Posiadamy budynek (środek trwały) o wartości początkowej przekraczającej 10.000.000 zł, sklasyfikowany w KŚT jako budynek handlowo-usługowy. Budynek składa się z 4 kondygnacji, przy czym jedna z tych kondygnacji wykorzystywana jest na nasze własne potrzeby (biuro). Czy musimy płacić tzw. minimalny podatek od tej wartości budynku, która jest wykorzystywana na biuro?
W przedmiotowej sprawie budynek handlowo-usługowy (środek trwały) nie jest wykorzystywany wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika, ale nie ma to znaczenia. Wystąpi tu obowiązek zapłaty tzw. minimalnego podatku od całej wartości początkowej budynku (pomniejszonej o kwotę 10.000.000 zł). |
Zasady opłacania tzw. minimalnego podatku od niektórych nieruchomości komercyjnych określone zostały w obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. art. 24b ustawy o PDOP (i odpowiednio art. 30g ustawy o PDOF). |
Z przepisów tych wynika, że podatek dochodowy od przychodów z tytułu własności środka trwałego położonego na terytorium Polski, którego wartość początkowa przekracza 10.000.000 zł, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc. Chodzi tu o środki trwałe w postaci:
1) budynku handlowo-usługowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako:
a) centrum handlowe,
b) dom towarowy,
c) samodzielny sklep i butik,
d) pozostały handlowo-usługowy,
2) budynku biurowego sklasyfikowanego w Klasyfikacji jako budynek biurowy.
Obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości komercyjnych nie wystąpi w przypadku:
|
W ustawie o PDOP (czy PDOF) nie wskazano, co należy rozumieć przez używanie środka trwałego "w głównym stopniu na własne potrzeby". Wydaje się zasadne przyjąć, że jeśli środek trwały jest używany na własne potrzeby w ponad 50%, to jest on używany "głównie na własne potrzeby".
Z kolei w kwestii pojęcia "własnych potrzeb podatnika" w uzasadnieniu do projektu ustawy nowelizującej, wprowadzającej do ustaw o podatku dochodowym tzw. minimalny podatek, wskazano, że:
"(...) Przez "potrzeby własne podatnika" należy rozumieć wykorzystywanie danego budynku przez niego samego (jego przedsiębiorstwo) np. jako siedzibę jej zarządu, korzystanie z biur przez pracowników danej jednostki itp. Omawiany wyjątek obejmie m.in. budynki urzędów publicznych (np. gminnych, ministerstw), sądów itp. Wyłączenie to znajdzie również zastosowanie do budynków stowarzyszeń, fundacji i innych podmiotów prowadzących działalność społecznie użyteczną, wykorzystywanych na cele statutowe takiej organizacji. (...)"
Z pytania wynika, że budynek (środek trwały) sklasyfikowany w KŚT jako budynek handlowo-usługowy nie jest wykorzystywany wyłącznie lub w głównym stopniu na własne potrzeby podatnika (na własne potrzeby wykorzystywana jest jedynie jedna kondygnacja 4-kondygnacyjnego budynku - uwaga! sposób wykorzystywania tego budynku nie ma tu znaczenia). W związku z tym, iż wartość początkowa tego środka trwałego przekracza 10.000.000 zł, podatnik jest zobowiązany opłacać od niego tzw. minimalny podatek.
Odnosząc się natomiast do możliwości "wyłączenia" z obowiązku zapłaty tzw. minimalnego podatku wartości budynku, w części wykorzystywanej na własne potrzeby, należy wskazać, że w ustawach o podatku dochodowym brak jest regulacji, które dawałyby podatnikom taką możliwość. W związku z tym, podstawę opodatkowania będzie tu stanowić przychód odpowiadający wartości początkowej środka trwałego, ustalanej na pierwszy dzień każdego miesiąca, wynikającej z prowadzonej ewidencji, pomniejszonej o kwotę 10.000.000 zł.
W przypadku, gdy ww. środek trwały został oddany do używania, regulacje dotyczące opłacania tzw. minimalnego podatku stosuje się wyłącznie do podmiotu dokonującego odpisów amortyzacyjnych. Tak wynika z art. 24b ust. 12 ustawy o PDOP i art. 30g ust. 12 ustawy o PDOF.
Przypomnijmy, że amortyzacji podatkowej podlegają (po spełnieniu określonych warunków) m.in. budynki oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy (zob. art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP i odpowiednio art. 22a ust. 1 ustawy o PDOF).
A zatem wynajmujący będzie miał obowiązek zapłaty tzw. minimalnego podatku także wtedy, gdy wynajmie budynek handlowo-usługowy lub biurowy, jeśli oczywiście to on będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej tych środków trwałych zgodnie z przepisami ustawy o PDOP (PDOF).
Podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać tzw. minimalny podatek i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Kwotę obliczonego za dany miesiąc podatku podatnicy odliczają od zaliczki na podatek dochodowy. W przypadku, gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek obliczony za miesiące przypadające na dany kwartał. Podatnicy mogą nie wpłacać minimalnego podatku, jeżeli jest on niższy od kwoty zaliczki na podatek dochodowy za dany miesiąc.
Powyższe wynika z art. 24b ust. 8-10 ustawy o PDOP (i odpowiednio art. 30g ust. 8-10 ustawy o PDOF).
Przypomnijmy, że Ministerstwo Finansów w komunikacie z 15 grudnia 2017 r., zamieszczonym na swojej stronie internetowej (www.mf.gov.pl), wyjaśniło:
"(...) Podatnik zobowiązany do zapłaty tzw. podatku minimalnego może (...):
albo
|