Facebook

Jak szukać?»

Uwaga: Do 2 kwietnia 2024 r. część płatników składek przekazuje do ZUS zgłoszenia o pracy "szczególnej" ZUS ZSWA za 2023 r. Do 31 marca 2024 r. należy sporządzić i podpisać sprawozdanie finansowe za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US zeznań: CIT-8 i CIT-8AB za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US deklaracji: CIT-8E i CIT-8FR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: IFT-2R, CIT-RB i CIT-CSR za 2023 r. 2 kwietnia 2024 r. (wtorek) mija ostateczny termin złożenia do US informacji: CIT-8ST, CIT-N1, CIT-N2, PIT-N1 i PIT-N2 według stanu na 31 grudnia 2023 r.
Aktualnie jesteś: Gofin.pl (strona główna)  »  Rachunkowość  »  Księgi rachunkowe  »   Zaliczka na zakup środka trwałego w ramach WNT
POLECAMY
A A A  drukuj artykuł

Zaliczka na zakup środka trwałego w ramach WNT

Zeszyty Metodyczne Rachunkowości nr 17 (473) z dnia 1.09.2018

Spółka z o.o. podpisała umowę z niemieckim kontrahentem na zakup środka trwałego. Zgodnie z umową spółka wpłaciła zaliczkę. Zapłaty dokonała z własnego rachunku walutowego. Jak zaksięgować wpłaconą zaliczkę oraz fakturę zaliczkową?

1. Rozliczenie zaliczki wpłaconej na poczet wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w świetle ustawy o VAT

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o VAT wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) to nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

WNT występuje generalnie wtedy, gdy dwie strony transakcji są czynnymi podatnikami VAT (podatku od wartości dodanej), a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej nabywcy (por. art. 9 ust. 2 ustawy o VAT).

Polski nabywca, dokonujący WNT, ma obowiązek rozliczenia VAT z tego tytułu. Na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy o VAT obowiązek podatkowy w WNT powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia (z zastrzeżeniem m.in. nabycia nowych środków transportu).

Powstanie obowiązku podatkowego w WNT związane jest przede wszystkim z momentem wystawienia faktury. W sytuacji jednak, gdy sprzedający faktury nie wystawi, obowiązek ten powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów.

Stosownie natomiast do art. 86 ust. 2 pkt 4 lit. c) ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 tej ustawy. Zatem podatek należny z tytułu WNT przekształca się w podatek naliczony, który podatnik ma prawo odliczyć w sytuacji, gdy zakup ma związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Należy zauważyć, iż w przepisach regulujących moment powstania obowiązku podatkowego w WNT nie zawarto żadnych regulacji, które wskazywałyby, że obowiązek ten może powstać w dacie zapłaty, jeśli miała ona miejsce przed dostawą towaru.

Uiszczenie całości lub części zapłaty przed dokonaniem transakcji wewnątrzwspólnotowych nie powoduje powstania obowiązku podatkowego, podobnie jak wystawienie faktury dokumentującej otrzymanie tej należności przez sprzedawcę. W związku z tym otrzymanie faktury zaliczkowej nie rodzi u nabywcy obowiązku rozliczenia VAT z tytułu WNT. Obowiązek taki powstanie dopiero w momencie, gdy unijny dostawca wystawi fakturę dokumentującą dostawę towarów, lub - w sytuacji gdy faktura nie zostanie wystawiona - 15. dnia następnego miesiąca po dokonaniu dostawy.

Przeliczenia kwot wykazanych na fakturze w walucie obcej, dla celów VAT, należy dokonać z zastosowaniem średniego kursu danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP, na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Istnieje również możliwość zastosowania kursu wymiany walut opublikowanego przez Europejski Bank Centralny na ostatni dzień poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego (por. art. 31a ustawy o VAT).


2. Możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych kwoty wpłaconej zaliczki

Od 12 sierpnia 2017 r. ustawodawca umożliwił podatnikom ujmowanie w kosztach uzyskania przychodów wpłat na poczet nabycia fabrycznie nowego środka trwałego, którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100.000 zł (por. art. 15 ust. 1zd updop oraz art. 22 ust. 1s updof). Chodzi tu o fabrycznie nowe środki trwałe zaliczone do grupy 3-6 i 8 KŚT, jeżeli:

  • wartość początkowa jednego środka trwałego, nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł lub
     
  • łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych, nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3.500 zł.

Z kolei, jak wynika z art. 16k ust. 14 updop oraz art. 22k ust. 14 updof, kwota 100.000 zł obejmuje sumę odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego, o której mowa w art. 15 ust. 1zd updop oraz art. 22 ust. 1s updof, zaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik może zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów dokonane wpłaty na poczet nabycia fabrycznie nowego środka trwałego z grupy 3-6 i 8 KŚT, którego dostawa zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych, tj. w następnym miesiącu, kwartale lub roku. Pozwala to na wcześniejsze uwzględnienie w kosztach poniesionego nakładu inwestycyjnego. Jednocześnie zaliczka ta jest następnie uwzględniana przez pomniejszenie kwoty jednorazowego odpisu.

W przypadku gdy zaliczka na poczet zakupu fabrycznie nowego środka trwałego (tu: od kontrahenta unijnego, w ramach WNT) zostanie wpłacona w walucie obcej, należy ją przeliczyć na złote - w celu ujęcia w kosztach podatkowych. Biorąc pod uwagę fakt, iż zaliczka ta stanowi koszt podatkowy w dacie jej wpłaty, wskazane jest jej przeliczenie po średnim kursie NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty zaliczki.

O wyjaśnienie, czy powyższe stanowisko jest prawidłowe, wystąpiliśmy do Ministerstwa Finansów, które w piśmie z 26 lutego 2018 r. udzieliło następującej odpowiedzi: "W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (art. 11a ust. 2 ustawy o PIT) koszty poniesione w walutach obcych - w tym koszty uiszczonej (zapłaconej) zaliczki na zakup fabrycznie nowego środka trwałego, o którym mowa powyżej, stanowiące koszty uzyskania przychodów - przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Dniem poniesienia kosztu, o którym mowa w art. 15 ust 1 zd ustawy o CIT i art. 22 ust. 1s ustawy o PIT, jest dzień wpłaty środków na poczet nabycia fabrycznie nowego środka trwałego. Koszt ten nie jest zatem rozpatrywany na zasadzie memoriału, lecz kasowo. Nie jest więc adekwatne (właściwe) utożsamianie momentu jego poniesienia z datą otrzymania faktury zaliczkowej."

W związku z zapłatą ww. zaliczki w walucie obcej mogą powstać różnice kursowe od własnych środków pieniężnych (w związku z rozchodem waluty obcej z rachunku walutowego). W sytuacji gdy zapłata zaliczki na poczet WNT następuje z rachunku walutowego, to do jej wyceny (na potrzeby ustalenia podatkowych różnic kursowych tzw. metodą podatkową), zgodnie z zasadami określonymi w art. 15a updop oraz art. 24c updof, stosuje się średni kurs NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień rozchodu waluty z rachunku walutowego.

Warto w tym miejscu dodać, że zdaniem organów skarbowych, różnice kursowe od własnych środków pieniężnych naliczone przed oddaniem środka trwałego do używania wpływają na wartość początkową tego środka trwałego. Przy czym dla celów podatkowych przez różnice kursowe "naliczone" rozumie się wyłącznie różnice zrealizowane, czyli powstałe na skutek zapłaty.


3. Bilansowe skutki wpłaty zaliczki w walucie obcej

W księgach rachunkowych wpłatę zaliczki na poczet zakupu środka trwałego dokonaną z własnego rachunku walutowego, można zaewidencjonować zapisem:

       - Wn konto 24 "Pozostałe rozrachunki",
       - Ma konto 13-1 "Rachunek walutowy".

