Świadczenie interwencyjne, przyznane przedsiębiorcy na podstawie art. 22a ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o pdof. Sfinansowane tym świadczeniem wydatki na opłaty związane z umową leasingu operacyjnego, której przedmiotem jest koparko-ładowarka, oraz wydatki na zakup mebli, komputerów i drukarek jako wyposażenia służącego prowadzeniu działalności gospodarczej, mogą obciążać firmowe koszty podatkowe jako spełniające ustawową definicję kosztu podatkowego. Tak uznał Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2025 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.148.2025.2.KD.
Firma podatnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą (podatek liniowy, czynny podatnik VAT) ucierpiała w 2024 r. we wrześniowej powodzi. Podatnik, w oparciu o art. 22a ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, wnioskował o przyznanie świadczenia interwencyjnego, które otrzymał. Świadczenie to ujął w księgach rachunkowych jako przychód niepodlegający opodatkowaniu pdof. Świadczeniem tym sfinansował szereg firmowych wydatków, w tym związanych z leasingiem nowej koparko-ładowarki, która zastąpiła zniszczoną w powodzi, odbudową ogrodzenia po powodzi (rozliczanego przez odpisy amortyzacyjne), zakupem w miejsce zniszczonego wyposażenia sklepu i biura nowych mebli, komputerów i drukarek.
Podatnik miał wątpliwości, czy uzyskane świadczenie interwencyjne prawidłowo zakwalifikował jako przychód w pdof, a sfinansowane nim wydatki jako firmowe koszty podatkowe. O rozstrzygnięcie tej kwestii wystąpił do Dyrektora KIS.
Dyrektor KIS w wydanej interpretacji stwierdził, że zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi, poszkodowanemu w wyniku powodzi przedsiębiorcy może być przyznane jednorazowo świadczenie interwencyjne na wsparcie dalszego prowadzenia działalności gospodarczej. Jednocześnie art. 22e ust. 9 tej ustawy wskazuje, że przychód z tytułu uzyskanego świadczenia interwencyjnego nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o pdof oraz o pdop. To oznacza, że nie powinien być wykazywany w księgach rachunkowych.
Następnie Dyrektor KIS przypomniał, że aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów, powinien spełniać łącznie następujące warunki:
Dyrektor KIS przywołał art. 23 ust. 1 pkt 31 ustawy o pdof, z którego wynika, że nie uważa się za koszty podatkowe kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów znajdujących się na obszarze RP lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł w ogóle nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku. Ponieważ jednak przepis ten nie odnosi się do rodzaju źródła finansowania danego wydatku, ale celu, na jaki dany wydatek został poniesiony, to nie ma on zastosowania do wydatków sfinansowanych z analizowanego świadczenia interwencyjnego.
Wobec powyższego, Dyrektor KIS uznał, że wydatki pokryte ze środków świadczenia interwencyjnego mogą stanowić koszty podatkowe w firmie podatnika.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
