Będziemy wypłacać pracownikom ekwiwalent za urlop w związku z rozwiązaniem umów o pracę. Niektórym z nich trzeba będzie dopełnić podstawę tego ekwiwalentu. Czy dopełnienia tego należy dokonać oddzielnie za każdy miesiąc, czy łącznie za cały okres przyjmowany do podstawy ekwiwalentu?
Pracownik, który do dnia rozwiązania stosunku pracy nie wykorzystał urlopu wypoczynkowego w naturze, nabywa prawo do ekwiwalentu pieniężnego (art. 171 § 1 K.p.). W celu ustalenia jego wysokości należy obliczyć podstawę wymiaru. Przy czym składniki wynagrodzenia przysługujące w stałej stawce miesięcznej przyjmuje się do ustalania ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia do niego prawa. Natomiast składniki za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, tzw. zmienne miesięczne, wypłacone w okresie poprzednich 3 miesięcy, uwzględnia się w średniej wysokości z tego okresu. Z kolei składniki za okresy dłuższe niż 1 miesiąc, wypłacone w okresie poprzednich 12 miesięcy, przyjmuje się w średniej wysokości z tego okresu.
Obliczając wysokość ekwiwalentu, należy zsumować miesięczne wynagrodzenia, a otrzymany wynik podzielić przez współczynnik urlopowy. Otrzymaną w ten sposób stawkę dzienną dzieli się przez liczbę odpowiadającą dobowej normie czasu pracy pracownika, a ustaloną stawkę godzinową mnoży przez ilość godzin niewykorzystanego urlopu.
Przy czym, jeżeli pracownik nie przepracował pełnego okresu przyjmowanego do podstawy wymiaru, wynagrodzenie faktycznie wypłacone mu w tym okresie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało to wynagrodzenie, a otrzymany wynik mnoży się przez liczbę dni, jakie pracownik przepracowałby w ramach normalnego czasu pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy. Jest to tzw. dopełnienie podstawy, które stosuje się do wynagrodzenia o charakterze zmiennym przysługującego za okresy nie dłuższe niż miesiąc, jak i za okresy dłuższe niż miesiąc. Tak wynika z § 16 ust. 2 i § 17 ust. 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia (Dz. U. z 1997 r. nr 2, poz. 14 ze zm.).
Biorąc pod uwagę § 16 ust. 2 powołanego rozporządzenia, dopełnienia podstawy ekwiwalentu za urlop dokonuje się za cały okres przyjmowany do podstawy, a nie za poszczególne miesiące wchodzące w jego skład. W tym celu uzyskane wynagrodzenie dzieli się przez liczbę dni pracy, za które przysługiwało wynagrodzenie (także pozarozkładowych), a otrzymany wynik mnoży się przez rozkładową liczbę dni pracy.
|
Przykład Z dniem 31 stycznia 2018 r. zostanie rozwiązana umowa o pracę z pracownikiem pełnoetatowym. Świadczy on pracę od poniedziałku do piątku po 8 godzin. Przysługuje mu stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 3.400 zł i zmienna, miesięczna premia regulaminowa. Z tego tytułu otrzymał w październiku 2017 r. - 860 zł, w listopadzie 2017 r. - 240 zł i w grudniu 2017 r. - 160 zł. W całości przepracował tylko październik 2017 r. (22 dni). W listopadzie 2017 r. korzystał z 10 dni urlopu (przepracował 8 dni) i przez 2 dni był chory. Natomiast w grudniu 2017 r. przez 11 dni roboczych był niezdolny do pracy z powodu choroby (przepracował 8 dni). Do dnia rozwiązania umowy nie wykorzysta 104 godzin urlopu. Ustalenie wysokości ekwiwalentu za urlop:
|
| ||||||||||||
|
||||||||||||
