Facebook

Jak szukać?»

Aktualnie jesteś: Gofin.pl (strona główna)  »  Prawo pracy  »  Inne zagadnienia  »   Zatrudnienie pracownika na stanowisku kierowcy
POLECAMY
A A A  drukuj artykuł

Zatrudnienie pracownika na stanowisku kierowcy

Ubezpieczenia i Prawo Pracy nr 2 (332) z dnia 10.01.2013

Zatrudnienie pracownika na stanowisku kierowcy powoduje, że pracodawca musi dopełnić wobec niego szeregu obowiązków wynikających nie tylko z Kodeksu pracy, ale również z ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2012 r. poz. 1155), a niekiedy z ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1265).

1. Obowiązki wynikające z ogólnych przepisów prawa

Wśród ogólnych powinności pracodawcy, które wystąpią w przypadku każdego, nowo zatrudnionego kierowcy, należy wymienić przede wszystkim zawarcie umowy o pracę. Co do zasady nie różni się ona od umów zawieranych z innymi pracownikami. Wymogi stawiane temu dokumentowi określa art. 29 § 1 K.p., a przepisy dotyczące kierowców nie modyfikują tej instytucji.


Zwracamy uwagę!
Umowa o pracę kierowcy różni się od umowy innego pracownika sposobem określenia miejsca pracy. W przypadku kierowcy jest to obszar w znaczeniu geograficznym, gdyż z charakteru wykonywanej pracy wynika, iż kierowca nie będzie realizował swoich obowiązków w siedzibie pracodawcy. Obszar ten powinien być dostosowany do zakresu działania firmy (może obejmować nawet teren całego kraju).

  Przykład  

Przedsiębiorca prowadzący usługi kurierskie, posiadający oddziały krajowe i zagraniczny zatrudnia kierowców. Kilku z nich obsługuje pojazdy powyżej 3,5 tony przeznaczone do transportu poza granice Polski, a pozostali lekkie pojazdy dostawcze, którymi dostarczają przesyłki indywidualnym odbiorcom. Przy takim podziale zadań miejsce wykonywania pracy pierwszej grupy zatrudnionych może być określone przykładowo jako "obszar Unii Europejskiej" lub - w zależności od zasięgu ich działania - "obszar Europy", a drugiej grupy stosownie do terenu, na którym wykonywane są usługi kurierskie, przykładowo jako "obszar województwa X" czy "obszar powiatu X i ościennych". Rodzaj obsługiwanych pojazdów ma znaczenie drugorzędne.


W przypadku zakładów zatrudniających co najmniej 20 pracowników, w których obowiązuje regulamin pracy, pracodawca ma obowiązek zapoznać nowo zatrudnionego kierowcę z treścią tego dokumentu. Kierowca, tak jak każdy pracownik powinien odbyć także szkolenie wstępne bhp. Powinno ono przypadać na godziny pracy, a pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy przed jego odbyciem. W świetle tego faktu musi zostać przeprowadzone na początku pierwszej pracującej dniówki (art. 2373 § 2 K.p.). Pracodawca powinien również poinformować kierowcę o ryzyku zawodowym związanym z wykonywaną pracą, udostępniając mu kartę oceny ryzyka zawodowego opracowaną dla zajmowanego stanowiska oraz odbierając od pracownika oświadczenie o zapoznaniu się z tym ryzykiem (art. 226 K.p.). Spełnienie powyższego obowiązku również powinno mieć miejsce przed dopuszczeniem do pracy.

W ciągu 7 dni od zawarcia umowy pracodawca powinien przekazać nowemu pracownikowi informację o warunkach zatrudnienia, o której mowa w art. 29 § 3 K.p. Stopień szczegółowości tego dokumentu zależy od wielkości zatrudnienia, warunkującej obowiązek wydania regulaminu pracy. Omawiana informacja wskazuje normy czasu pracy, a nie czasu jazdy, w związku z czym nie zastępuje ona informacji, o której mowa w art. 24 pkt 1 ustawy o czasie pracy kierowców. W praktyce oznacza to, że kierowcom należy wydać dwie niezależne informacje, jedną dotyczącą podstawowych warunków zatrudnienia, a drugą wskazującą przepisy z zakresu czasu jazdy, przerw i odpoczynków dotyczące kierowców.


