Już niebawem ma wejść w życie tzw. Konstytucja Biznesu. Jest to pakiet ustaw, które mają na celu zreformowanie i uproszczenie przepisów dotyczących prowadzenia działalności. Są to m.in. Prawo przedsiębiorców oraz Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej. Konstytucja Biznesu znowelizuje też m.in. przepisy dotyczące ubezpieczenia w ZUS przedsiębiorców oraz opłacania przez nich składek ubezpieczeniowych.
Przepisy Prawa przedsiębiorców przewidują możliwość prowadzenia działalności bez rejestracji. To rozwiązanie ma dotyczyć m.in. drobnej działalności zarobkowej osób fizycznych, np. dorywczego handlu lub okazjonalnych usług. Osoba prowadząca taką działalność nie będzie musiała jej rejestrować w CEIDG oraz - co istotne - zgłaszać się do ubezpieczeń w ZUS ani opłacać za siebie żadnych składek.
Prowadzona działalność nie będzie uznawana za działalność gospodarczą wtedy, gdy uzyskiwane z niej przychody nie przekroczą w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia (w 2018 r. byłoby to 50% z kwoty 2.100 zł, czyli 1.050 zł) - przykład 1.
Aby działalność była uznawana za nierejestrowaną, warunkiem też jest, by dana osoba w ostatnich 60 miesiącach nie wykonywała działalności gospodarczej.
Jeżeli przychód należny z działalności przekroczy w danym miesiącu wskazaną wysokość, to działalność ta stanie się działalnością gospodarczą począwszy od dnia, w którym nastąpi przekroczenie limitu. Wtedy osoba wykonująca działalność gospodarczą będzie zobowiązana złożyć wniosek o wpis do CEIDG. Powinna to wówczas zrobić w terminie 7 dni od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie limitu przychodu.
Z kolei ustawa Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej wprowadza zmiany m.in. w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Dzięki nowym rozwiązaniom osoba, która zarejestrowała działalność gospodarczą (na podstawie wpisu do CEIDG), może przez pierwszych 6 miesięcy prowadzenia firmy nie zgłaszać się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i nie płacić za siebie składek na te ubezpieczenia. Powinna jedynie dokonać zgłoszenia do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego i opłacać za siebie składkę zdrowotną.
Po upływie pierwszych 6 miesięcy prowadzenia firmy przedsiębiorca będzie mógł skorzystać z obecnie istniejącej ulgi, czyli tzw. małego ZUS-u. Oznacza to, że przez następne 24 miesiące prowadzenia działalności gospodarczej będzie mógł opłacać za siebie składki społeczne naliczone od podstawy wynoszącej 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia (w 2018 r. jest to 630 zł) - przykład 2. Warunkiem skorzystania z tej preferencji będzie oczywiście podjęcie działalności po raz pierwszy albo rozpoczęcie jej wykonywania ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia. Oprócz tego przedsiębiorca - aby móc korzystać z tej ulgi - nie będzie mógł (tak jak obecnie) wykonywać tej działalności na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres obecnie wykonywanej działalności gospodarczej.
Znowelizowane przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych dają też nowemu przedsiębiorcy prawo do rezygnacji z 6-miesięcznego nieopłacania składek z tytułu nowo założonej i wykonywanej działalności gospodarczej. Jeśli zdecyduje on, że np. już po dwóch miesiącach od założenia firmy chce się zgłosić do ubezpieczeń społecznych, to zostanie nimi objęty od dnia wskazanego w druku zgłoszeniowym, ale nie wcześniej niż od dnia jego złożenia w ZUS. Wówczas okres 24 miesięcy kalendarzowych, w których będzie mógł opłacać tzw. mały ZUS, będzie liczony od dnia dokonania zgłoszenia do tych ubezpieczeń.
Ustawy tworzące Konstytucję Biznesu po poprawkach Senatu, dotyczących m.in. terminu wejścia w życie, zostały przekazane do Sejmu (stan na dzień oddania gazety do druku). Jeśli Sejm je zaakceptuje, wówczas omawiane zmiany wejdą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
|
Przykład 1 Informatyk zatrudniony w firmie na etacie dorabia sobie wykonując drobne usługi informatyczne dla osób fizycznych. W ciągu miesiąca uzyskuje z tego tytułu przychód w wysokości 500-700 zł. Gdyby swoją działalność rozpoczął po wejściu w życie nowych przepisów, nie musiałby jej rejestrować, ponieważ jego miesięczny przychód z tego tytułu jest niższy niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Tym samym nie miałby obowiązku zgłoszenia siebie w ZUS do ubezpieczeń i opłacania za siebie żadnych składek.
Załóżmy, że od 1 maja 2018 r. Pan Andrzej założy własną firmę; będzie ją prowadził na podstawie wpisu do CEIDG. Zgodnie z nowymi przepisami (o ile wejdą one już w życie) nie będzie jednak musiał od razu zgłaszać się w ZUS do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych, a w konsekwencji opłacać za siebie składek na te ubezpieczenia. Na zgłoszenie do nich będzie miał 6 miesięcy. Po dokonaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej powinien jedynie zgłosić się do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego oraz opłacać za siebie składkę zdrowotną. Dopiero po upływie 6 miesięcy, czyli od 1 listopada 2018 r. powinien dokonać zgłoszenia do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych (obok ubezpieczenia zdrowotnego). Przez następne 24 miesiące kalendarzowe (tj. do 31 października 2020 r.) będzie mógł opłacać za siebie składki społeczne naliczone od podstawy nie niższej niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, o ile oczywiście spełni warunki do korzystania z ulgi przez nowych przedsiębiorców. Zgodnie natomiast z obecnymi przepisami pan Andrzej musiałby w ciągu 7 dni od założenia firmy zgłosić się do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych i zdrowotnego już od pierwszego dnia jej prowadzenia (tj. od 1 maja 2018 r.) i opłacać za siebie składki na te ubezpieczenia. |
| ||||||||||||
|
||||||||||||
