Wybudowałem dom, który okazał się samowolą budowlaną. Starałem się o legalizację samowoli. Organ uznał, że jest to możliwe, jednak muszę uiścić opłatę. Niestety moja sytuacja finansowa pogorszyła się i nie stać mnie na taki wydatek. Czy opłata ta zostanie przymusowo ściągnięta, np. w drodze egzekucji z rachunku bankowego?
NIE. Nie oznacza to oczywiście, że nieuiszczenie opłaty w wyznaczonym terminie nie będzie wiązać się z koniecznością poniesienia sporych kosztów przez inwestora. Organ nadzoru budowlanego nakazuje, z zastrzeżeniem wyjątków, w drodze decyzji, rozbiórkę obiektu budowlanego, lub jego części, będącego w budowie albo wybudowanego bez wymaganego zgłoszenia bądź pomimo wniesienia sprzeciwu przez organ administracji architektoniczno-budowlanej. Jeżeli budowa taka jest zgodna z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności ustaleniami obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego, organ nakłada na inwestora obowiązek przedłożenia w wyznaczonym terminie określonych dokumentów. Jeżeli są spełnione przesłanki do dokonania legalizacji oraz inwestor przedłożył stosowne dokumenty, organ w drodze postanowienia ustala wysokość opłaty legalizacyjnej. Tak przewiduje art. 49b ust 4 Prawa budowlanego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.).
W przypadku niewpłacenia w terminie opłaty legalizacyjnej organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję nakazującą rozbiórkę obiektu. Uiszczenie opłaty legalizacyjnej jest zatem obligatoryjnym elementem procesu legalizacji samowoli budowlanej, ale nie oznacza, że inwestor dopuszczający się samowoli musi uiścić opłatę. Brak zapłaty będzie oznaczał konieczność likwidacji samowoli przez nakazanie rozbiórki. Opłata ta ma zatem charakter dobrowolny i stanowi alternatywę dla sankcji rozbiórki samowoli budowlanej.
W tym miejscu warto zauważyć, że do opłat legalizacyjnych w zakresie nieuregulowanym w powołanej ustawie stosuje się odpowiednio przepisy działu III Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), z tym że uprawnienia organu podatkowego przysługują wojewodzie. Złożenie przez inwestora wniosku, o którym mowa w art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej, powoduje zawieszenie postępowania administracyjnego prowadzonego na podstawie wspomnianego przepisu art. 49b Prawa budowlanego do dnia rozstrzygnięcia wniosku. Chodzi o wniosek m.in. w sprawie odroczenia terminu płatności wspomnianej opłaty, rozłożenia jej na raty czy umorzenia w całości lub w części bądź odsetek za zwłokę. Taki wniosek może zostać uwzględniony, jeśli jest to uzasadnione ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