Mając na uwadze art. 9 ustawy o rachunkowości, w świetle którego księgi rachunkowe prowadzi się w języku polskim i w walucie polskiej, operacje gospodarcze wyrażone w walucie obcej należy przeliczyć na polskie złote.

Stosownie do zapisów art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości, wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie:

1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności lub zobowiązań;

2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji.

Dla celów bilansowych do wyceny rozchodu walut z własnego rachunku walutowego można także zastosować kurs historyczny, tzn. kurs przeciętny, FIFO lub LIFO (por. art. 35 ust. 8 oraz art. 34 ust. 4 pkt 1-3 ww. ustawy). Zwracamy uwagę, iż zasady przyjęte przez jednostkę do wyceny rozchodu środków pieniężnych z rachunku walutowego powinny zostać opisane w polityce rachunkowości.

Wyceny wpłaty zaliczki można dokonać w następujący sposób:

1) w przypadku posiadania własnego konta walutowego:

a) po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wpłaty lub

b) po kursie historycznym,

2) w przypadku braku własnego konta walutowego - po kursie faktycznie zastosowanym (tj. po kursie sprzedaży banku), gdyż doszło do faktycznej wymiany waluty w związku z jej zakupem.

Jeżeli zgodnie z polityką rachunkowości jednostki do wyceny rozchodu środków pieniężnych stosuje się kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty i kurs ten różni się od kursu, jaki zastosowano do przeliczenia waluty w dniu jej wpływu na ten rachunek, to powstaną różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Przy czym kolejność rozchodu środków pieniężnych z własnego rachunku walutowego ustala się jedną z metod wymienionych w art. 34 ust. 4 pkt 1-3 ustawy o rachunkowości.

Jak już wspomniano dla celów podatkowych różnice kursowe od własnych środków pieniężnych naliczone przed oddaniem środka trwałego do używania wpływają na wartość początkową tego środka trwałego. Analogiczne zasady można przyjąć dla celów bilansowych.

W sytuacji gdy jednostka wycenia rozchód waluty po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień rozchodu, różnice kursowe od własnych środków powstałe przy zapłacie zaliczki może, do chwili realizacji dostawy, ująć na koncie 30 "Rozliczenie zakupu".

Jeżeli kontrahent zagraniczny po otrzymaniu zaliczki w walucie obcej wystawi fakturę zaliczkową, należy tę fakturę ująć w księgach rachunkowych. Do wyceny faktury zaliczkowej jednostka może - naszym zdaniem - przyjąć np. średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia tej faktury, a potem odpowiednio skorygować wycenę, przyjmując kurs właściwy do przeliczenia faktury końcowej. Zapis w księgach rachunkowych będzie następujący:

       - Wn konto 30 "Rozliczenie zakupu",
       - Ma konto 24 "Pozostałe rozrachunki".

Kurs zastosowany do przeliczenia faktury zaliczkowej może się różnić od kursu zastosowanego do wyceny zapłaconej zaliczki - w takim przypadku na koncie rozrachunkowym (tj. na koncie 24) powstaną różnice kursowe. Odnosi się je wówczas wstępnie, do czasu otrzymania faktury końcowej, na konto 30, zapisem: Wn/Ma konto 30, Ma/Wn konto 24. Można również odstąpić od ich ustalania.

Bez względu jednak na przyjęty przez jednostkę sposób wyceny, o ostatecznej wysokości różnic kursowych i tak zadecyduje kurs zastosowany do wyceny faktury końcowej (kurs średni NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia). Wartość nabytego środka trwałego ustala się przeliczając kwotę wyrażoną w walucie obcej po kursie średnim NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury końcowej.

Na gruncie ustawy o rachunkowości, wpłacona zaliczka - niezależnie od tego czy dotyczy zakupu towaru, usługi czy środka trwałego - nie podlega zaliczeniu do kosztów.

