Koszty zakupu towaru, który będzie nabywany przez klienta w wyniku realizacji karty podarunkowej, powinny być uznane za koszty podatkowe w momencie sprzedaży towaru na podstawie takiej karty. |
Tak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 lipca 2019 r., nr 0114-KDIP2-3.4010.71.2019.4.SP.
Spółka jest podmiotem zajmującym się handlem hurtowym i detalicznym odzieży. Do końca 2018 r. posiadała w sprzedaży karty podarunkowe. Karty można realizować wyłącznie w jej sklepach firmowych, a przedmiotem realizacji kart może być każdy towar znajdujący się w sklepie.
Zapytała organ podatkowy, czy w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych koszt uzyskania przychodu z tytułu nabywania towaru będzie powstawał w momencie sprzedaży karty klientowi, czy w momencie jej realizacji (zapłaty za towar tą kartą podarunkową)? Jej zdaniem, taki koszt powstanie w momencie realizacji karty podarunkowej. Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe.
Analizując kwestię określenia momentu rozpoznania kosztu uzyskania przychodów, organ stwierdził, iż ustawodawca w art. 15 ust. 4, 4b, 4c i 4d updop wyróżnia dwie kategorie kosztów:
Do pierwszej kategorii kosztów należy zaliczyć koszty, których poniesienie wpłynęło bezpośrednio na uzyskanie konkretnego przychodu. Druga zaś kategoria obejmuje wszelkie inne koszty dotyczące całokształtu działalności podatnika związane z jego funkcjonowaniem.
Koszty bezpośrednio związane z przychodami to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty:
W różnych jednostkach koszty te będą inne, w zależności od specyfiki działalności danej firmy.
W świetle tych wyjaśnień organ podatkowy uznał, iż wartość sprzedanych towarów związanych z realizacją kart podarunkowych należy zakwalifikować do kategorii kosztów bezpośrednio związanych z przychodami.
Baza interpretacji wydawanych m.in. przez organy podatkowe dostępna jest w serwisie www.interpretacje.gofin.pl |
Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że spółka sprzedawała karty podarunkowe o terminie ważności 1 roku. Każda karta podarunkowa ma określoną datę ważności, do której będzie mogła być wykorzystana. W momencie nabycia karty nie są znane towary, które zakupi osoba będąca posiadaczem karty. Nie jest wiadome, kiedy i czy w ogóle dana karta będzie realizowana.
Zgodnie ze słownikiem języka polskiego (http://sjp.pwn.pl) karta podarunkowa to karta płatnicza kupowana jako prezent, za którą można zrobić bezpłatne zakupy w wybranym sklepie.
W omawianym przypadku nie zachodzi żadna z sytuacji wymienionych w art. 12 ust. 3a updop. Karta nie jest bowiem rzeczą ani prawem majątkowym, nie mieści się także w pojęciu "usługa". Jest ona substytutem pieniądza i umożliwia jedynie dokonanie zapłaty za świadczenia zrealizowane w przyszłości, które będą polegały na wydaniu towarów w ramach działalności gospodarczej. Należy zatem uznać, że wydanie (sprzedaż) karty nie skutkuje powstaniem przychodu podatkowego.
Mając to na uwadze, organ podatkowy stwierdził, że przychód podatkowy powinien być rozpoznany w momencie sprzedaży towaru, zatem nie może być rozpoznany w momencie otrzymania zapłaty za zakup karty podarunkowej. Otrzymaną zapłatę za kartę należy traktować jako zaliczkę na poczet późniejszego wykonania usługi. Tego rodzaju przysporzenia są bowiem wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 updop.
W związku z tym wydatki jakie spółka poniesie w ramach sprzedaży towaru (koszty zakupu towaru), które będą powiązane z realizacją karty podarunkowej, mogą być uznane za koszty bezpośrednio związane z przychodem i na podstawie art. 15 ust. 4 updop zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w momencie uzyskania przychodu, co w rozpatrywanym przypadku będzie miało miejsce w momencie sprzedaży towaru na podstawie opisanych kart podarunkowych.
Natomiast w sytuacji, gdy w oznaczonym terminie klient nie zrealizuje karty, spółka ma obowiązek rozpoznania przychodu w wysokości kwoty niewykorzystanej przez klienta. Podstawę zaliczenia tej kwoty do przychodów stanowi art. 12 ust. 1 pkt 1 updop. W myśl tego przepisu przychodem są otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.
|