Komisja Europejska w miejsce papierowych instrukcji wprowadzi możliwość pobierania ich cyfrowych odpowiedników. Konsumentowi pozostanie jednak wybór, z jakiej wersji będzie chciał skorzystać. W chwili zakupu sprzętu będzie on mógł zażądać bezpłatnej instrukcji w wersji papierowej. Nowe przepisy zaczną obowiązywać od 20 stycznia 2027 r. Tak wynika z rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1230 z 14 czerwca 2023 r. w sprawie maszyn oraz w sprawie uchylenia dyrektywy 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady i dyrektywy Rady 73/361/EWG.
Przyjęte rozwiązanie umożliwi dołączanie do sprzedawanych maszyn instrukcji obsługi w formacie cyfrowym, przy jednoczesnym obowiązku dostarczenia jasnej informacji dotyczącej sposobu pozyskania takiej instrukcji.
KE wprowadziła do Przewodnika wciąż obowiązującej Dyrektywy Maszynowej 2006/42/WE możliwość dostarczania przez producenta informacji o możliwości pobrania instrukcji do maszyn w wersji cyfrowej, przy zachowaniu możliwości zażądania przez klienta wersji papierowej w chwili zakupu.
Producenci będą mieli obowiązek umieszczenia informacji (dla klientów) o takiej możliwości na opakowaniu, jak również obowiązek podania klientowi sposobu kontaktu z producentem, w celu uzyskania bezpłatnej instrukcji w wersji papierowej.
Źródło: www.gov.pl/web/rozwoj-technologia
Minister Finansów w dniu 8 maja 2024 r. wydał objaśnienia podatkowe dotyczące zwolnienia z podatku od nieruchomości w odniesieniu do kolejowych terminali towarowych.
Objaśnienia podatkowe dotyczą stosowania od 1 stycznia 2024 r. zwolnienia z podatku od nieruchomości kolejowych terminali towarowych stanowiących obiekty infrastruktury usługowej.
Resort finansów poinformował, że:
"(...) 6. Przyczyny braku możliwości stosowania zwolnienia z podatku od nieruchomości odnośnie do terminali towarowych
Zwolnienie przewidziane w art. 7 ust. 1 pkt 1 tiret pierwsze i pkt 1c upol (ustawy o podatkach i opłatach lokalnych - przyp. red.) zostało notyfikowane Komisji Europejskiej jako stanowiące pomoc publiczną w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.
Zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE, państwo członkowskie nie może wprowadzać w życie notyfikowanych środków pomocowych do momentu wydania przez Komisję Europejską decyzji końcowej w tym postępowaniu.
Ze względu na fakt, że postępowanie notyfikacyjne w sprawie ww. środka pomocowego (SA.104785) nie zostało zakończone, zgodnie z art. 108 ust. 3 TFUE, środek ten w postaci zwolnienia z podatku od nieruchomości terminali towarowych nie może być stosowany. Zakaz ten obowiązuje państwo członkowskie, a zatem wszystkie jego organy administracyjne, w tym te zdecentralizowane.
W przypadku skorzystania przez przedsiębiorstwo z tego zwolnienia przed zakończeniem postępowania notyfikacyjnego, środek ten stanowiłby pomoc niezgodną z prawem unijnym, które w tym przypadku ma bezpośredni skutek.
Udzielenie pomocy w tym przypadku wiązałoby się z ryzykiem konieczności zwrotu przez przedsiębiorcę (podatnika) korzyści z tytułu tego zwolnienia wraz z odsetkami za cały okres, w którym środek ten byłby pomocą nielegalną, również w sytuacji zakończenia postępowania notyfikacyjnego decyzją pozytywną. W przypadku nielegalnej pomocy publicznej beneficjent nie może mieć uzasadnionego roszczenia o jej przyznanie.
Zgodnie bowiem ze sformułowaną w orzecznictwie unijnym zasadą uzasadnionych oczekiwań, przedsiębiorstwa będące beneficjentami pomocy mogą, co do zasady, powoływać się na uzasadnione oczekiwania co do prawidłowości tej pomocy tylko wówczas, gdy taka pomoc została przyznana zgodnie z procedurą przewidzianą w tym postanowieniu, a z drugiej strony staranny podmiot gospodarczy powinien zwykle być w stanie upewnić się, że dopełniono wymogów tej procedury.
W związku z powyższym, pomimo wejścia w życie 1 stycznia 2024 r. przepisów upol dotyczących zwolnienia z podatku od nieruchomości terminali towarowych, ze względu na brak wypełnienia procedury zgłoszenia określonej w art. 108 ust. 3 TFUE, zwolnienie w tym zakresie nie może być stosowane do zakończenia procesu notyfikacji".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 15 maja 2024 r., sygn. akt V SA/Wa 1827/23, potwierdził stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta w sprawie wysyłania pacjentowi, na jego żądanie, dokumentacji medycznej pocztą.
W przedmiotowej sprawie placówka medyczna odmawiała swoim pacjentom wysyłki dokumentacji medycznej pocztą, nawet jeśli z przyczyn obiektywnych nie mogli oni osobiście odebrać dokumentacji medycznej (np. z powodu znacznej odległości szpitala od miejsca zamieszkania) oraz nie mieli osoby bliskiej, którą mogliby do tego upoważnić.
RPP uznał, że brak realizacji prawa pacjenta do dokumentacji medycznej w zakresie wysyłki tej dokumentacji drogą pocztową narusza zbiorowe prawa pacjentów do dokumentacji medycznej.
Decyzję RPP podmiot leczniczy zaskarżył do WSA w Warszawie, który skargę oddalił. Sąd w pełni podzielił pogląd RPP i wskazał, że udostępnianie dokumentacji medycznej powinno być wygodne przede wszystkim dla pacjentów, a nie dla podmiotów leczniczych. Sąd wyjaśnił, że tą wytyczną powinny kierować się placówki medyczne, udostępniając dokumentację medyczną swoim pacjentom. Jest to szczególnie istotne w przypadku pacjentów niepełnosprawnych, w podeszłym wieku lub pacjentów, którzy mieszkają w znacznej odległości od szpitala, a leczeni byli przykładowo w trakcie wakacji lub innego wyjazdu.
Sąd odniósł się także do kosztów związanych z udostępnianiem dokumentacji medycznej oraz jej wysyłką pocztą na żądanie pacjenta. Zgodnie z przepisami prawa pierwsze udostępnienie dokumentacji medycznej pacjentowi następuje bezpłatnie. Za każde następne placówka medyczna może od pacjenta pobrać określoną opłatę (np. obecnie 53 gr za jedną stronę kopii dokumentacji medycznej). Należy jednak wskazać, że koszt wysyłki dokumentacji medycznej stanowi dodatkową opłatę związaną z realizacją żądania pacjenta i doręczenia mu dokumentacji w dogodny dla niego sposób. I tak, za wysyłkę pocztą dokumentacji medycznej pacjent może zostać obciążony kosztami, niezależnie, czy będzie to pierwsze udostępnienie czy kolejne. Ważne jednak, że placówka medyczna na wysyłce dokumentacji medycznej nie może zarabiać. Koszty, którymi może obciążyć pacjenta, muszą być tożsame z kosztami, które placówka poniosła w związku z wysyłką według cennika operatora pocztowego.
Źródło: www.gov.pl/web/rpp
| ||||||||||||
|
||||||||||||