W przypadku gdy zaliczkę na nabycie środka trwałego jednostka wpłaciła przed dniem bilansowym, a realizacja dostawy nastąpi w roku następnym, kwotę tej zaliczki ponownie wycenia na dzień bilansowy według średniego kursu NBP obowiązującego na ten dzień.

W świetle bowiem art. 30 ust. 1 ustawy o rachunkowości, składniki aktywów (z wyłączeniem udziałów w jednostkach podporządkowanych wycenianych metodą praw własności) i pasywów wycenia się na dzień bilansowy po obowiązującym na ten dzień średnim kursie ogłoszonym dla danej waluty przez NBP.

Z uwagi na fakt, iż powstałe w związku z wyceną bilansową różnice kursowe wpływają na cenę nabycia środka trwałego, a nie na wynik finansowy, wskazane jest ująć je w księgach rachunkowych na koncie rozliczeń międzyokresowych.

Ewidencja księgowa różnic kursowych powstałych w wyniku wyceny
na dzień bilansowy wpłaconej zaliczki

  1. Różnice kursowe z wyceny bilansowej zaliczki wpłaconej na zakup środka trwałego:
      a) dodatnia różnica kursowa:
          - Wn konto 30 "Rozliczenie zakupu" lub 24 "Pozostałe rozrachunki",
          - Ma konto 84 "Rozliczenia międzyokresowe przychodów,
      b) ujemna różnica kursowa:
          - Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu" lub 24 "Pozostałe rozrachunki",
          - Wn konto 65 "Pozostałe rozliczenia międzyokresowe".

Należy jednak zauważyć, iż jednostki, które w swoich zasadach (polityce) rachunkowości mają zapis o stosowaniu KSR - w stosunku do środków trwałych, w tym zapłaconych zaliczek na ich zakup, powinny stosować wyjaśnienia zawarte w KSR nr 11 "Środki trwałe".

Według KSR nr 11 "Środki trwałe" na dzień bilansowy nie dokonuje się ponownej wyceny przekazanych przedpłat (zaliczek).

Z treści wyjaśnień zawartych w pkt 6.18 KSR nr 11 wynika, że przedpłaty (zaliczki) udzielone na poczet pozyskania środka trwałego wyrażone w walucie obcej - przelicza się na walutę polską jedynie na moment ich przekazania. Ze względu na ich treść ekonomiczną nie dokonuje się ponownej wyceny przekazanych przedpłat (zaliczek), ani na dzień bilansowy, ani na dzień przeprowadzenia transakcji zakupu (przyjęcia dostawy).


4. Rozliczenie zakupu środka trwałego na podstawie faktury końcowej

Po dostawie środka trwałego i otrzymaniu faktury końcowej należy rozliczyć zakup i przyjąć środek trwały do ewidencji bilansowej. Fakturę końcową dokumentującą zakup środka trwałego od unijnego kontrahenta wycenia się według kursu średniego NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia.

Ewidencja księgowa zakupu środka trwałego w ramach WNT

  1. Faktura końcowa:
          - Wn konto 30 "Rozliczenie zakupu",
          - Ma konto 24 "Pozostałe rozrachunki".
  2. Rozliczenie zakupu środka trwałego:
          - Wn konto 08 "Środki trwałe w budowie" lub 01 "Środki trwałe",
          - Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu".

Uwaga: Rozliczenia zakupu środka trwałego dokonuje się przeliczając jego wartość wyrażoną w walucie obcej według kursu zastosowanego do wyceny faktury końcowej. Równocześnie dokonuje się korekty różnic kursowych ujętych w księgach rachunkowych na koncie 30 "Rozliczenie zakupu" na podstawie faktury zaliczkowej.  

  3. Rozpoznanie obowiązku podatkowego w VAT:
      a) VAT należny z tytułu WNT:
          - Wn konto 30 "Rozliczenie zakupu",
          - Ma konto 22-2 "Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT należnego",
      b) VAT naliczony:
          - Wn konto 22-1 "VAT naliczony i jego rozliczenie",
          - Ma konto 30 "Rozliczenie zakupu".

