Wydatki poniesione przez podatnika na organizowanie spotkań szkoleniowo-integracyjnych, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nawet jeśli spotkania te przy okazji służą budowaniu pozytywnego wizerunku podatnika. |
Tak wynika z wyroku WSA w Gliwicach z 9 stycznia 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 1205/19 (orzeczenie nieprawomocne).
Spółka z o.o. ma zamiar organizować spotkania szkoleniowo-integracyjne dla swoich współpracowników i zleceniobiorców. Ich celem ma być przede wszystkim:
1) umożliwienie kluczowym podwykonawcom wymiany wiedzy oraz doświadczeń z pracy nad projektami spółki,
2) prezentowanie przez zarząd spółki jej kluczowym partnerom wizji i strategii spółki na najbliższe kwartały,
3) umożliwienie nowym partnerom zapoznanie się z resztą zespołu i zbudowanie więzi interpersonalnych, w celu podniesienia jakości komunikacji w gronie wszystkich podwykonawców spółki,
4) poprzez integracyjną część spotkań - zbudowanie pozytywnego wizerunku wnioskodawcy w oczach jego obecnych partnerów i zleceniobiorców oraz wśród osób potencjalnie zainteresowanych tego typu partnerstwem w przyszłości.
Spółka ma finansować koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia uczestników szkolenia oraz opłacić osoby prowadzące szkolenie. Uznała, że wydatki te będzie miała prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Odmiennego zdania był organ interpretacyjny, do którego zwróciła się z wnioskiem o potwierdzenie słuszności zajętego stanowiska. Zauważył on, że wnioskodawca sam wskazał, iż do celów przyświecających planowanym spotkaniom należy budowa pozytywnego wizerunku w oczach obecnych partnerów i zleceniobiorców, jak i przyszłych potencjalnych osób zainteresowanych tego typu partnerstwem. Zdaniem organu spotkania te przybiorą charakter wydarzeń o cechach reprezentacyjnych (taki będzie ich dominujący charakter). Wobec tego związane z nimi koszty będą miały charakter kosztów reprezentacyjnych, a te na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop zostały wykluczone z kosztów uzyskania przychodów.
Spółka nie zgodziła się z tym stanowiskiem i wniosła skargę do WSA. Sąd uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. W uzasadnieniu wydanego wyroku powołał się m.in. na art. 15 ust. 1 updop, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Jednym z nich, wskazanym w art. 16 ust. 1 pkt 28 updop są koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
WSA zauważył, że ustawodawca odwołuje się w tym przepisie do terminu "reprezentacja", niezdefiniowanego w ustawie o CIT. Kierując się znaczeniem pojęć funkcjonującym w powszechnym języku polskim, istniejącym w odczuciu przeciętnej osoby posługującej się językiem urzędowym w RP, reprezentacyjność to nic innego niż okazałość, wystawność, czy przepych. Z kolei, NSA stoi na stanowisku, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, ukształtowanie dobrego obrazu jego firmy, działalności itp., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłączną bądź dominującą przyczyną ponoszenia kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to wydatki te mają charakter reprezentacyjny i, w myśl art. 16 ust. 1 pkt 28 updop, nie determinują kształtu podstawy opodatkowania w podatku dochodowym od osób prawnych (por. wyrok NSA z 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3524/16).
Przenosząc te spostrzeżenia na grunt przedmiotowej sprawy, WSA zauważył, że skarżący wskazał na cztery aktywności, jakie zamierza realizować podczas spotkań szkoleniowo-integracyjnych. Jedną z nich (czwartą) ma być - poprzez integracyjną część wydarzenia - budowanie pozytywnego wizerunku skarżącego w oczach jego obecnych partnerów i zleceniobiorców oraz wśród osób potencjalnie zainteresowanych tego typu partnerstwem w przyszłości. W tym kontekście nie sposób zrozumieć tez stawianych przez Dyrektora KIS. Przede wszystkim, nie wiadomo z jakiego powodu w zaskarżonej interpretacji przyjęto, że planowane kwoty wydatków na finansowanie integracyjnej części spotkania - zbudowania pozytywnego wizerunku spółki dominują nad pozostałymi nakładami, które zamierza ponieść spółka w związku z organizacją spotkań szkoleniowo-integracyjnych. Szczegółowo wskazała ona, co konkretnie zamierza sfinansować. W katalogu tym znajdują się wydatki na transport, zakwaterowanie i wyżywienie uczestników, a także na opłacenie osoby prowadzącej szkolenie. Organ interpretacyjny nie wyjaśnił zaś, z czego wywodzi, że koszty integracyjnej części spotkania górują nad planowanymi nakładami na szkolenie (dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie wizerunku podatnika). W rezultacie Sąd uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.
|