Podatnik CIT, który zamiast "klasycznego" CIT wybrał opodatkowanie ryczałtem od dochodów spółek (tzw. estoński CIT), musi spełniać łącznie szereg warunków. Podatnik musi m.in. (zob. art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o PDOP):
a) zatrudniać na podstawie umowy o pracę co najmniej 3 osoby w przeliczeniu na pełne etaty, niebędące udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych - przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym, lub
b) ponosić miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej trzykrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw z tytułu wypłaty wynagrodzeń na rzecz zatrudnionych na podstawie umowy innej niż umowa o pracę co najmniej 3 osób fizycznych, niebędących udziałowcami, akcjonariuszami ani wspólnikami tego podatnika, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń podatnik jest płatnikiem PIT lub płatnikiem składek ZUS.
W przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności ww. warunki nie dotyczą roku rozpoczęcia tej działalności i 2 lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących, z tym że począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększenia zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie. Tak wynika z art. 28j ust. 2 ustawy o PDOP.
W informacji Ministerstwa Finansów; dalej: MF (zamieszczonej na stronie internetowej www.eureka.mf.gov.pl) z 12 maja 2025 r. przekazywanej do mediów na zapytania dziennikarzy (ID informacji: 638756), odniesiono się m.in. do ww. warunku opierającego się na limicie miesięcznych kwot wypłaconych wynagrodzeń od umów innych niż umowa o pracę. Spytano mianowicie, czy:
1) warunku tego nie trzeba spełniać przez 3 pierwsze lata działalności, bez żadnych ograniczeń, czy
2) warunek ten powinien zostać w pełni spełniony począwszy już od drugiego roku prowadzenia działalności, w każdym miesiącu roku podatkowego (tak wynika m.in. z objaśnień podatkowych Ministerstwa Finansów z 23 grudnia 2021 r., pt. "Przewodnik do ryczałtu od dochodów spółek", czy z interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 4 marca 2024 r., nr 0111-KDIB1-2.4010.8.2024.1.EJ).
Zapytano dodatkowo, czy jeśli prawidłowe jest stanowisko zaprezentowane w pkt 2, to jakie argumenty za tym przemawiają.
MF w przywołanym piśmie z 12 maja 2025 r. wskazało, że podtrzymuje stanowisko wyrażone w ww. objaśnieniach podatkowych i stwierdziło:
"(...) W przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności warunek dotyczący zatrudnienia, o którym mowa w art. 28j ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT, nie dotyczy roku rozpoczęcia tej działalności i dwóch lat podatkowych bezpośrednio po nim następujących. Jednak w kolejnych latach podatnik jest zobligowany do stopniowego wzrostu zatrudnienia. Począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik jest obowiązany do corocznego zwiększania zatrudnienia o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż do osiągnięcia poziomu zatrudnienia, określonego w tym przepisie. Do limitu osób zatrudnionych nie wlicza się wspólników podatnika.
Z kolei warunek opierający się na limicie miesięcznych kwot wypłaconych wynagrodzeń od umów innych niż umowa o pracę, powinien zostać w pełni spełniony począwszy już od drugiego roku prowadzenia działalności w każdym miesiącu roku podatkowego (podkreśl. red.)."
W przywołanym piśmie MF nie podało dodatkowych argumentów na potwierdzenie słuszności swojego stanowiska. Jeśli jednak podatnik nie chce wejść w spór z organem podatkowym, to - na potrzeby estońskiego CIT - począwszy od drugiego roku podatkowego powinien (w ramach preferencji przewidzianych dla podatników rozpoczynających prowadzenie działalności):
Podobnie pisaliśmy w BI nr 35 z 10 grudnia 2024 r.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
