Od 6 czerwca 2023 r. obowiązują nowe zasady ustalania przez naczelnika urzędu skarbowego lub naczelnika urzędu celno-skarbowego dodatkowego zobowiązania podatkowego. Powyższe wynika ze zmiany przepisów art. 112b i 112c ustawy o VAT wprowadzonej ustawą z dnia 26 maja 2023 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1059) tzw. pakiet SLIM VAT 3. Znowelizowane przepisy dotyczące sankcji realizują założenia TSUE wskazane w wyroku z dnia 15 kwietnia 2021 r., w sprawie C-935/19.
Przypomnijmy, iż w wyniku wprowadzonych zmian sankcja nie jest już ustalana "sztywno" przez ww. organ podatkowy w wysokości 30%, 20% i 15%, tylko w wysokości do 30%, do 20% lub do 15% kwoty zaniżenia zobowiązania podatkowego, kwoty zawyżenia zwrotu różnicy podatku, zwrotu podatku naliczonego lub różnicy podatku do obniżenia podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe. Co ważne aktualnie na podstawie art. 112b ust. 2b ustawy o VAT organ podatkowy przy ustalaniu ww. dodatkowego zobowiązania podatkowego musi brać pod uwagę m.in. okoliczności powstania nieprawidłowości czy działania podjęte przez podatnika po stwierdzeniu nieprawidłowości w celu usunięcia skutków nieprawidłowości.
Ministerstwo Finansów odniosło się do miarkowania ww. sankcji (vide: informacja MF przekazywana do mediów na zapytania dziennikarzy, id informacji: 550103, opublikowana w systemie Informacji Celno-Skarbowej EUREKA) wyjaśniając, że: "(...) Zmienione regulacje umożliwiają wymierzenie sankcji w wysokości 1%. Przyjęte bowiem rozwiązanie przewiduje wymierzanie sankcji do odpowiednio 30%, 20% i 15%. Możliwe zatem pozostaje ustalenie sankcji w przedziale mieszczącym się maksymalnie w górnej granicy przewidzianej w ustawie. W zakresie przykładowych wariantów miarkowania sankcji należy zauważyć, że każdorazowe nałożenie sankcji jest związane z pozostawioną organom swobodą, która jest niezbędnym elementem tego rodzaju regulacji. Określenie wysokości sankcji ma charakter uznania administracyjnego. Uznanie to pozostaje ograniczone katalogiem dyrektyw wymiaru dodatkowego zobowiązania podatkowego, którymi ma się kierować organ w celu ustalenia sankcji jaka dotknie w indywidualnej sprawie podatnika, który dopuścił się nieprawidłowości.
Wymierzenie w konkretnym stanie faktycznym dodatkowego zobowiązania podatkowego uzależnione jest od okoliczności danej sprawy, które to brane łącznie mają zbudować przeświadczenie o uzasadnieniu dla określonej wysokości wartości procentowej. Wskazanie w tym kontekście konkretnych wartości, w jakiej należy wymierzyć sankcję w oderwaniu od konkretnych i złożonych okoliczności stanu faktycznego zasadniczo nie jest możliwe. Jednocześnie należy zauważyć, że wystąpienie w danym stanie faktycznym łącznie wielu okoliczności, które należy wiązać z określonymi dyrektywami wymiaru sankcji należy wiązać z oczekiwanym wyższym wymiarem sankcji. Stąd w przypadku dwóch tożsamych nieprawidłowościach wysokość sankcji może się różnić. Powinno to nastąpić przykładowo w sytuacji, gdy jednej z nieprawidłowości dokonał podatnik, który dotychczas nie miał ustalanej sankcji, a druga nieprawidłowość była skutkiem działania podatnika u którego nieprawidłowości stwierdzono kolejny raz (podkreślenie redakcji) (...)".
|