Pracownik co pewien czas dodatkowo wykonuje w zakładzie pracy umowy zlecenia. Jak ustalić podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego w kwietniu 2022 r.?
Zgodnie z art. 92 § 2 K.p., wynagrodzenie za czas choroby oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Podstawę tę stanowi więc przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeśli pracownik jest zatrudniony krócej, w podstawie wymiaru uwzględnia się przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Tak wynika z art. 36 ust. 1 i 2 ustawy zasiłkowej. Za wynagrodzenie przyjmowane do podstawy uważa się przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie chorobowe (art. 3 pkt 3 ustawy zasiłkowej).
Jeśli pracownik wykonuje umowę zlecenia zawartą z własnym pracodawcą, to podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w tym chorobowe, stanowi łączny przychód z umowy o pracę i z umowy zlecenia (art. 18 ust. 1a i art. 20 ust. 1 ustawy o sus), o czym pisaliśmy w UiPP nr 9/2022, str. 6. Dlatego też do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przyjmuje się także wynagrodzenie ze zlecenia, z odpowiednim uwzględnieniem art. 41 ust. 2 ustawy zasiłkowej. Zgodnie z tym przepisem, składników wynagrodzenia przysługujących w myśl umowy o pracę lub innego aktu, na podstawie którego powstał stosunek pracy, tylko do określonego terminu nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego należnego za okres po tym terminie.
W świetle powyższego, wynagrodzenie z umowy zlecenia (w kwocie faktycznie wypłaconej, bez uzupełnienia) uwzględnia się w podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego, pod warunkiem że w tym okresie umowa ta nadal trwa. Ponadto, jak wyjaśnił ZUS w komentarzu do ustawy zasiłkowej, przyjęciu do podstawy wymiaru podlega wynagrodzenie uzyskane z tytułu kolejnych umów zlecenia:
Przy czym, jeżeli okresy poszczególnych umów przypadają w całości w okresie, na który została wcześniej zawarta umowa zlecenia, to wynagrodzenie z tytułu każdej umowy uwzględnia się w podstawie wymiaru świadczenia chorobowego tylko wówczas, gdy przysługuje ono w okresie, na który została zawarta ta umowa.
| Przykład |
Pracownik chorował od 2 do 4 maja 2022 r. Pracodawca w 2022 r. zawarł z nim dodatkowo umowy zlecenia na okresy od 14 stycznia do 14 lutego, od 4 marca do 9 kwietnia oraz od 11 kwietnia do 31 maja. Przy obliczaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego uwzględnione zostanie przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za okres od maja 2021 r. do kwietnia 2022 r., w tym uzyskane z tytułu umów zlecenia za okres od 4 marca do 9 kwietnia oraz od 11 do 30 kwietnia 2022 r. (przerwa pomiędzy umowami przypada na niedzielę 10 kwietnia).
| Przykład |
Pracodawca zawarł w 2022 r. z własnym pracownikiem następujące umowy zlecenia:
Pracownik chorował od 4 do 6 maja 2022 r. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie uzyskane za okres od maja 2021 r. do kwietnia 2022 r. W podstawie tej uwzględnione zostanie także wynagrodzenie z tytułu wykonywania umowy zlecenia nr 1 wypłacone za okres od 3 stycznia do 31 marca 2022 r. oraz z umowy zlecenia nr 3 wypłacone za okres od 28 marca do 30 kwietnia 2022 r.
Do podstawy wymiaru nie zostanie przyjęte wynagrodzenie z umowy zlecenia nr 2, bowiem przypadała ona w całości w okresie, na który została zawarta umowa zlecenia nr 1, a wynagrodzenie chorobowe przysługuje po okresie, na który została ona zawarta.
Biorąc powyższe pod uwagę, w okolicznościach wskazanych w pytaniu do obliczenia wysokości wynagrodzenia chorobowego przysługującego w kwietniu 2022 r. wliczeniu podlega wynagrodzenie za pracę uzyskane za okres od kwietnia 2021 r. do marca 2022 r. wraz z wynagrodzeniem z umów zlecenia uzyskanym za te same miesiące, o ile spełnione są omówione wcześniej warunki.
| Przykład |
Pracownik jest zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem określonym w stałej miesięcznej wysokości wynoszącym 5.200 zł. Od 11 do 14 kwietnia 2022 r. (4 dni) był niezdolny do pracy z powodu choroby. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres od kwietnia 2021 r. do marca 2022 r. Pracownik w tym okresie wykonywał dodatkowo cztery umowy zlecenia zawarte z własnym pracodawcą odpowiednio na okresy: od 1 marca do 30 kwietnia 2021 r., od 1 do 5 czerwca 2021 r., od 1 grudnia 2021 r. do 31 stycznia 2022 r. oraz od 1 lutego do 12 kwietnia 2022 r.
W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego przysługującego za dni:
| ||||||||||||
|
||||||||||||
