Regulamin zakładowego funduszu świadczeń socjalnych przewiduje możliwość wypłaty pracownikom zapomóg, w tym w przypadku śmierci członka rodziny i wydatków związanych z pogrzebem. Czy ta zapomoga podlega zajęciu komorniczemu z innych wierzytelności, a jeśli tak, to w jakiej wysokości?
Zapomoga, o której mowa w pytaniu, podlega egzekucji komorniczej w całości.
Egzekucję z innych wierzytelności prowadzi się na podstawie art. 895-908 K.p.c. "Inne wierzytelności" to świadczenia niewynagrodzeniowe, które przysługują dłużnikowi. W tej grupie znajdują się m.in.:
Pierwszą czynnością egzekucyjną jest zajęcie innych wierzytelności przez komornika (art. 896 § 1 zd. 1 K.p.c.). Komornik może to uczynić w tym samym piśmie, które dotyczy zajęcia wynagrodzenia za pracę (np. poprzez przetworzenie ogólnej formuły - por. stan faktyczny w wyroku SO w Łodzi z 24 października 2018 r., sygn. akt VIII Pa 83/18) lub w osobnym. Innego zdania jest Krajowa Rada Komornicza, która w piśmie z 12 marca 2021 r. uznała, że zajęcie posługujące się ogólną formułą z art. 881 § 2 zd. 2 K.p.c. wystarczy do prowadzenia egzekucji na podstawie przepisów o egzekucji z wynagrodzenia za pracę.
| Ważne: Do zajętych przez komornika innych wierzytelności nie stosuje się przepisów ochronnych z Kodeksu pracy. Przekazuje się je w całości na pokrycie egzekwowanych świadczeń. |
Powyższe wynika zarówno z przywołanego wyroku WSA w Bydgoszczy z 27 lutego 2018 r., jak również z ministerialnej linii interpretacyjnej wyrażonej odpowiednio w:
Przepis art. 833 § 21 K.p.c. rozciąga ochronę przewidzianą w art. 87 i 871 K.p. na świadczenia powtarzające się, których celem jest zapewnienie utrzymania, albo które stanowią jedyne źródło dochodu dłużnika będącego osobą fizyczną. Przez "świadczenia powtarzające się" należy rozumieć świadczenia wypłacane okresowo w powtarzających się odstępach czasu (por. wyrok SA w Łodzi z 13 lutego 2014 r., sygn. akt I ACa 1057/13). Zapomoga ze środków Funduszu nie spełnia tych kryteriów. Nie jest również wyłączona spod egzekucji na podstawie art. 829 i 831 K.p.c.
Zwracamy uwagę! W wyroku z 19 sierpnia 1971 r. (sygn. akt I CR 308/71, OSNC 1972/5/85) Sąd Najwyższy orzekł, że: "Przy egzekucji z wierzytelności uregulowanej w przepisach art. 895-912 K.p.c. zajęcie wierzytelności obejmuje tylko wierzytelność istniejącą i przysługującą dłużnikowi na podstawie określonego stosunku prawnego; egzekucję z wierzytelności powstałych później, na podstawie innego stosunku prawnego - chociażby pomiędzy tymi samymi stronami - można prowadzić tylko na podstawie nowego zajęcia.". Wierzytelność istniejąca to konkretna wierzytelność wynikająca z określonego stosunku zobowiązaniowego pomiędzy zindywidualizowanymi podmiotami, mająca sprecyzowaną treść (por. Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, red. prof. dr hab. Elwira Marszałkowska-Krześ, dr hab. Izabella Gil, C.H. Beck 2025, kom. do art. 896).
| ||||||||||||
|
||||||||||||