2. Obowiązki szczególne dotyczące tylko kierowców
2.1. Ustalenie posiadanych kwalifikacji

Wykonywanie pracy kierowcy wiąże się z koniecznością posiadania przez pracownika określonych kwalifikacji. Podstawowym dokumentem jest prawo jazdy, które potwierdza możliwość powierzenia pracownikowi wykonywania zadań kierowcy. Określa również kategorie pojazdów, do prowadzenia których pracownik posiada uprawnienia. Od tego zależy z kolei katalog innych dokumentów, których pracodawca może i powinien wymagać od osoby zatrudnianej na danym stanowisku.

Jeśli kierowca posiada prawo jazdy kategorii B, a do jego obowiązków należy prowadzenie pojazdu osobowego lub lekkiego auta dostawczego, ten dokument wystarcza aby stwierdzić, że pracownik może podjąć pracę określonego rodzaju. Odmiennie w przypadku kierowców dysponujących uprawnieniami kategorii C lub D, którym pracodawca zamierza polecić przewóz osób lub rzeczy pojazdami przystosowanymi do przewozu więcej niż 9 osób lub pojazdami dostawczymi o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony. W takim przypadku pracodawca powinien żądać od kandydata na pracownika przedstawienia dodatkowego dokumentu potwierdzającego odbycie kwalifikacji wstępnej lub szkolenia okresowego. Będzie nim świadectwo kwalifikacji zawodowej, wydawane kierowcy, który odbył kwalifikację wstępną lub szkolenie okresowe dla danego bloku programowego, uzależnionego od posiadanej kategorii prawa jazdy.

Kwalifikacja wstępna jest odbywana przez osoby zamierzające wykonywać pracę na stanowisku zawodowego kierowcy. Dzieli się ona na część podstawową, wspólną dla wszystkich kategorii praw jazdy oraz część specjalistyczną, obejmującą odrębne zajęcia dla przewozów osób oraz przewozów towarowych. Co istotne przeprowadzenie części specjalistycznej kursu jest uzależnione od wcześniejszego zakończenia części podstawowej. Szczegóły dotyczące odbywania kwalifikacji wstępnej przez kandydatów na kierowców reguluje rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 1 kwietnia 2010 r. w sprawie szkolenia kierowców wykonujących przewóz drogowy (Dz. U. nr 53, poz. 314 z późn. zm.). Określa ono program zajęć, z podziałem na zajęcia teoretyczne i praktyczne oraz liczbę godzin, które należy poświęcić na realizację poszczególnych modułów.

To samo rozporządzenie reguluje kwestię szkoleń okresowych kierowców, które podobnie jak kwalifikację wstępną prowadzi się odrębnie dla kierowców wykonujących przewóz rzeczy, oraz przewozy osobowe.

Pierwsze szkolenie okresowe kierowca musi odbyć w ciągu 5 lat od uzyskania kwalifikacji wstępnej, a w dalszym okresie szkolenia okresowe muszą odbywać się z tą samą częstotliwością. Fakt odbycia kwalifikacji wstępnej lub szkolenia okresowego jest rejestrowany w centralnej ewidencji kierowców, którą podmiot wystawiający świadectwo kwalifikacji musi poinformować w ciągu 21 dni od dnia wydania tego dokumentu kierowcy. Ukończenie kwalifikacji wstępnej i szkolenia okresowego jest również odnotowywane w krajowym prawie jazdy, wydawanym kierowcy na 5-letnie okresy.


