Koszty wykazywane w PIT u korzystających z ulgi dla rodzin 4+

Prowadzę działalność gospodarczą opodatkowaną według skali podatkowej, natomiast mąż uzyskuje dochody ze stosunku pracy. Jako rodzice 4 dzieci w trakcie roku korzystaliśmy z tzw. ulgi dla rodzin 4+ - ja rozliczałam ją w swojej firmie, natomiast mężowi stosował ją pracodawca. Jednak w grudniu zarówno moje firmowe przychody, jak i męża przychody z etatu przekroczyły limit tego zwolnienia. Czy sporządzając wspólne zeznanie PIT-36 za 2022 r., każde z nas ma prawo uwzględnić w podstawie opodatkowania całość kosztów uzyskania przychodów - u mnie poniesionych w tym roku, a u męża przysługujących (w jego przypadku tzw. podwyższonych kosztów pracowniczych) za 2022 r., w tym również za okres korzystania z ulgi?

W przypadku, w którym osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą korzysta ze zwolnienia od pdof wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 153 ustawy o pdof (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), popularnie nazywanego ulgą dla rodzin 4+, nie jest ona zobowiązana do wyłączania z kosztów podatkowych w tej działalności kosztów dotyczących przychodów zwolnionych. Zatem w sytuacji, w której część przychodów z tej działalności będzie korzystać ze zwolnienia, to poniesione w niej koszty pozostaną firmowymi kosztami - niezależnie od ich wysokości oraz od wysokości przychodów.

Z art. 22 ust. 3 ustawy o pdof wynika, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów. Z kolei art. 22 ust. 3a ustawy o pdof wskazuje, że zasadę tę stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem m.in. przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c), pkt 153 lit. c) i pkt 154 ustawy o pdof, czyli objętych odpowiednio tzw. ulgą na powrót, ulgą dla rodzin 4+ oraz zerowym PIT dla seniorów, w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W efekcie Czytelniczka nie jest zobowiązana do wyłączania z podstawy opodatkowania firmowych kosztów przypadających proporcjonalnie na przychody zwolnione z pdof w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 153 ustawy o pdof. Potwierdzają to interpretacje indywidualne wydawane przez Dyrektora KIS (por. interpretację z dnia 12 maja 2022 r., nr 0114-KDIP2-2.4011.243.2022.1.IN). To powoduje, że jeżeli firmowe koszty poniesione w całym 2022 r. przekroczyły u Czytelniczki uzyskane w tym roku przychody podlegające opodatkowaniu, to poniesie ona w działalności gospodarczej stratę, która będzie podlegała w kolejnych latach rozliczeniu z dochodami z tego źródła na zasadach wynikających z art. 9 ust. 3 ustawy o pdof.

Natomiast mąż Czytelniczki musi w zeznaniu rocznym uwzględnić ograniczenie, wynikające z art. 22 ust. 3b ustawy o pdof. Przepis ten wskazuje, że w przypadku zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i pkt 152-154, koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o pdof, stosuje się w wysokości nieprzekraczającej tej części przychodów z danego źródła, która podlega opodatkowaniu. Jeżeli zatem mąż Czytelniczki korzystający w 2022 r. z ulgi dla rodzin 4+ osiągnął w tym roku przychody z umowy o pracę przekraczające limit tego zwolnienia, to wysokość kosztów, o które może pomniejszyć przychód podlegający opodatkowaniu, nie może przekroczyć kwoty tego przychodu. Może on zatem zostać "wyzerowany" - natomiast przy tym źródle przychodu korzystający z omawianej ulgi nie poniesie straty.