Skorzystanie z udostępnionych przez pracodawcę nieodpłatnie psychologicznych sesji pomocowych/doradczych nie skutkuje po stronie pracownika powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o pdof. Tak rozstrzygnął Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2025 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.415.2025.1.KF.
Firma występująca z wnioskiem o wydanie interpretacji, chcąc zapewnić swoim pracownikom dobre warunki pracy, zawarła umowę z podmiotem świadczącym usługi z zakresu szeroko rozumianego wsparcia zdrowotnego obejmujące porady psychologiczne, w tym z zakresu rozwoju osobistego, dietetyczne oraz inne dotyczące zdrowego trybu życia i dbania o dobre samopoczucie, zarówno psychiczne, jak i fizyczne. W ramach tej umowy objęte nią świadczenia dla pracowników mogą być realizowane w ramach indywidualnych sesji lub jako konferencje i szkolenia. Dodatkowo usługodawca oferuje dostęp do audiobooków, aplikacji, platform e-learningowych i planów treningowych. Z wniosku o wydanie interpretacji wynikało również, że sama umowa o świadczenie usług jest zawarta w formie grupowej, bezimiennej, a korzystanie z usług wiąże się z faktem bycia pracownikiem firmy je nabywającej. Każde ze świadczeń jest ogólnodostępne dla pracowników i nie jest przypisane konkretnym osobom. W zaprezentowanej sytuacji pracodawca miał wątpliwości, czy wartość opisanych świadczeń będzie dla pracowników przychodem z nieodpłatnych świadczeń w ramach źródła, jakim jest stosunek pracy, a co za tym idzie - czy na nim będzie spoczywał obowiązek poboru zaliczki na pdof od tej wartości.
Dyrektor KIS w wydanej interpretacji stwierdził, że nie każde świadczenie spełnione przez pracodawcę na rzecz pracownika bez ustalonej za nie zapłaty jest świadczeniem podlegającym podatkowi dochodowemu, podobnie jak nie każde tego rodzaju świadczenie jest wyłączone spod regulacji ustawy o pdof. Jednak, z uwagi na otwarty i rozwijający się katalog świadczeń oferowanych przez pracodawców, nie jest możliwe enumeratywne wyliczenie w ustawie podatkowej wszystkich nieodpłatnych przysporzeń, które skutkowałyby u pracowników powstaniem przychodu podatkowego.
W tym kontekście Dyrektor KIS przypomniał, że są świadczenia, które gwarantują higieniczne i bezpieczne warunki pracy i służą jej organizacji, których spełnienie leży przede wszystkim w interesie pracodawcy w celu odpowiedniego zorganizowania własnej działalności. W takim przypadku pracownik korzysta z tych świadczeń w ramach wykonywania przypisanej pracy, jednak dla niego jest to korzyść niewychodząca na zewnątrz stosunku pracy i niestanowiąca dochodu będącego przedmiotem opodatkowania. Z tego względu, w jego opinii, należy uznać, że w omawianej sprawie po stronie pracowników nie powstanie przychód z nieodpłatnych świadczeń kwalifikowany do przychodów ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o pdof. Tym samym na pracodawcy nie będzie ciążył obowiązek płatnika pdof w stosunku do tych świadczeń.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
