POLECAMY |
||
Spółka z o.o. wykonująca roboty budowlane zamierza dochodzić na drodze sądowej należności od jednego z kontrahentów. W tym celu wniosła opłatę dla komornika w związku z poszukiwaniem majątku dłużnika oraz opłatę sądową. Czy opłatami tymi ma prawo obciążyć firmowe koszty podatkowe? Czy w sytuacji, gdy opłata sądowa zostanie zwrócona, to spółka powinna jej wartość wykazać w przychodach podatkowych? W którym momencie należy te zdarzenia rozliczyć w podatku dochodowym?
Wskazane w pytaniu opłaty spełniają warunki do uznania ich za koszty podatkowe. Z kolei zwrot opłaty sądowej będzie dla spółki stanowił w podatku dochodowym przychód firmowy.
Obciążanie kosztów uzyskania przychodów wydatkami związanymi z dochodzeniem przez przedsiębiorcę, między innymi na drodze sądowej, należności niezapłaconych przez dłużników powinno się odbywać w oparciu o ogólną definicję kosztu uzyskania przychodu (art. 15 ust. 1 ustawy o pdop - Dz. U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.). Ponieważ wskazane w pytaniu wydatki mieszczą się w zakresie tej definicji, z tego względu, jako racjonalnie i gospodarczo uzasadnione, a ponadto poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, mogą stanowić w firmie koszty uzyskania przychodów.
Opłaty sądowe i komornicze należą do kategorii wydatków związanych z ogólnym funkcjonowaniem podmiotu gospodarczego. Z tego względu podatkowo należy je kwalifikować do kosztów pośrednio związanych z przychodami. Tego typu koszty ustawy o podatku dochodowym nakazują potrącać w dacie poniesienia. Natomiast zwrot opłaty sądowej będzie stanowić dla spółki, która go otrzyma, przychód w podatku dochodowym. Przychód ten jednak powstanie nie w momencie zasądzenia zwrotu tej opłaty, a dopiero w dacie faktycznego otrzymania zwrotu.
|