2.2. Badania kierowców zawodowych

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku dokumentów potwierdzających uprawnienia do wykonywania pracy określonego rodzaju, zakres badań lekarskich kierowców jest uzależniony od rodzaju pojazdu, którym kierowca będzie się posługiwał podczas wykonywania obowiązków służbowych. W konsekwencji kierowcy, którzy będą prowadzić w ramach zatrudnienia samochody osobowe lub inne pojazdy, do kierowania którymi wymagane jest prawo jazdy kategorii A1, A2, AM, B1, B lub B+E, podlegają pod ogólny przepis art. 229 K.p. W praktyce oznacza to, że przed zawarciem umowy o pracę pracodawca powinien skierować kandydata do pracy na badania wstępne, po przeprowadzeniu których lekarz medycyny pracy orzeknie czy jest on zdolny do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy. W takim przypadku do lekarza będzie również należało wyznaczenie terminu najbliższych badań okresowych.

Ważne: W przypadku kierowców pojazdów osobowych i lekkich pojazdów dostawczych fakt prowadzenia pojazdu w ramach obowiązków służbowych musi być oznaczony w skierowaniu na badania profilaktyczne.

Na tej podstawie lekarz medycyny pracy rozszerzy zakres badań o konsultację okulistyczną oraz badania zjawiska olśnienia i widzenia zmierzchowego. Tak wynika z § 4 ust. 4 pkt 5 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 stycznia 2004 r. w sprawie badań lekarskich kierowców i osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami (Dz. U. nr 2, poz. 15 z późn. zm.).

Odmienne zasady obowiązują kierowców prowadzących w ramach obowiązków służbowych pojazdy, do kierowania którymi wymagane jest prawo jazdy kategorii C lub D. W takim przypadku badania lekarskie przeprowadzane są przy okazji odbywania kwalifikacji wstępnej lub szkoleń okresowych, w regularnych odstępach czasu. Co więcej zakres badań kierowców wykonujących przewóz drogowy różni się od omawianych wcześniej badań pracowniczych, gdyż jest od nich znacznie szerszy. Warto jednak pamiętać, że zgodnie z art. 39j ust. 2 ustawy o transporcie drogowym wykonuje się je w zakresie i na zasadach określonych w K.p. Ponadto, zgodnie z art. 39l ust. 3 ustawy o transporcie drogowym wykonanie badań lekarskich na zasadach wynikających z ustawy o transporcie drogowym jest równoznaczne ze spełnieniem obowiązków pracodawcy w zakresie wykonywania wstępnych i okresowych badań lekarskich, wynikających z art. 229 K.p., a zatem nie ma potrzeby ich dublować, wysyłając kierowców dodatkowo na kodeksowe badania profilaktyczne. W efekcie kierowcy, którzy nie osiągnęli jeszcze 60 roku życia poddają się badaniom lekarskim z art. 39j ustawy o transporcie drogowym oraz badaniom psychologicznym z art. 39k tej regulacji nie rzadziej niż co 5 lat. W przypadku kierowców, którzy ukończyli 60 rok życia okres pomiędzy badaniami skraca się do 30 miesięcy, nie zmienia się jednak ich zakres.

Podobnie jak w przypadku wydania świadectwa kwalifikacji zawodowej, fakt odbycia badań lekarskich i psychologicznych jest wpisywany do krajowego prawa jazdy na pisemny wniosek kierowcy. Polega to na wymianie prawa jazdy na nowe, przy czym 5-letni okres jego ważności liczy się od dnia wydania świadectwa kwalifikacji zawodowej, nie może być on jednak dłuższy, niż okres ważności badań lekarskich i psychologicznych.


