Osoba niepełnosprawna otrzymała wynagrodzenie za czas zwolnienia od pracy na udział w turnusie rehabilitacyjnym. Czy wlicza się je do podstawy dodatkowego wynagrodzenia rocznego?
Nie, wynagrodzenia wypłaconego niepełnosprawnemu pracownikowi samorządowemu za czas zwolnienia od pracy na udział w turnusie rehabilitacyjnym nie uwzględnia się w podstawie dodatkowego wynagrodzenia rocznego (tzw. trzynastki).
Dodatkowe wynagrodzenie roczne stanowi 8,5% sumy wynagrodzenia za pracę otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie. Do jego podstawy zalicza się trzy rodzaje wynagrodzenia, tj.:
Powyższe wynika z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1872), dalej ustawy.
Ważne: Na mocy § 6 pkt 4 rozporządzenia urlopowego, z podstawy wymiaru trzynastki należy wyłączyć wynagrodzenie za czas innej usprawiedliwionej nieobecności w pracy niż urlop wypoczynkowy. |
Taką nieobecnością jest zwolnienie od pracy udzielane osobie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w trybie art. 20 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 573). Przepis ten przyznaje jej prawo do 21 dni roboczych w celu uczestniczenia w turnusie rehabilitacyjnym, nie częściej niż raz w roku. Gwarantuje również wynagrodzenie za ten czas. Wypłaconą z tego tytułu kwotę należy jednak pominąć przy obliczaniu podstawy trzynastki, gdyż jest objęta dyspozycją § 6 pkt 4 rozporządzenia urlopowego w zw. z art. 4 ust. 1 ustawy. Nie jest to bowiem okres efektywnie przepracowany u pracodawcy. Do ustalenia, czy i w jakiej wysokości pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne, nie ma bowiem znaczenia samo pozostawanie w stosunku pracy, lecz faktyczne świadczenie pracy. Ta zasada nie wynika z przepisów, lecz ich interpretacji, której dokonały: Sąd Najwyższy m.in. w postanowieniu z 10 maja 2018 r. (sygn. akt II PK 173/17) i wyroku z 18 października 2011 r. (sygn. akt I PK 263/10) oraz Departament Prawny Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w stanowisku z 25 stycznia 2015 r. w sprawie ustalania wysokości dodatkowego wynagrodzenia rocznego.
|