Chcę kupić nieruchomość. W księdze wieczystej znalazłem w dziale III zapis, że określonemu podmiotowi przysługuje prawo pierwokupu. Sprzedawca twierdzi, że to nie problem, bo wskazana tam osoba i tak nie będzie chciała gruntu kupić. Jak w takiej sytuacji powinna przebiegać transakcja, aby nie okazało się, że jednak nie nabyłem skutecznie nieruchomości?
Prawo pierwokupu polega na tym, że rzecz, której dotyczy to prawo, może być sprzedana osobie trzeciej tylko pod warunkiem, że uprawniony do pierwokupu swego prawa nie wykona. W opisanej sytuacji najlepszym rozwiązaniem byłoby uzyskanie oświadczenia od osoby uprawnionej o zrzeczeniu się prawa pierwokupu. Mogą zdarzyć się sytuacje, że pozyskanie takiego oświadczenia będzie niemożliwe. W takim przypadku pojawi się konieczność zawarcia dwóch osobnych umów w formie aktu notarialnego. Wynika to z faktu, iż własność nieruchomości nie może być przeniesiona pod warunkiem ani z zastrzeżeniem terminu. Stanowi o tym art. 157 § 1 Kodeksu cywilnego.
Pierwsza ze wspomnianych umów musi mieć jedynie charakter zobowiązujący - w takiej umowie należy ująć warunek, że do zawarcia umowy przenoszącej własność dojdzie pod warunkiem nieskorzystania z prawa pierwokupu przez uprawnionego. Po upływie terminu na złożenie oświadczenia przez uprawnionego i nieskorzystaniu przez niego z prawa pierwokupu można zawrzeć bezwarunkową umowę przenoszącą własność. Jeżeli zawarcie umowy sprzedaży rzeczy, której dotyczy prawo pierwokupu, wymaga zachowania szczególnej formy, oświadczenie o wykonaniu prawa pierwokupu powinno być złożone w tej samej formie. Prawo pierwokupu co do nieruchomości można wykonać w ciągu miesiąca.
|