POLECAMY |
||
Podatnik w 2015 r. kupił lokal mieszkalny, który wymagał remontu. Prace remontowe wykonywał we własnym zakresie. Lokal miał służyć celom mieszkaniowym podatnika, więc nie gromadził faktur na zakup materiałów zużytych na potrzeby remontu. Ze względów osobistych sprzedał to mieszkanie w 2019 r. i będzie musiał złożyć zeznanie PIT-39. Czy jest możliwe, by na potrzeby rozliczenia podatkowego nakłady poniesione na lokal, ustalić na podstawie wartości rynkowej zużytych materiałów?
Nie. Do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć nakłady poniesione na mieszkanie, które są udokumentowane. |
W sytuacji gdy podatnik, poza działalnością gospodarczą, zbywa lokal mieszkalny przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jego nabycie lub wybudowanie, powstaje u niego przychód (art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a updof). Konieczne jest wówczas złożenie zeznania PIT-39. Opodatkowaniu nie podlega przychód, lecz dochód ze zbycia. W celu ustalenia dochodu do opodatkowania (lub na potrzeby zastosowania tzw. ulgi mieszkaniowej) uwzględnia się m.in. koszty uzyskania przychodu, których sposób ustalenia zależy od tego, czy zbywana nieruchomość była nabyta odpłatnie czy nieodpłatnie.
Z przedstawionych w pytaniu okoliczności wynika, że podatnik nabył mieszkanie odpłatnie, co oznacza, że koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tego lokalu powinien ustalić zgodnie z art. 22 ust. 6c updof. Z jego uregulowań wynika, że kosztami uzyskania przychodu są udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady zwiększające wartość nieruchomości, poczynione w czasie jej posiadania. Wysokość nakładów ustala się na podstawie faktur oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e updof).
Tym samym podatnik nie może uwzględnić w kosztach uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nakładów poniesionych na lokal, których nie dokumentują faktury.
|