Uwaga: Kwotę VAT należnego z tytułu WNT, która stanowi kwotę VAT naliczonego można też ująć w sposób uproszczony, pomijając księgowania na koncie 30, zapisem: Wn konto 22-1, Ma konto 22-2.


Przykład

I. Założenia:

  1. W kwietniu 2018 r. jednostka zamówiła u kontrahenta z UE (w ramach WNT) maszynę produkcyjną, niewymagającą montażu, o wartości: 200.000 EUR. Zgodnie z umową przed dostawą wpłaciła 40% zaliczki.
     
  2. Według polityki rachunkowości, do rozchodu środków z rachunku walutowego jednostka stosuje kurs średni NBP z dnia poprzedzającego rozchód.
     
  3. Wpłaconą zaliczkę jednostka wyceniła po kursie: 4,30 zł/EUR (kurs przykładowy), a przy ustalaniu różnic kursowych od własnych środków zastosowała metodę FIFO. Waluta znajdująca się na rachunku walutowym była wyceniona po kursie: 4,20 zł/EUR (kurs przykładowy).
     
  4. Wraz z zamówioną maszyną produkcyjną jednostka otrzymała fakturę wystawioną 12 lipca 2018 r. Fakturę przeliczyła po średnim kursie NBP z dnia poprzedzającego dzień jej wystawienia, który wynosił: 4,25 zł/EUR (kurs przykładowy). VAT z tytułu WNT wyniósł: (200.000 EUR × 4,25 zł/EUR) × 23% = 195.500 zł.
     
  5. Maszynę oddano do używania 31 lipca 2018 r.
     
  6. Pozostałą część zobowiązania jednostka zapłaciła 2 sierpnia 2018 r., wyceniając rozchód po kursie: 4,32 zł/EUR (kurs przykładowy). Waluta znajdująca się na rachunku walutowym była wyceniona po kursie: 4,29 zł/EUR (kurs przykładowy).

II. Dekretacja:

Opis operacji Kwota Konto
Wn Ma
1. WB - wpłata zaliczki: 80.000 EUR × 4,30 zł/EUR =  344.000 zł 24 13-1
2. PK - rozliczenie różnicy kursowej od własnych środków pieniężnych: 80.000 EUR × (4,30 zł/EUR - 4,20 zł/EUR) =  8.000 zł 13-1 30
3. Faktura otrzymana wraz z maszyną: 200.000 EUR × 4,25 zł/EUR =  850.000 zł 30 24
4. PK - VAT należny, będący jednocześnie VAT naliczonym 195.500 zł 22-1 22-2
5. PK - rozliczenie zakupu maszyny: 850.000 zł - 8.000 zł =  842.000 zł 08 30
6. PK - rozliczenie różnicy kursowej powstałej na rozrachunkach od wpłaconej zaliczki: 80.000 EUR × (4,30 zł/EUR - 4,25 zł/EUR) =  4.000 zł 08 24
7. OT - przyjęcie maszyny na stan środków trwałych: 842.000 zł + 4.000 zł =  846.000 zł 01 08
8. WB - zapłata pozostałej części zobowiązania: 120.000 EUR × 4,32 zł/EUR =  518.400 zł 24 13-1
9. PK - rozliczenie różnic kursowych:      
   a) na rozrachunkach: 120.000 EUR × (4,32 zł/EUR - 4,25 zł/EUR) =  8.400 zł 75-1 24
   b) od własnych środków pieniężnych: 120.000 EUR × (4,32 zł/EUR - 4,29 zł/EUR) =  3.600 zł 13-1 75-0

III. Księgowania:

Rozliczenie zakupu środka trwałego na podstawie faktury końcowej

Księgi rachunkowe - czytaj także:

 
Przydatne linki
 
Sklep internetowy - sklep.gofin.pl
 
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., ul. Owocowa 8, 66-400 Gorzów Wlkp., tel. 95 720 85 40, faks 95 720 85 60
Wydawnictwo Podatkowe GOFIN
Szanowny Użytkowniku !
Prosimy o zapoznanie się z poniższymi informacjami oraz wyrażenie dobrowolnej zgody poprzez kliknięcie przycisku "Zgadzam się".
Pamiętaj, że zawsze możesz wycofać zgodę.

