Na gruncie prawa podatkowego "ulepszenie" jest pojęciem, które dotyczy wyłącznie składników majątku będących środkami trwałymi. Dlatego też nieruchomości, które nie będą stanowić u podatnika środka trwałego, nie mogą ulec ulepszeniu. Tak wynika z wyroku NSA z dnia 21 maja 2025 r. sygn. akt I FSK 340/22.
Spółka we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazała, że we wrześniu 2010 r. nabyła, w drodze wkładu niepieniężnego wniesionego przez wspólników, prawo własności nieruchomości zabudowanej budynkiem magazynowym (z 1863 r.), który ujęto w księgach rachunkowych jako środek trwały w budowie, ponieważ nie spełniał on warunku kompletności oraz zdatności do użytkowania i nie mógł zostać zakwalifikowany jako środek trwały w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Spółka podkreśliła, że budynek magazynowy jest budynkiem w rozumieniu Prawa budowlanego. Stan budynku magazynowego po nabyciu nie pozwalał na jego użytkowanie dla celów działalności. Przed rozpoczęciem użytkowania (które jednak nie nastąpiło) niezbędne było poniesienie nakładów budowlanych, które ujęto na koncie 08 "Środki trwałe w budowie". Budynek nie ma wstawionych okien, drzwi, nie wykonano żadnych instalacji wewnętrznych. W takim stanie technicznym budynek nie spełniał warunków do wydania pozwolenia na użytkowanie. Z uwagi na brak środków na zakończenie budowy i rozbudowy budynku spółka podjęła decyzję o jego sprzedaży. Zdaniem spółki ma ona prawo do tej sprzedaży zastosować zwolnienie z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Organ podatkowy uznał stanowisko to za nieprawidłowe. Spółka wniosła skargę do WSA w Białymstoku, który uznał ja za zasadną. Zdaniem Sądu dokonując oceny, czy w niniejszej sprawie ma zastosowanie wymienione zwolnienie, należy rozstrzygnąć, czy doszło do "pierwszego zasiedlenia" i do "ulepszenia" nieruchomości. Jednak, jak podkreślił WSA, rozstrzygnięcie, czy wydatki poniesione przez spółkę po nabyciu nieruchomości, które przekroczyły 30% ceny nabycia budynku magazynowego, zostały poniesione w ramach "ulepszenia", o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, wymaga analizy przez pryzmat pojęcia "przebudowy", wynikającego z art. 12 ust. 2 dyrektywy. Jak wskazał Sąd, analizy i oceny w tym kontekście organ nie przeprowadził, natomiast z przedstawionego wniosku o wydanie interpretacji wynika, że pomimo poczynienia wydatków, budynek znajduje się w takim stanie technicznym, który nie spełnia warunków do wydania pozwolenia na użytkowanie. W związku z tym, zdaniem WSA, należy uznać, że poniesienie nakładów na omawiany budynek nie stanowi "przebudowy" w rozumieniu przepisów dyrektywy, co w konsekwencji prowadzi również do konkluzji, że nie doszło do "ulepszenia", o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. W związku z tym brak jest przesłanek do stwierdzenia, że planowana dostawa nieruchomości będzie dokonywana przed ponownym "pierwszym zasiedleniem" i że w związku z tym nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania VAT. Wobec tego, zdaniem sądu, opisane we wniosku nakłady poczynione na ten budynek nie mogły zostać uznane za "ulepszenie" w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Wielkości tych nakładów nie można identyfikować jako ulepszenia przekraczającego 30% wartości początkowej tego budynku, ponieważ ustalenie wartości początkowej budynku magazynowego po jego nabyciu przez spółkę nie mogło mieć miejsca z uwagi na jego niekompletność i niezdatność do używania. Już z tego powodu, jak podkreślił Sąd, nie sposób uznać, że dostawa tego budynku nastąpi przed jego pierwszym zasiedleniem w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, a w konsekwencji, że nie będzie korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Wyrok ten został utrzymany przez NSA.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
