Gmina nie prowadzi działalności gospodarczej, wykonując za pośrednictwem podmiotów trzecich montaż instalacji na budynkach mieszkańców lub obok takich budynków, w związku z tym w tym zakresie nie działa jako podatnik VAT. Tak wynika z wyroku WSA w Białymstoku z dnia 4 października 2023 r., sygn. akt I SA/Bk 26/22 (orzeczenie nieprawomocne).
Gmina zwróciła się do Dyrektora KIS o wydanie interpretacji dotyczącej podatku VAT w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania świadczonych przez nią usług montażu instalacji fotowoltaicznych/kolektorów słonecznych na rzecz jej mieszkańców. Gmina wskazała, że jest czynnym podatnikiem VAT. W 2018 r. zrealizowała projekt polegający na zakupie i montażu na obiektach znajdujących się na jej terenie instalacji fotowoltaicznych oraz kolektorów słonecznych. Projekt ten został współfinansowany ze środków UE. Ogniwa fotowoltaiczne/kolektory słoneczne były montowane na nieruchomościach zabudowanych budynkami mieszkalnymi i gospodarczymi, stanowiącymi własność osób fizycznych. Na montaż instalacji fotowoltaicznej została zawarta przez gminę umowa (bez udziału mieszkańców). Faktura za wykonawstwo wystawiona została tylko na gminę i to wyłącznie gmina była zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia wykonawcy dostawy i usługi montażu. Właściciele nieruchomości dokonywali na rzecz gminy wpłaty kwoty stanowiącej nie więcej niż 45% kosztów kwalifikowalnych w realizacji projektu.
Zdaniem gminy nie miała ona obowiązku, aby podstawę opodatkowania zwiększać o otrzymane dofinansowanie ze środków UE. W jej ocenie podstawę opodatkowania świadczonych przez gminę usług montażu instalacji fotowoltaicznych/kolektorów słonecznych na rzecz jej mieszkańców powinna stanowić kwota wynagrodzenia pobierana od mieszkańców, pomniejszona o kwotę VAT należnego, bez uwzględniania otrzymanego dofinansowania ze środków UE.
Organ interpretacyjny uznał stanowisko to za nieprawidłowe. Gmina wniosła skargę do WSA, który uznał ją za zasadną.
WSA przywołał wyrok NSA w składzie 7 sędziów z dnia 5 czerwca 2023 r., sygn. akt I FSK 1454/18 - nawiązujący do orzeczenia TSUE, w sprawie C-612/21 z dnia 30 marca 2023 r. Wyrażono w nim pogląd, że gmina, która realizując projekt z zakresu odnawialnych źródeł energii (kolektorów słonecznych), współfinansowany w znacznej części ze środków europejskich, w ramach którego montuje i podpina instalacje fotowoltaiczne na budynkach oraz na gruntach mieszkańców, którzy przejmą po upływie 5 lat własność zamontowanych instalacji, nie wykonuje z tego tytułu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji otrzymane na ten cel dofinansowanie ze środków europejskich nie może być rozważane jako podstawa opodatkowania, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
Zatem WSA uznał, że skoro dane działanie gminy nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to tym samym dofinansowanie ze środków UE nie może być rozważane jako podstawa opodatkowania przewidziana w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