2.3. Informacja o przepisach z zakresu czasu pracy

Pracodawca jest obowiązany poinformować zatrudnianych kierowców o obowiązujących ich przepisach dotyczących czasu pracy. Zakres tej informacji również zależy od rodzaju pojazdu, którym kierowca wykonuje swoje obowiązki służbowe. Jeśli jest to pojazd osobowy lub lekki samochód dostawczy, a kierowca posiada jedynie prawo jazdy kat. B, informacja z art. 24 pkt 1 ustawy o czasie pracy kierowców musi obejmować jedynie zasady wynikające z ustawy o czasie pracy kierowców. Oznacza to, że można ją ograniczyć do zdefiniowania pojęć czasu pracy, dyżurów, doby i tygodnia, omówienia przerw z art. 13 ustawy, ograniczeń czasu pracy w dobie, tygodniu i okresie rozliczeniowym, odpoczynków dobowych i tygodniowych, przypadków dopuszczalności pracy w nadgodzinach oraz ograniczeń występujących w przypadku wykonywania pracy w 4-godzinnej porze nocnej.

Wzór informacji dla kierowcy samochodu poniżej 3,5 tony (do 9 osób z kierowcą) zatrudnionego w równoważnym czasie pracy zamieszczamy poniżej.

Informacja dla kierowcy samochodu
poniżej 3,5 tony (do 9 osób z kierowcą)

Na podstawie art. 24 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2012 r. poz. 1155) informuję, że:

  1. Do czasu pracy kierowców zalicza się:
    • prowadzenie pojazdu,
       
    • załadowywanie i rozładowywanie oraz nadzór nad załadunkiem i wyładunkiem,
       
    • nadzór oraz pomoc osobom wsiadającym i wysiadającym,
       
    • czynności spedycyjne,
       
    • obsługę codzienną pojazdów i przyczep,
       
    • inne prace podejmowane w celu wykonania zadania służbowego lub zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu i rzeczy,
       
    • niezbędne formalności administracyjne,
       
    • utrzymanie pojazdu w czystości,
       
    • 15-minutową przerwę, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi minimum 6 godzin,
       
    • czas poza przyjętym rozkładem czasu pracy, w którym kierowca pozostaje na stanowisku pracy w gotowości do wykonywania pracy, w szczególności podczas oczekiwania na załadunek lub rozładunek, których przewidywany czas trwania nie jest znany kierowcy przed wyjazdem albo przed rozpoczęciem danego okresu.
  1. Do czasu pracy kierowców nie wlicza się:
    • czasu dyżuru, jeżeli podczas dyżuru kierowca nie wykonywał pracy,
       
    • nieusprawiedliwionych postojów w czasie prowadzenia pojazdu,
       
    • dobowego odpoczynku.
  1. Praca kierowcy odbywa się w równoważnym systemie czasu pracy w 1-miesięcznym okresie rozliczeniowym, a maksymalnie wymiar czasu pracy w ciągu doby może być wydłużony do 12 godzin.
     
  2. Tydzień na potrzeby rozliczania czasu pracy kierowcy to okres pomiędzy godziną 0000 w poniedziałek, a godziną 2400 w niedzielę.
     
  3. Doba na potrzeby rozliczania pracy kierowcy to 24 kolejne godziny, poczynając od godziny, w której kierowca rozpoczyna pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
     
  4. Czasem dyżuru kierowcy jest:
    • czas, w którym kierowca pozostaje poza normalnymi godzinami pracy w gotowości do wykonywania pracy wynikającej z umowy o pracę w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym przez pracodawcę; za czas takiego dyżuru, z wyjątkiem dyżuru pełnionego w domu, kierowcy przysługuje czas wolny od pracy w wymiarze odpowiadającym długości dyżuru, a w razie braku możliwości udzielenia czasu wolnego - wynagrodzenie wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną,
       
    • czas przerw przeznaczonych na odpoczynek, z wyjątkiem 15 minut wliczanych do czasu pracy; za czas takiego dyżuru kierowcy przysługuje wynagrodzenie w wysokości 50% wynagrodzenia wynikającego z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną.
  1. Kierowcy przysługuje po 6 godzinach pracy przerwa trwająca:
    • minimum 30 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy nie przekracza 9 godzin,
       
    • minimum 45 minut, w przypadku gdy liczba godzin pracy wynosi więcej niż 9 godzin.

