Jeżeli zamiarem stron było jedynie przechowanie pieniędzy, a ich wpłata do banku wynikała z potrzeby ochrony środków pieniężnych, to umowy tej nie można uznać za depozyt nieprawidłowy. W konsekwencji umowa taka nie podlega opodatkowaniu PCC.
O CO PYTAŁ PODATNIK?
Wnioskodawczyni zawarła z bratem umowę przechowania, na mocy której zgodziła się przechować dla niego wręczone jej w tym celu środki pieniężne. Z zawartej umowy wynikało, iż wnioskodawczyni nie może rozporządzać przekazanymi jej pieniędzmi. Po przyjęciu ich na przechowanie wnioskodawczyni musiała wyjechać i w celu ochrony pieniędzy przed kradzieżą podczas jej nieobecności, na polecenie swojego brata wpłaciła środki pieniężne na trzymiesięczną lokatę bankową założoną na swoje nazwisko. Następnie, na żądanie brata, wnioskodawczyni za pośrednictwem przelewu bankowego zwróciła mu całą kwotę wraz z odsetkami, które bank naliczył przez okres dwóch miesięcy. Wnioskodawczyni nie odniosła żadnej korzyści z wykonania umowy.
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wnioskodawczyni podkreśliła, że w czasie trwania umowy przechowania w żaden sposób nie była uprawniona do rozporządzania pieniędzmi brata i nie korzystała z nich. Zdaniem wnioskodawczyni, czynność opisana we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej nie będzie podlegała opodatkowaniu PCC, bowiem pomiędzy stronami została zawarta umowa przechowania (wnioskodawczyni nie mogła rozporządzać powierzonymi jej środkami), a nie umowa depozytu nieprawidłowego.
ZDANIEM IZBY SKARBOWEJ:
Organ podatkowy uznał, że stanowisko wnioskodawczyni jest prawidłowe. Przepisy ustawy o PCC w zamkniętym katalogu umów podlegających opodatkowaniu PCC nie przewidują umowy przechowania. Katalog ten zawiera co prawda umowę depozytu nieprawidłowego (art. 1 ust. 1 pkt j ustawy), która jest zbliżona do umowy przechowania, są to jednak odrębne instytucje. Jak bowiem stanowi art. 845 K.c., jeżeli z przepisów szczególnych albo z umowy lub okoliczności wynika, że przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku, stosuje się odpowiednio przepisy o pożyczce (depozyt nieprawidłowy). Organ wskazał, iż umowa depozytu nieprawidłowego ma specyficzny charakter łącząc w sobie umowę przechowania i umowę pożyczki. Przy czym strony zawierają umowę depozytu nieprawidłowego, jeżeli przechowawca może rozporządzać oddanymi na przechowanie pieniędzmi lub innymi rzeczami oznaczonymi tylko co do gatunku. Możliwość rozporządzania powierzonymi pieniędzmi pozwala odróżnić umowę depozytu nieprawidłowego od pożyczki.
Z uwagi na fakt, iż wnioskodawczyni w żaden sposób nie rozporządzała pieniędzmi brata i nie odniosła z umowy żadnej korzyści, zawarta przez nią umowa ma charakter umowy przechowania, a zatem nie ma podstaw do uiszczania od niej PCC.
(interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 czerwca 2016 r., nr IBPB-2-1/4514-192/16/AD)
|