt 5 rozporządzenia z dnia 5 lipca 2010 r. wynika, że przez środki trwałe rozumie się środki, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości, w tym środki trwałe stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, otrzymane w zarząd lub użytkowanie i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki, w szczególności nieruchomości, w tym grunty, prawo użytkowania wieczystego gruntu, budowle i budynki, a także obiekty inżynierii lądowej i wodnej. Ponadto w świetle art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy o rachunkowości, dla uznania składników za aktywa jednostki, a w konsekwencji do ujęcia ich w księgach rachunkowych i wykazania w sprawozdaniu finansowym (bilansie) jednostki, powinny zostać spełnione warunki określone w tym przepisie. Zatem powinny być to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.
Poszczególne, przyjęte do używania środki trwałe stanowią przedmiot odrębnej ewidencji (jednostkę ewidencyjną). Są to pojedyncze obiekty inwentarzowe, którym nadaje się odrębne numery. Jednocześnie, samodzielnym obiektem inwentarzowym jest przedmiot spełniający samodzielnie warunki dla zakwalifikowania go jako środek trwały. Z przyjęciem środka trwałego do ewidencji następuje jego zaklasyfikowanie do właściwego rodzaju Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). KŚT stanowi załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2010 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (Dz. U. nr 242, poz. 1622). KŚT posługuje się definicją środków trwałych z ustawy o rachunkowości. Jednocześnie w KŚT za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element majątku trwałego spełniający określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług.
Zasady ewidencji środków trwałych w księgach rachunkowych nie są uzależnione od zakwalifikowania środków trwałych do poszczególnych grup rodzajowych zgodnie z KŚT, lecz od spełnienia ustawowych kryteriów dla uznania ich jako aktywa jednostki. Oznacza to, że środki trwałe stanowiące własność jednostki samorządu terytorialnego (tutaj: powiatu) przekazywane w trwały zarząd lub użytkowanie dla jednostek organizacyjnych powiatu (w tym powiatowych jednostek budżetowych i zakładów budżetowych) powinny być ujmowane w ewidencji bilansowej środków trwałych jednostek je otrzymujących, pod warunkiem ich wykorzystywania na potrzeby tych jednostek. Natomiast jednostka samorządu terytorialnego (powiat), która przekazała środki trwałe w trwały zarząd lub użytkowanie ujmuje wartość tych składników w ewidencji pozabilansowej. |
|