Przerwa może być dzielona na okresy krótsze trwające co najmniej 15 minut każdy, wykorzystywane w trakcie sześciogodzinnego czasu pracy lub bezpośrednio po tym okresie.

  1. Tygodniowy czas pracy kierowcy:
    • łącznie z godzinami nadliczbowymi, nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym,
       
    • może być przedłużony do 60 godzin, jeżeli średni tygodniowy czas pracy nie przekroczy 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym.
  1. Odpoczynek dobowy i tygodniowy:
    • w każdej dobie kierowcy przysługuje prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku,
       
    • w każdym tygodniu kierowcy przysługuje prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku; tygodniowy nieprzerwany odpoczynek obejmuje odpoczynek dobowy przypadający w dniu, w którym kierowca rozpoczął odpoczynek tygodniowy,
       
    • odpoczynek tygodniowy może zostać skrócony do 24 godzin w przypadku zdarzeń wymagających od kierowcy podjęcia działań dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia lub usunięcia awarii, a także w sytuacji zmiany pory wykonywania pracy przez kierowcę w związku z jego przejściem na inną zmianę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy.
  1. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie:
    • sytuacji i zdarzeń wymagających od kierowcy podjęcia działań dla ochrony życia lub zdrowia ludzkiego oraz mienia albo usunięcia awarii,
       
    • szczególnych potrzeb pracodawcy.

Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych przez kierowcę w związku ze szczególnymi potrzebami pracodawcy nie może przekroczyć 260 godzin w roku kalendarzowym.

  1. Praca w nocy występuje w przypadku, gdy praca jest wykonywana w porze nocnej (od 000 do 400) przez nawet kilka minut, czas pracy kierowcy nie może przekraczać 10 godzin w danej dobie.

Informacja ta ulega rozszerzeniu w przypadku kierowców podlegających pod regulacje rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego… (Dz. Urz. UE L 102/1) lub Umowy europejskiej dotyczącej pracy załóg pojazdów wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe (AETR) sporządzonej w Genewie, dnia 1 lipca 1970 r., co powoduje konieczność poinformowania ich o ograniczeniach czasu jazdy wynikających z tych aktów. Wiąże się to z koniecznością wprowadzenia do informacji dodatkowej rubryki, w której zostaną omówione zasady rządzące czasem prowadzenia pojazdu, korzystaniem z przerw w jeździe, dziennymi okresami odpoczynku oraz odpoczynkami tygodniowymi.

Poniżej przedstawiamy wzór informacji, o które należy rozszerzyć informację przedstawioną na str. 63-64, w przypadku kierowcy samochodu powyżej 3,5 tony (powyżej 9 osób z kierowcą).


Informacje szczególne dla kierowcy samochodu
powyżej 3,5 tony (powyżej 9 osób z kierowcą)

Na podstawie art. 24 pkt 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2012 r. poz. 1155) informuję, że:

  1.  Czas prowadzenia pojazdu:
    • dzienny nie powinien przekraczać 9 godzin, a tylko 2 razy w tygodniu może wynosić 10 godzin,
       
    • tygodniowy nie może przekraczać 56 godzin w 6-ciu dniach prowadzenia pojazdu, a taki czas jazdy nie może spowodować naruszenia maksymalnego czasu pracy, o którym mowa w pkt 8 (pierwszej części) niniejszej informacji,
       
    • dwutygodniowy nie może przekraczać 90 godzin.
  1. Przerwy w jeździe:
    • po 4,5 godzinach czasu prowadzenia pojazdu powinna nastąpić przerwa w jeździe trwająca minimum 45 minut,
       
    • przerwa ta może być podzielona na 2 części trwające odpowiednio: minimum 15 minut i minimum 30 minut (koniecznie w takiej kolejności).
  1. Odpoczynek dzienny:
    • w każdym 24-godzinnym okresie kierowca powinien skorzystać z odpoczynku dziennego,
       
