Skonto w przypadku WNT a rozliczenie VAT - interpretacja zmieniająca Szefa KAS

(interpretacja zmieniająca Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z 31 marca 2025 r., nr DOP7.8101.11.2025.FMLM)

Stan faktyczny i stanowisko Dyrektora KIS

Spółka (czynny podatnik VAT, zarejestrowany do transakcji unijnych) dokonywała WNT. W niektórych przypadkach spółce przysługiwała możliwość skorzystania ze skonta, jeśli zobowiązanie zostało zapłacone we wcześniejszym (wskazanym przez dostawcę) terminie. Informacja o prawie do skonta była zamieszczana na fakturach za zakupiony towar albo wynikała z wzajemnych uzgodnień (bez wzmianki na fakturach). Faktury otrzymane od kontrahentów unijnych były wystawiane na pełną wartość transakcji. Zapłata była dokonywana z reguły w tym samym miesiącu, w którym była wystawiona faktura lub w miesiącu następnym, ale przed złożeniem rozliczenia VAT za miesiąc wystawienia faktury. Po dokonaniu zapłaty w terminie uprawniającym do skonta spółka nie otrzymywała od unijnych dostawców żadnych dokumentów.

Spółka uważała, że pomimo braku korekt faktur przez unijnych dostawców istnieje możliwość obniżenia podstawy opodatkowania VAT (na podstawie otrzymanej faktury dokumentującej WNT lub uzgodnień z dostawcą). Jednak nastąpi to pod warunkiem, że spółka faktycznie dokona zapłaty za fakturę w wyznaczonym terminie. Zdaniem spółki postępowała ona prawidłowo wykazując pełną wartość zakupu z tytułu WNT, natomiast korektę o skonto (zmniejszenie podstawy opodatkowania) wykazując w miesiącu dokonania zapłaty za fakturę. Ponadto uważała, że takiej korekty nie powinna oznaczać w pliku JPK_VAT7M "WEW", tylko wykazać podając numer pierwotnej faktury otrzymanej od dostawcy unijnego. Dyrektor KIS uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe.

Interpretacja zmieniająca

Szef KAS przypomniał, że w przypadku WNT obowiązek podatkowy powstaje, co do zasady, z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podstawą opodatkowania jest zaś generalnie wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Nie obejmuje ona natomiast m.in. kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty. Ponadto w przypadku WNT, gdy podstawa opodatkowania uległa obniżeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna obniżenia podstawy opodatkowania.

Szef KAS wyjaśnił, że skonto stanowi procentowe zmniejszenie należności za dokonane czynności, w sytuacji gdy zapłata należności przez odbiorcę ma miejsce przed terminem płatności. Podstawa opodatkowania nie obejmuje zaś kwot stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty (skonto). Podatnik nabywa jednak prawo do zmniejszenia podstawy opodatkowania WNT z tytułu zapłaty należności za nabyty towar z uwzględnieniem skonta, z chwilą spełnienia warunków do jego zastosowania określonych przez sprzedawcę w fakturze lub w umowie, a więc jeżeli nastąpiła zapłata w określonym terminie.

Odnosząc się do powyższego Szef KAS uznał, że w sytuacji, gdy podatnik nie otrzyma od kontrahenta dokumentu korygującego, to zasadniczo skonto powinien uwzględnić w okresie rozliczeniowym, w którym spełnił warunki uprawniające do zastosowania skonta (tj. dokonał zapłaty w ustalonym terminie). Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja, gdy obowiązek podatkowy od WNT powstał w danym okresie rozliczeniowym, a warunki do zastosowania skonta zostały spełnione przez podatnika w następnym okresie, ale przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w WNT. W takim przypadku dopuszczalne jest zmniejszenie podstawy opodatkowania WNT o skonto w rozliczeniu za miesiąc powstania obowiązku podatkowego, tj. podatnik może wykazać od razu rzeczywistą wartość, jaka została zapłacona za towar. Skoro bowiem przed terminem do złożenia deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy w WNT podatnik wie, że spełnił warunki do zastosowania skonta (zapłata nastąpiła już w mniejszej wysokości), to tym samym podatnik może zmniejszyć podstawę opodatkowania danego WNT o przysługujące mu skonto w rozliczeniu za okres powstania obowiązku podatkowego z tytułu WNT.

Ponadto Szef KAS uznał, że w przypadku, gdy po rozliczeniu WNT spełniono warunki do skonta, ale nie otrzymano faktury korygującej dotyczącej tego skonta, wówczas w pliku JPK_VAT należy wykazać skonto na podstawie faktury pierwotnej, z której te warunki wynikają. Zapis dotyczący skonta nie podlega oznaczeniu "WEW".