Amortyzacja budynku położonego na terenie o dużym bezrobociu i niskim dochodzie - interpretacja KIS

(interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 kwietnia 2025 r., nr 0112-KDIL2-2.4011.108.2025.1.KP)

Stan faktyczny oraz stanowisko podatnika

Podatnik będący mikroprzedsiębiorcą w październiku 2024 r. zakończył budowę budynku usługowego (hali produkcyjno-usługowej) na podstawie pozwolenia na budowę, które uprawomocniło się w grudniu 2023 r., a następnie zostało zmienione i uprawomocniło się w lipcu 2024 r. Budynek mieścił się w kategorii wytworzonych we własnym zakresie budynków (lokali) niemieszkalnych, został sklasyfikowany w grupie 1 KŚT i w 2025 r. po raz pierwszy wprowadzono go do ewidencji środków trwałych. Ponieważ budynek był zlokalizowany na terenie o dużej stopie bezrobocia i niskim wskaźniku dochodów w gminie, podatnik zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy postąpił słusznie ustalając dla przedmiotowego budynku amortyzację według indywidualnej stawki, tj. stawki 20% przez okres 5 lat zamiast stawki 2,5%.

Zdaniem pytającego, miał on prawo do zastosowania przedmiotowej preferencji polegającej na ustaleniu indywidualnej stawki amortyzacyjnej w wysokości 20%.

Stanowiska organu podatkowego

W odpowiedzi organ podatkowy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Jednocześnie organ przypomniał m.in., że możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej dotyczącej przedmiotowej kwestii przewiduje art. 22j ust. 7 ustawy o PDOF. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy będący mikroprzedsiębiorcami, małymi lub średnimi przedsiębiorcami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla wytworzonych we własnym zakresie środków trwałych będących budynkami (lokalami) niemieszkalnymi i budowlami, zaliczonymi do grupy 1 i 2 Klasyfikacji, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych danego podatnika, w przypadku gdy ten środek trwały znajduje się na obszarze gminy:

1) zlokalizowanej w powiecie, w którym przeciętna stopa bezrobocia wynosi co najmniej 120% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju, oraz

2) w której wskaźnik dochodów podatkowych na jednego mieszkańca w gminie jest mniejszy niż 100% wskaźnika dochodów podatkowych dla wszystkich gmin.

Ponadto na podstawie art. 22j ust. 8 ustawy o PDOF, w przypadku gdy środek trwały, o którym mowa w ww. ust. 7, znajduje się na obszarze gminy zlokalizowanej w powiecie, w którym przeciętna stopa bezrobocia wynosi:

1) od 120% do 170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju - okres amortyzacji dla tego środka trwałego nie może być krótszy niż 10 lat;

2) powyżej 170% przeciętnej stopy bezrobocia w kraju - okres amortyzacji dla tego środka trwałego nie może być krótszy niż 5 lat.

Spełnienie ww. warunków (o których mowa w ust. 7) ustala się na miesiąc, w którym wystąpiło jedno z następujących zdarzeń:

• uprawomocniła się decyzja o pozwoleniu na budowę;
• upłynął termin na wniesienie sprzeciwu wobec dokonanego zgłoszenia budowy albo wydano zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia takiego sprzeciwu;
• środek trwały został po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - w przypadku gdy budowa tego środka trwałego nie wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę albo dokonania zgłoszenia budowy lub z innych przyczyn nie doszło do wydania takiej decyzji albo dokonania takiego zgłoszenia.

Organ podatkowy zaznaczył, iż z przepisów wprowadzających omawianą preferencję wynika, że mają one zastosowanie do środków trwałych będących budynkami (lokalami) niemieszkalnymi i budowlami, w przypadku których ww. zdarzenie nastąpiło po dniu 31 grudnia 2023 r.

Odnosząc przywołane regulacje do stanu faktycznego przedstawionego przez podatnika, w tym momentu uprawomocnienia się decyzji - pozwolenia na budowę budynku, co nastąpiło w grudniu 2023 r. - organ podatkowy stwierdził, że:

"(...) uprawomocnienie się decyzji - pozwolenia na budowę budynku usługowego nastąpiło w grudniu 2023 r. Zatem warunek wskazany w przytoczonym powyżej przepisie nie został spełniony w Pana przypadku.

Powyższe wyklucza możliwość skorzystania przez Pana z ustalenia indywidualnej stawki amortyzacji na podstawie art. 22j ust. 7-13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowanie: w opisanym zdarzeniu nie może Pan ustalić indywidualnej stawki amortyzacji zgodnie z art. 22j ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 20%, ponieważ pozwolenie na budowę budynku usługowego uprawomocniło się w grudniu 2023 r. (...)"

Od redakcji:

Analogiczne regulacje dotyczące przedmiotowej preferencji zostały zawarte w art. 16j ust. 7-13 ustawy o PDOP.