W wartości początkowej wybudowanego środka trwałego (budynku) uwzględniliśmy wszystkie nakłady poniesione na jego budowę, w tym m.in. wykup gruntu pod tym budynkiem. Po zakończonych pracach wystawiliśmy dokument OT, na podstawie którego wprowadziliśmy budynek do ewidencji. Jak rozliczyć ww. inwestycję w księgach jednostki budżetowej, jak wiadomo bowiem grunty nie podlegają amortyzacji?
W sytuacji gdy w trakcie budowy obiektu dokonano wykupu gruntu, na którym obiekt ten budowano, grunt należało ująć jako odrębny środek trwały, zapisem:
Należy bowiem podkreślić, że grunt nie jest amortyzowany, a od wartości początkowej budynków jednostka zobowiązana jest do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. |
Za środki trwałe w jednostkach budżetowych uznaje się – zgodnie z definicją zawartą w § 2 pkt 5 rozporządzenia w sprawie szczególnych zasad rachunkowości budżetowej – środki, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości, w tym środki trwałe stanowiące własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, otrzymane w zarząd lub użytkowanie i przeznaczone na potrzeby jednostki. Z art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości wynika, że do środków trwałych zalicza się rzeczowe aktywa trwałe i zrównane z nimi, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, kompletne, zdatne do użytku i przeznaczone na potrzeby jednostki. Zalicza się do nich w szczególności nieruchomości, w tym grunty, budowle i budynki.
Środki trwałe wprowadza się do ksiąg rachunkowych w wartości początkowej stanowiącej cenę nabycia lub koszt wytworzenia. Za cenę nabycia uważa się cenę zakupu środka trwałego obejmującą kwotę należną sprzedającemu, bez podlegającego odliczeniu podatku od towarów i usług, powiększoną o koszty bezpośrednio związane z zakupem (w tym opłaty notarialne), a obniżoną o rabaty, opusty i inne podobne zmniejszenia i odzyski (art. 28 ust. 2 ustawy o rachunkowości). Z kolei koszt wytworzonego we własnym zakresie środka trwałego obejmuje koszty pozostające w bezpośrednim związku z jego wytworzeniem oraz uzasadnioną cześć kosztów pośrednio związanych z jego wytworzeniem (art. 28 ust. 3 ustawy o rachunkowości).
Jednocześnie należy podkreślić, iż grunty i budynki klasyfikuje się do różnych grup środków trwałych na podstawie Klasyfikacji Środków Trwałych. Obiektom tym nadaje się oddzielne numery inwentarzowe. Jak wynika bowiem z Klasyfikacji Środków Trwałych, grunty zalicza się do grupy 0 "Grunty", zaś budynki do grupy 1 "Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego".
|