Z praktycznego punktu widzenia remont i ulepszenie, zwłaszcza w postaci modernizacji, to przedsięwzięcia o charakterze do siebie zbliżonym. Podatkowo dzieli je jednak "przepaść", w którą wpadł już niejeden przedsiębiorca. Wprawdzie zarówno wydatki inwestycyjne, jak i remontowe mogą zostać uwzględnione w kalkulacji podatku dochodowego, ale szybkość tego rozliczenia będzie różna. Co zatem przesądza o tym, że jedne nakłady bezzwłocznie obciążają koszty, a inne trzeba rozliczyć poprzez odpisy amortyzacyjne?
Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ten cel w danym roku podatkowym przekracza 10.000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji. Mowa o tym w art. 22g ust. 17 ustawy o pdof (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) i art. 16g ust. 13 ustawy o pdop (Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 ze zm.). O sumę wydatków na ulepszenie powiększa się wartość początkową środka trwałego. Rozliczenie w rachunku podatkowym nakładów na ulepszenie środka trwałego następuje wyłącznie poprzez odpisy amortyzacyjne.
Ulepszenie środka trwałego może występować pod postacią:
Warto podkreślić, że definicje wspomnianych pojęć - akceptowane przez fiskusa oraz sądy administracyjne - nie znajdują się w ustawach podatkowych, a ukształtowała je praktyka.
Od ulepszenia należy odróżnić remont, który jest bezpośrednio rozliczany w kosztach podatkowych. Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji remontu, zatem posiłkowo stosuje się definicję zawartą w art. 3 pkt 8 Prawa budowlanego (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.). Zgodnie z nią remont to wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji. Remontowego charakteru podjętych działań nie zmienia użycie materiałów i technologii zgodnych z aktualnymi standardami. W opinii fiskusa, różnica między nakładami ponoszonymi na remont oraz na ulepszenie wyraża się w wartości użytkowej środka trwałego. Remont zmierza do podtrzymania, odtworzenia tej wartości i jest rodzajem naprawy, wymiany zużytych elementów. Natomiast w wyniku ulepszenia środek trwały zyskuje na wartości, gdyż zostaje unowocześniony lub przystosowany do spełniania innych, nowych funkcji (por. interpretację indywidualną Dyrektora KIS z dnia 30 sierpnia 2022 r., nr 0114-KDIP3-1.4011.562.2022.1.EC). Punktem odniesienia dla tej oceny jest stan środka trwałego z dnia przyjęcia go do używania. Wzrost wartości użytkowej można mierzyć na różne sposoby. Ustawodawca proponuje m.in.: okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
W praktyce precyzyjne odróżnienie remontu od ulepszenia bywa trudne i stanowi stały punkt zapalny w relacjach między podatnikami i fiskusem.
Ulepszenie i remont nie są zdarzeniami wykluczającymi się wzajemnie. Przy szerszym zakresie robót występuje zazwyczaj różnorodność nakładów, które trzeba od siebie oddzielić. Decydujące znaczenie dla kwalifikacji podatkowej ma tutaj ocena danego wydatku, a nie procesu czy zadania inwestycyjnego (por. interpretację indywidualną Dyrektora KIS z dnia 28 kwietnia 2022 r., nr KDIB2-1.4010.24.2022.2.PB) - przykład.
Wyjątkiem od zasady rozliczania nakładów remontowych bezpośrednio w rachunku podatkowym będzie sytuacja, gdy zostają one poniesione przed oddaniem środka trwałego do używania. Zgodnie z definicją środków trwałych, zawartą w art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o pdof oraz art. 16a ust. 1 pkt 1 ustawy o pdop, powinny one być kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania.
Konieczność przeprowadzenia prac remontowych oznacza, że składnik majątkowy (najczęściej budynek lub lokal) w istocie nie jest jeszcze zdatny do użytku. Z tego względu poniesione nakłady powinny powiększyć podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Dopiero od momentu wpisania składnika majątkowego do ewidencji środków trwałych koszty jego remontu mogą być bezpośrednio rozliczane w rachunku podatkowym.
|
Przykład Podatnik wykonał prace w budynku firmowym polegające na:
Wydatki dotyczące instalacji centralnego ogrzewania oraz te poniesione na wymianę okien i drzwi należy uznać za remontowe - ich celem jest jedynie odtworzenie wartości użytkowej budynku. Kwalifikacji tej nie zmienia zastosowanie nowych technologii i materiałów, gdyż jest ono podyktowane postępem technicznym. Natomiast przeprowadzone przez podatnika roboty w zakresie ocieplenia stropu oraz instalacja oświetlenia LED mają charakter modernizacji, ponieważ podnoszą wartość użytkową budynku, obniżając koszty jego eksploatacji. Nakłady te podwyższą wartość początkową środka trwałego i będą rozliczane poprzez odpisy amortyzacyjne. |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