    • regularny okres odpoczynku dziennego wynosi nieprzerwanie 11 godzin lub 12 godzin udzielanych w dwóch odcinkach w następującej kolejności: minimum 3 godziny + minimum 9 godzin,
       
    • w jednym tygodniu kierowca może wykorzystać 3 skrócone dzienne okresy odpoczynku trwające nie mniej niż po 9 godzin.
  1. Odpoczynek tygodniowy:
    • w każdym tygodniu kierowca powinien wykorzystać odpoczynek tygodniowy,
       
    • regularny odpoczynek tygodniowy powinien trwać 45 godzin,
       
    • raz na 2 tygodnie kierowca może wykorzystać skrócony okres odpoczynku trwający minimum 24 godziny,
       
    • skrócenie odpoczynku tygodniowego powinno być zrównoważone odpoczynkiem wykorzystanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po tygodniu, w którym skrócono odpoczynek; odpoczynek rekompensujący skrócenie powinien być dołączony do okresu odpoczynku trwającego co najmniej 9 godzin.

Zwracamy uwagę! Inną informację należy przygotować dla kierowców wykonujących przewozy regularne osób na trasach do 50 km. Jest to przewóz wyłączony spod regulacji omawianych aktów prawa międzynarodowego, w związku z czym stosuje się do niego zasady określone w rozdziale 4a ustawy o czasie pracy kierowców (art. 31a-31e ustawy).


3. Oświadczenie o dodatkowym zatrudnieniu kierowcy

Zatrudnienie kierowcy wiąże się również z koniecznością odebrania od niego oświadczenia o dodatkowym zatrudnieniu. Zgodnie z art. 24 pkt 2 ustawy o czasie pracy kierowców powinno być ono złożone w formie pisemnej i zawierać informację o:

  • wymiarze zatrudnienia albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy oraz
     
  • liczbie godzin wykonywanych przewozów drogowych lub innych czynności, na innej podstawie niż stosunek pracy przeciętnie w tygodniu, albo o niewykonywaniu takich zadań.

Oświadczenia o dodatkowym zatrudnieniu mają w założeniu służyć przestrzeganiu limitów określonych w art. 12 ustawy o czasie pracy kierowców również wobec kierowców zatrudnionych u więcej niż jednego pracodawcy. Warto jednak pamiętać, że informacja o wymiarze etatu, lub przeciętnej tygodniowej liczbie godzin wykonywania zadań w oparciu o umowę o dzieło, zlecenie lub w ramach własnej działalności gospodarczej to za mało, aby mieć pewność przestrzegania limitu przeciętnie 48 godzin pracy na tydzień w okresie rozliczeniowym oraz tym bardziej 60-godzinnego maksymalnego limitu pracy w tygodniu.

Mimo to pracodawca musi odebrać od każdego z kierowców stosowne oświadczenie i przechowywać je w aktach osobowych pracownika. Stosowany druk oświadczenia warto uzupełnić o postanowienie, zgodnie z którym kierowca ma obowiązek aktualizować złożoną informację w przypadku zmiany danych zawartych w oświadczeniu, gdyż obowiązek taki nie wynika wprost z przepisów powszechnie obowiązujących.

Poniżej przedstawiamy wzór oświadczenia o dodatkowym zatrudnieniu.


Oświadczenie o dodatkowym zatrudnieniu

Niniejszym oświadczam, że:

  1. pozostaję/nie pozostaję*) w zatrudnieniu u innego pracodawcy, niezależnie od zajmowanego stanowiska lub charakteru pracy. W dodatkowym miejscu jestem zatrudniony od dnia.................. w wymiarze czasu pracy wynoszącym ........................... etatu*).
     
  2. wykonuję/nie wykonuję*) przewozy drogowe lub inne czynności na innej podstawie niż stosunek pracy w przeciętnym wymiarze tygodniowym wynoszącym ………………... godzin.

Jednocześnie zobowiązuję się niezwłocznie poinformować pracodawcę o wszelkich zmianach informacji zawartych w niniejszym oświadczeniu.

