Wydatki na termomodernizację budynku mieszkalnego sfinansowane pożyczką bankową

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem liniowym. Bank udzielił mu w 2019 r. pożyczki, którą przeznaczył na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych we własnym budynku mieszkalnym jednorodzinnym. Pożyczkę będzie spłacał przez okres 3 lat. Czy podatnik odliczeń w ramach ulgi termomodernizacyjnej powinien dokonywać przez trzy lata, odliczając w każdym z tych lat spłaconą w danym roku kwotę pożyczki?

Nie. Czas trwania umowy pożyczki pozostaje bez wpływu na okres stosowania ulgi termomodernizacyjnej. Poza tym w jej ramach odlicza się wydatki związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym, a nie kwoty wydatkowane na spłatę pożyczki, którą wydatki takie sfinansowano.

Od 1 stycznia 2019 r. na gruncie ustawy o PIT obowiązuje tzw. ulga termomodernizacyjna, którą reguluje art. 26h updof.

W ramach tej ulgi podatnicy, którzy osiągają dochody opodatkowane według skali podatkowej lub podatkiem liniowym oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, mogą skorzystać z odliczenia wydatków poniesionych w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych będących ich własnością lub współwłasnością.

Katalog wydatków objętych odliczeniem został określony w rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. poz. 2489). Wydatki z tego wykazu są objęte ulgą, jeżeli:

• są udokumentowane fakturami wystawionymi przez podatnika VAT niekorzystającego ze zwolnienia od VAT oraz
   
• nie kwalifikują się do wydatków niepodlegających odliczeniu, za które uważa się m.in. wydatki sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Ustalając kwotę odliczenia, objęte nią wydatki należy uwzględniać w kwotach brutto, czyli z VAT naliczonym, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o VAT. Każdego podatnika (indywidualnie) dotyczy też limit odliczenia. I tak, w odniesieniu do wszystkich przedsięwzięć termomodernizacyjnych realizowanych w poszczególnych budynkach przez danego podatnika, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł.

Zasadą jest również, że odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki. Kwotę odliczenia, która nie znajduje pokrycia w rocznym dochodzie, można natomiast odliczać w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Biorąc pod uwagę okoliczności stanu faktycznego opisane w pytaniu, a w szczególności to że:

• realizowane przedsięwzięcie dotyczy budynku mieszkalnego jednorodzinnego będącego własnością podatnika,
   
• inwestycja stanowi przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r. poz. 966 ze zm.),
   
• wydatki na zakup i montaż paneli fotowoltaicznych ponoszone w ramach tego przedsięwzięcia, mieszczą się w katalogu określonym rozporządzeniem w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych,
   
• wydatki związane z tą inwestycją obciążają podatnika (uszczuplają jego majątek),

należy stwierdzić, że podatnik jest uprawniony do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Podatnik będzie zatem mógł zastosować tę ulgę już w zeznaniu za 2019 r. Tym samym pomniejszy dochód wykazany do opodatkowania podatkiem liniowym o wynikającą z faktury kwotę wydatków, poniesionych w tym roku podatkowym na zakup paneli fotowoltaicznych i wykonanie instalacji. Jeśli kwota tego odliczenia nie znajdzie pokrycia w rocznym dochodzie, to jej nieodliczoną część podatnik będzie mógł odliczać w przez 6 kolejnych lat podatkowych, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniósł pierwszy wydatek.

Należy natomiast wyjaśnić, że okres, na jaki podatnik zawarł umowę pożyczki, a także wysokość spłat dokonywanych w każdym roku tego okresu, są bez znaczenia, jeśli chodzi o określenie kwoty odliczenia i czas realizacji omawianej ulgi. Wynika to z tego, że przedmiotem odliczenia nie są wydatki na spłatę pożyczki, której środkami sfinansowano przedsięwzięcie termomodernizacyjne, lecz wydatki poniesione na konkretne materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją takiego przedsięwzięcia.

Stanowisko to ma potwierdzenie w przedstawionych przez Ministerstwo Finansów (na stronie internetowej www.podatki.gov.pl) objaśnieniach podatkowych z 9 września 2019 r. pt. "Nowe preferencje w podatku dochodowym od osób fizycznych wspierające przedsięwzięcia termomodernizacyjne". Zawarto w nich wyjaśnienie, z którego jasno wynika, że w razie poniesienia wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, które są finansowane pożyczką (kredytem) bankowym lub kredytem udzielonym przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, można odliczyć całość tych wydatków, bez względu na wysokość spłaconego kredytu, z którego zostały sfinansowane.