Przepisy ustawy o VAT zobowiązują podatnika dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu do przedłożenia naczelnikowi urzędu skarbowego informacji o takim nabyciu oraz do zapłaty podatku z tego tytułu.
W świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o VAT za "nowe środki transportu" mogą być uznane pojazdy lądowe przeznaczone do transportu osób lub towarów, które spełniają określone warunki dotyczące mocy silnika bądź jego pojemności skokowej oraz dotyczące dotychczasowej długości ich używania (mierzonej czasem używania oraz przebiegiem). Natomiast przez "inne środki transportu", o których mowa w art. 103 ust. 4 ustawy o VAT, należy rozumieć środki transportu tożsame z nowymi, jednak niespełniające warunku uznania ich za "nowe środki transportu" w postaci przebiegu lub okresu, który upłynął od dopuszczenia ich do użytku. Aby można uznać jakąkolwiek maszynę za "nowy środek transportu" lub "inny środek transportu", należy przede wszystkim ustalić, czy będzie się ona zawierała w zakresie pojęciowym "środka transportu".
Wątpliwości w sprawie ww. definicji powziął autor interpelacji poselskiej nr 970 skierowanej w tej sprawie do Ministra Finansów, który zasugerował podjęcie prac legislacyjnych w celu ustalenia na podstawie ustawy bądź przepisów wykonawczych statusu koparki jako maszyny budowlanej, która nie podlega obowiązkowi złożenia VAT-23 w ramach WNT.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Finansów w odpowiedzi na interpelację poselską nr 970 wskazał, że na początku 2024 r. odnotowano sygnały od przedsiębiorców wskazujące na możliwą nieprawidłową kwalifikację koparek jako środków transportu na gruncie przepisów ustawy o VAT, tj. art. 2 pkt 10 lit. a) tej ustawy.
Podsekretarz Stanu poinformował, że w związku ze zgłoszonymi sygnałami oraz ww. interpelacją poselską w Ministerstwie Finansów trwa obecnie kompleksowa analiza praktyki interpretacyjnej organów podatkowych oraz orzecznictwa sądowego w tym zakresie. Celem tej analizy jest m.in. weryfikacja zasadności nakładania na podatników niektórych obowiązków w związku z WNT, takich jak np. środki transportu oraz maszyny budowlane. W przypadku gdy zostaną stwierdzone przypadki nieprawidłowego stosowania przepisów bądź rozbieżności interpretacyjne, zostaną podjęte działania w celu ich wyeliminowania.
Podsekretarz Stanu poinformował, że dopiero wyniki prowadzonej analizy pozwolą precyzyjnie określić, czy i jaki rodzaj działań w zakresie kwalifikacji koparek, czy szerzej maszyn budowlanych, będzie konieczny do podjęcia. Przy czym mogą to być zmiany legislacyjne, ale nie wyklucza się, że wystarczające będzie np. usunięcie ewentualnych rozbieżności interpretacyjnych w drodze interpretacji ogólnej Ministra Finansów.
Należy nadmienić, że Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 6 lutego 2024 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.758.2023.2.PRP, uznał, że ładowarka kołowa nie jest "środkiem transportu" w rozumieniu ustawy o VAT oraz rozporządzenia wykonawczego 282/2011. Zdaniem organu ładowarka kołowa, nabyta od kontrahenta z Belgii, nie stanowi środka transportu w rozumieniu ustawy o VAT, zatem nie znajdą tu zastosowania przepisy art. 103 ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT. W konsekwencji podatnik nie ma obowiązku złożenia informacji VAT-23 oraz zapłaty VAT w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego.
Analogicznie Dyrektor KIS uznał w interpretacji indywidualnej z dnia 4 sierpnia 2023 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.413.2023.2.PRP w odniesieniu do ładowarki teleskopowej oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 5 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT1-2.4012.225.2019.2.RS w odniesieniu do minikoparki gąsienicowej.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