Serwis internetowy, z którego Pani/Pan korzysta używa plików cookies w celu:

  • niezbędnego zapewnienia prawidłowego działania Serwisów (utrzymania sesji),
  • realizacji funkcjonalności ułatwiających obsługę Serwisu,
  • analizy statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
  • zbierania i przetwarzania danych osobowych w celu wyświetlenia reklam produktów własnych i klientów reklamowych.
Pliki cookies

Są to pliki instalowane w urządzeniach końcowych osób korzystających z Serwisu, w celu administrowania Serwisem, dostosowania treści Serwisu do preferencji użytkownika, utrzymania sesji użytkownika oraz dla celów statystycznych i targetowania reklamy (dostosowania treści reklamy do indywidualnych potrzeb użytkownika). Informujemy, że istnieje możliwość określenia przez użytkownika Serwisu warunków przechowywania lub uzyskiwania dostępu do informacji zawartych w plikach cookies za pomocą ustawień przeglądarki lub konfiguracji usługi. Szczegółowe informacje na ten temat dostępne są u producenta przeglądarki, u dostawcy usługi dostępu do internetu oraz w Polityce prywatności i plików cookies.

Administratorzy

Administratorem Pana/Pani danych osobowych w związku z korzystaniem z Serwisu internetowego i jego usług jest Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o. Administratorem danych osobowych w plikach cookies w związku z wyświetleniem analizy statystyk i wyświetlaniem spersonalizowanych reklam są partnerzy Wydawnictwa Podatkowego GOFIN sp. z o.o., Google Inc, Facebook Inc.

Jakie ma Pani/Pan prawa w stosunku do swoich danych osobowych?

Wobec swoich danych mają Pan/Pani prawo do żądania dostępu do swoich danych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, prawo do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania danych, prawo do cofnięcia zgody.

Podstawy prawne przetwarzania Pani/Pana danych osobowych
  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z wykonaniem umowy.

    Umowa w naszym przypadku oznacza akceptację regulaminu naszych usług. Jeśli zatem akceptuje Pani/Pan umowę na realizację danej usługi, to możemy przetwarzać Pani/Pana dane w zakresie niezbędnym do realizacji tej umowy.

  • Niezbędność przetwarzania danych w związku z prawnie uzasadnionym interesem administratora.

    Dotyczy sytuacji, gdy przetwarzanie danych jest uzasadnione z uwagi na usprawiedliwione potrzeby administratora, tj. dokonanie pomiarów statystycznych, ulepszania naszych usług, jak również prowadzenie marketingu i promocji własnych usług administratora.

  • Dobrowolna zgoda.

    Aby móc realizować cele:
    - zapamiętania Pani/Pana decyzji w Serwisach w zakresie korzystania z dostępnych opcjonalnie funkcjonalności,
    - analiz statystyk ruchu i reklam w Serwisach,
    - wyświetlania spersonalizowanych reklam produktów własnych i klientów reklamowych w związku z odwiedzaniem niniejszego Serwisu internetowego partnerzy Wydawnictwa Podatkowego Gofin sp. z o.o. muszą mieć możliwość przetwarzania Pani/Pana danych.

Potrzebna jest Nam Pani/Pana dobrowolna zgoda na zapisy w plikach cookies w celach realizacji powyższych celów.
W związku z powyższymi wyjaśnieniami prosimy o wyrażenie dobrowolnej zgody na zapisywanie informacji w plikach cookies przez kliknięcie przycisku „Zgadzam się” lub „Nie teraz” w przypadku braku zgody. Istnieje możliwość skorzystania z „ustawień zaawansowanych” plików cookies w celu określenia indywidualnych zgód na zapis wybranych plików cookies realizujących wybrane cele.