Chcę kupić niepełnosprawnej siostrze wyszkolonego psa pomocnika, który ułatwiłby jej funkcjonowanie w przestrzeni publicznej. Siostra ma bardzo poważną wadę wzroku. Na co zwrócić uwagę przy wyborze psa, aby siostra faktycznie miała zapewniony wstęp do możliwie dużej liczby miejsc publicznych?
Pies musi posiadać certyfikat potwierdzający odbycie odpowiedniego szkolenia. W myśl przepisów certyfikat taki wydaje uprawniony do tego podmiot prowadzący szkolenie psów asystujących, wpisany do rejestru podmiotów uprawnionych do wydawania certyfikatów. Przewiduje tak art. 20b ustawy o o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.). Oznacza to, że nawet najlepiej wyszkolony pies, jeśli nie będzie posiadał odpowiedniego certyfikatu, nie może być traktowany z punktu widzenia prawa jako pies asystujący.
Osoba niepełnosprawna wraz z psem asystującym ma prawo wstępu do różnego rodzaju miejsc publicznych. Dotyczy to parków narodowych i rezerwatów przyrody, plaży i kąpielisk oraz obiektów użyteczności publicznej. Niepełnosprawny wraz ze wspomnianym czworonogiem może w szczególności wejść do: budynków i ich otoczenia przeznaczonych na potrzeby administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, opieki zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, turystyki i sportu. Może również korzystać z obiektów do obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym, świadczenia usług pocztowych lub telekomunikacyjnych. Uprawnienie to przysługuje również w środkach transportu kolejowego, drogowego, lotniczego i wodnego oraz w innych środkach komunikacji publicznej.
Przy czym warunkiem skorzystania z przedmiotowego przywileju jest wyposażenie psa asystującego w uprząż oraz posiadanie przez osobę niepełnosprawną certyfikatu potwierdzającego status psa asystującego i zaświadczenia o wykonaniu wymaganych szczepień weterynaryjnych. Osoba niepełnosprawna nie jest zobowiązana do zakładania psu asystującemu kagańca oraz prowadzenia go na smyczy.
W tym miejscu warto zwrócić uwagę na dwie kwestie. Osoba niepełnosprawna z psem asystującym nie uzyskuje jakichś specjalnych "dodatkowych" przywilejów w stosunku do osoby zdrowej. Oznacza to, że przykładowo, restauracja może odmówić niepełnosprawnemu z psem skorzystania z jej usług, jeśli wynika to z obiektywnych czynników, np. braku wolnych miejsc. W tym więc znaczeniu niepełnosprawny traktowany jest jak każda pełnosprawna osoba. Druga kwestia to sprawa odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez zwierzę. Przyznane przez przepisy uprawnienie nie zwalnia osoby niepełnosprawnej z odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez psa asystującego.
|