POLECAMY |
||
Pracuję w firmie, która ma siedzibę we Wrocławiu. W lipcu 2019 r. przeprowadziłem się z Wrocławia do Oławy i od tego momentu codziennie dojeżdżam do pracy. Nie poinformowałem jednak o tym fakcie swojego pracodawcy, w związku z czym nie stosuje mi w trakcie roku podwyższonych kosztów uzyskania przychodów. Czy pomimo tego mogę w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2019 r. wykazać podwyższone koszty uzyskania przychodu?
Osobom fizycznym osiągającym przychody ze stosunku pracy zakład pracy będący płatnikiem pdof stosuje przy obliczaniu zaliczek na pdof zryczałtowane koszty uzyskania przychodów. Ich podstawowa wysokość w 2019 r. od stycznia do września wynosiła 111,25 zł, natomiast od października do grudnia br. wynosi 250 zł miesięcznie, a w skali roku podatkowego przy zatrudnieniu u jednego pracodawcy nie mogą one przekroczyć kwoty 1.751,25 zł. W przypadku osób, których miejscowość zamieszkania nie pokrywa się z miejscowością położenia zakładu pracy, ustawodawca ustalił je w wysokości podwyższonej. Gdy bowiem miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika położone jest poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i jednocześnie podatnik, dojeżdżając do pracy, nie otrzymuje dodatku za rozłąkę, koszty te w 2019 r. wynosiły od stycznia do września br. 139,06 zł miesięcznie, a od października do grudnia wynoszą 300 zł miesięcznie i w skali roku nie mogą przekroczyć kwoty 2.151,54 zł.
Naliczanie przez pracodawcę przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy podstawowych kosztów pracowniczych zamiast podwyższonych, nie wyklucza możliwości zastosowania podwyższonych kosztów przez samego pracownika w rocznym zeznaniu podatkowym. Podwyższone koszty pracownicze w rozliczeniu rocznym przyjmuje się jednak wyłącznie za okres, w którym były należne, czyli za te miesiące roku podatkowego, w których podatnik spełniał warunki do ich stosowania.
Osoby, które uzyskiwały takie przychody tylko przez część roku (czego przyczyną mogło być m.in. rozwiązanie umowy o pracę w trakcie roku albo podjęcie pracy w ciągu roku lub przejście na emeryturę czy też zmiana miejsca zamieszkania), możliwości takiej nie mają. Wyliczają one przysługujące im koszty uzyskania przychodów, mnożąc zryczałtowane koszty miesięczne przez liczbę miesięcy, w których uzyskały przychody ze stosunku pracy.
Pracownik ma bowiem prawo do ryczałtowych kosztów uzyskania przychodów bez względu na wymiar czasu pracy i ilość dni przepracowanych w danym miesiącu - wystarczy, aby otrzymał w nim przychód ze stosunku pracy.
| ||||||||||||
|
||||||||||||
