Pracownik zatrudniony od 1 lipca 2017 r. na czas nieokreślony rozwiązał umowę z dniem 10 lipca 2020 r. bez zachowania okresu wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków przez pracodawcę. W jakiej wysokości należało wypłacić mu odszkodowanie i jak je obliczyć?
Pracownik może rozwiązać umowę o pracę w trybie natychmiastowym, gdy pracodawca dopuścił się ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków wobec pracownika (art. 55 § 11 K.p.). Do podstawowych powinności pracodawcy należą np. terminowa wypłata wynagrodzenia, zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, zgłoszenie pracownika do ubezpieczeń i opłacanie składek ZUS.
Pracownikowi, który rozwiązał umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracodawcy, przysługuje odszkodowanie za okres wypowiedzenia. W przypadku umowy zawartej na czas określony odszkodowanie to przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za okres wypowiedzenia. Oznacza to, że w razie rozwiązania umowy:
Odszkodowanie to oblicza się stosując zasady obowiązujące przy ustalaniu ekwiwalentu pieniężnego za urlop. Tak wynika z § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia... (Dz. U. z 2017 r. poz. 927). Jeżeli chodzi o ekwiwalent urlopowy, to oblicza się go zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (Dz. U. z 1997 r. nr 2, poz. 14 ze zm.). I tak, składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej w stałej wysokości uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu (odszkodowania) w wysokości należnej w miesiącu nabycia do niego prawa. Z kolei składniki przysługujące za okresy nie dłuższe niż 1 miesiąc, tzw. zmienne miesięczne, wypłacone w okresie 3 miesięcy bezpośrednio poprzedzających miesiąc nabycia prawa do ekwiwalentu (odszkodowania), przyjmuje się w średniej wysokości z tego okresu. Natomiast składniki wynagrodzenia przysługujące pracownikowi za okresy dłuższe niż 1 miesiąc przyjmuje się w średniej wysokości z 12 poprzednich miesięcy.
W omawianej sytuacji pracownik był zatrudniony na czas nieokreślony dłużej niż 3 lata. Obowiązuje go więc odszkodowanie w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia.
Przykład Pracownik zatrudniony na pełny etat od 1 lipca 2017 r. na czas nieokreślony w dniu 10 lipca 2020 r. rozwiązał umowę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia obowiązków przez pracodawcę. Pracownikowi z tytułu rozwiązania umowy przysługiwało odszkodowanie w wysokości 3-miesięcznego wynagrodzenia ustalanego jak ekwiwalent za urlop. Na wynagrodzenie pracownika składało się stałe miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3.600 zł, dodatek funkcyjny w stałej kwocie 200 zł oraz zmienna premia miesięczna regulaminowa w wysokości do 15% wynagrodzenia zasadniczego. Pracownik w kwietniu 2020 r. otrzymał premię w wysokości 540 zł, w maju 2020 r. w kwocie 360 zł i w czerwcu 2020 r. w kwocie 180 zł. Wysokość odszkodowania:
|
|