Opodatkowanie dochodów zleceniobiorcy-nierezydenta

Przychody osiągane przez nierezydenta nieprowadzącego działalności gospodarczej, z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, w świetle ustawy o PIT, traktowane są jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a updof. W myśl art. 29 ust. 1 pkt 1 updof, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Polski przez nierezydenta m.in. przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 updof pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Płatnikiem jest w takim przypadku podmiot wypłacający wynagrodzenie.

Gdy zleceniodawca nie uzyska od zleceniobiorcy certyfikatu rezydencji, to nie będzie mógł zastosować się do postanowień zawartych w konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2003 r. nr 216, poz. 2120 ze zm.), zwanej dalej konwencją. To z kolei oznacza konieczność pobrania 20% zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych mu należności.

Dla Prenumeratorów GOFIN
	Teksty umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dostępne w serwisie www.przepisy.gofin.pl

Podatek ten zleceniodawca, jako płatnik, powinien wpłacić na rachunek właściwego urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został on pobrany. Wpłaty dokonuje się do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną - według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby (art. 42 ust. 1 updof).

Ponadto płatnik zobowiązany jest przesłać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych informację IFT-1R, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym. W przypadku gdy płatnik zaprzestanie działalności przed upływem tego terminu, zobowiązany jest przekazać IFT-1R do dnia zaprzestania działalności. Na wniosek podatnika informację IFT-1 obowiązany jest sporządzić w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku. Wynika to z art. 42 ust. 2-4 updof.

Nierezydent, który osiągnął dochody tylko z tytułu umowy zlecenia opodatkowane zryczałtowanym podatkiem, nie składa zeznania podatkowego (art. 45 ust. 3 updof).

Jednocześnie nierezydent, który uzyskał przychody, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 updof, może (nie musi) je opodatkować według skali podatkowej.

Taką możliwość mają podatnicy mający miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w innym niż Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej. Muszą przy tym udokumentować miejsce zamieszkania dla celów podatkowych certyfikatem rezydencji. Osoba mająca miejsce zamieszkania w Holandii może skorzystać z tej możliwości (Holandia jest państwem członkowskim UE).

Opodatkowanie według skali podatkowej ma miejsce w zeznaniu podatkowym - na wniosek podatnika. W takim przypadku w zeznaniu pobrany zryczałtowany podatek wykazać należy jako zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych (art. 29 ust. 4 updof).

Złożenie zeznania podatkowego spowoduje opodatkowanie tych dochodów według skali podatkowej, a nie zryczałtowaną stawką 20%, umożliwi uwzględnienie kosztów uzyskania przychodów i skorzystanie z preferencji podatkowych.

Składając zeznanie podatkowe, nierezydent może skorzystać ze zwolnień od podatku na takich samych warunkach jak rezydenci (np. przewidzianego dla podatników do 26 roku życia), z ulg i odliczeń (np. z tytułu wychowywania dzieci).

Warunkiem zastosowania tego rozwiązania, tj. zamiany ryczałtu na skalę podatkową, jest istnienie podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym dana osoba ma miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (art. 29 ust. 5 updof). W art. 27 konwencji przewiduje się możliwość wymiany informacji podatkowych pomiędzy umawiającymi się państwami. Zatem w opisanym przypadku spełniony jest warunek do zastosowania skali podatkowej.

Przypominamy, że od 1 stycznia 2022 r. miejsce zamieszkania podatnika dla celów podatkowych może zostać potwierdzone kopią certyfikatu rezydencji, jeżeli informacje wynikające z przedłożonej kopii certyfikatu rezydencji nie budzą uzasadnionych wątpliwości co do zgodności ze stanem faktycznym (art. 41 ust. 9e updof).