POLECAMY |
||
Osoba fizyczna, z posiadanym orzeczeniem o niepełnosprawności, prowadząca indywidualną działalność gospodarczą, na potrzeby tej działalności zakupiła samochód osobowy. Samochód ten (stanowiący środek trwały) wykorzystuje również w celach prywatnych. W kosztach uzyskania przychodów ujmuje 75% wydatków związanych z używaniem tego auta, a także 100% odpisów amortyzacyjnych (wartość samochodu nie przekracza 150.000 zł). Czy osoba ta będzie mogła skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej i odliczyć od dochodu wydatki związane z używaniem ww. samochodu na cele rehabilitacyjne (które nie są ujmowane w firmowych kosztach podatkowych)? Czy skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej spowoduje utratę prawa do zaliczania całości odpisów amortyzacyjnych do kosztów podatkowych?
| Jeśli osoba, o której mowa w pytaniu, poniosła wydatki na używanie samochodu osobowego, stanowiącego jej własność (lub współwłasność), związane z rehabilitacją oraz ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, to co do zasady, przysługuje jej prawo do ulgi rehabilitacyjnej, w tej części, w jakiej wydatki związane z używaniem samochodu nie zostały zaliczone do kosztów podatkowych. Skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej w stosunku do ww. wydatków nie wpływa na firmowe koszty podatkowe, w tym odpisy amortyzacyjne. |
Ulga rehabilitacyjna przysługuje podatnikom będącym osobami niepełnosprawnymi lub - pod pewnymi warunkami - podatnikom, na których utrzymaniu są osoby niepełnosprawne, którzy ponieśli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych (art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o PDOF).
Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu. Do wydatków na cele rehabilitacyjne oraz związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych zalicza się m.in. wydatki poniesione na używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność lub współwłasność podatnika.
Wysokość wydatków odliczanych z ww. tytułu nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 2.280 zł. Stanowi o tym art. 26 ust. 7a pkt 14 ustawy o PDOF.
Wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków ZFRON, zakładowego funduszu aktywności, PFRON lub ze środków NFZ, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku ich częściowego sfinansowania (dofinansowania) - odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.
W przypadku wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia (art. 26 ust. 7c ww. ustawy).
Ministerstwo Finansów w piśmie z 19 lutego 2018 r., stanowiącym odpowiedź na pytanie naszego Wydawnictwa, odnosząc się do warunków umożliwiających skorzystanie z ww. ulgi z tytułu używania samochodu (w związku ze zmianą przepisów od 1 stycznia 2018 r.) wyjaśniło, że:
"(...) Podstawowym warunkiem (skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej w związku z używaniem samochodu osobowego - przyp. red.), który musi być spełniony, jest poniesienie wydatku na używanie samochodu osobowego. Wydatek może być każdego rodzaju (paliwo, ubezpieczenie, naprawy, itd.), przy czym źródłem jego finansowania muszą być środki własne (a nie np. NFZ), niezwrócone w jakiejkolwiek formie.
Samochód musi stanowić własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia. (...)
W przypadku wydatków poniesionych na używanie samochodu osobowego nie jest natomiast wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających ich wysokość. Jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne dla ustalenia prawa do odliczenia.
W kontekście przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dowodami tymi będą np. dowód rejestracyjny samochodu, orzeczenie o niepełnosprawności lub odpis aktu małżeństwa (w przypadku, gdy wydatek dotyczy niepełnosprawnego małżonka pozostającego na utrzymaniu podatnika). (...)"
Jeżeli osoba niepełnosprawna wykorzystuje firmowy samochód również do celów prywatnych, to w ramach ulgi rehabilitacyjnej może odliczyć tylko tę część wydatków, które nie stanowią firmowych kosztów podatkowych (w omawianym przypadku zasadniczo będzie to 25% wydatków z tytułu kosztów używania samochodu osobowego, gdyż wydatki w tej części nie mogą stanowić firmowych kosztów).
Potwierdza to art. 26 ust. 13a ustawy o PDOF, zgodnie z którym, wydatki na cele rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych podatkiem liniowym lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
Należy dodać, że skorzystanie z ulgi rehabilitacyjnej w stosunku do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne nie wpływa na wysokość odpisów amortyzacyjnych, które mogą być kosztem podatkowym na zasadach ogólnych (tu: w ramach limitu 150.000 zł).
| ||||||||||||
|
||||||||||||