........................................................
(podpis pracownika)

*) niepotrzebne skreślić


Więcej na ten temat w zasobach płatnych:

Inne zagadnienia - czytaj także:

 
Przydatne linki
 
Sklep internetowy - sklep.gofin.pl
 
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 95 720 85 40, faks 95 720 85 60
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN
Szanowny Użytkowniku !
Prosimy o zapoznanie się z poniższymi informacjami oraz wyrażenie dobrowolnej zgody poprzez kliknięcie przycisku "Zgadzam się".
Pamiętaj, że zawsze możesz wycofać zgodę.

Serwis internetowy, z którego Pani/Pan korzysta używa plików cookies w celu:

  • niezbędnego zapewnienia prawidłowego działania Serwisów (utrzymania sesji),
  • realizacji funkcjonalności ułatwiających obsługę Serwisu,
  • dopasowania reklam w serwisach społecznościowych,
  • analizy statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
  • zbierania i przetwarzania danych w celu wyświetlenia reklam produktów własnych i klientów reklamowych oraz do śledzenia użytkowników, kliknięć i konwersji wyświetlanych reklam.
Pliki cookies

Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z Serwisu, w celu administrowania Serwisem, dostosowania treści Serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania reklamy (dostosowania treści reklamy do indywidualnych potrzeb użytkownika). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika Serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do internetu oraz w Polityce prywatności i plików cookies.

Administratorzy

Administratorem Pana/Pani danych osobowych w związku z korzystaniem z Serwisu internetowego i jego usług jest Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. Administratorem danych osobowych w plikach cookies w związku z wyświetleniem analizy statystyk i wyświetlaniem spersonalizowanych reklam są partnerzy Wydawnictwa Podatkowego GOFIN sp. z o.o., Google Inc, Facebook Inc.

Jakie ma Pani/Pan prawa w stosunku do swoich danych osobowych?

Wobec swoich danych mają Pan/Pani prawo do żądania dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, prawo do cofnięcia zgody.

Podstawy prawne przetwarzania Pani/Pana danych osobowych
  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z wykonaniem umowy.

    Umowa w naszym przypadku oznacza akceptację regulaminu naszych usług. Jeśli zatem akceptuje Pani/Pan umowę na realizację danej usługi, to możemy przetwarzać Pani/Pana dane w zakresie niezbędnym do realizacji tej umowy.

  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z prawnie uzasadnionym interesem administratora.

    Dotyczy sytuacji, gdy przetwarzanie danych jest uzasadnione z uwagi na usprawiedliwione potrzeby administratora, tj. dokonanie pomiarów statystycznych, ulepszania naszych usług, jak również prowadzenie marketingu i promocji własnych usług administratora.

  • Dobrowolna zgoda.

    Aby móc realizować cele:
    - zapamiętania Pani/Pana decyzji w Serwisach w zakresie korzystania z dostępnych opcjonalnie funkcjonalności,
    - analiz statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
    - dopasowania reklam w serwisach społecznościowych,
    - wyświetlania spersonalizowanych reklam produktów własnych i klientów reklamowych oraz do śledzenia użytkowników, kliknięć i konwersji wyświetlanych reklam w związku z odwiedzaniem niniejszego Serwisu internetowego partnerzy Wydawnictwa Podatkowego Gofin sp. z o.o. muszą mieć możliwość przetwarzania Pani/Pana danych.

Potrzebna jest Nam Pani/Pana dobrowolna zgoda na zapisy w plikach cookies w celach realizacji powyższych celów.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami prosimy o wyrażenie dobrowolnej zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies przez kliknięcie przycisku „Zgadzam się” lub „Nie teraz” w przypadku braku zgody. Istnieje możliwość skorzystania z „ustawień zaawansowanych” plików cookies w celu określenia indywidualnych zgód na zapis wybranych plików cookies realizujących wybrane cele.