Nie wszyscy pracodawcy muszą wdrożyć PPK

Już z dniem 1 lipca br. pierwsza grupa pracodawców będzie musiała wdrożyć w swoich firmach przepisy dotyczące pracowniczych planów kapitałowych. W pierwszej kolejności obowiązki te obejmą podmioty zatrudniające co najmniej 250 osób według stanu na dzień 31 grudnia 2018 r. Co 6 miesięcy będą włączane kolejne grupy podmiotów. Ustawodawca przewidział też kategorie zatrudniających, których obowiązki w zakresie PPK nie obejmą.

Zwolnieni z PPK

Ustawodawca przewidział, że PPK nie musi wdrażać mikroprzedsiębiorca, jeżeli wszystkie zatrudnione w firmie osoby złożą deklarację rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. Jako mikroprzedsiębiorcę traktuje się tutaj przedsiębiorcę, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 Prawa przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 ze zm.), czyli takiego, który w co najmniej jednym roku z dwóch ostatnich lat obrotowych spełniał łącznie następujące warunki:

• zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
   
• osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nieprzekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły w złotych równowartości 2 milionów euro.

PPK nie musi też wdrażać osoba fizyczna, która zatrudnia w zakresie niezwiązanym z jej działalnością gospodarczą, osobę fizyczną, w zakresie niezwiązanym z działalnością gospodarczą tej osoby. Chodzi tu np. o przypadki zatrudnienia niani dla dziecka, opiekuna dla osoby starszej czy osoby pomagającej w prowadzeniu domu.

Przepisy dotyczące PPK nie znajdują zastosowania również w odniesieniu do podmiotów zatrudniających, jeżeli w swoich firmach prowadzą Pracownicze Plany Emerytalne (PPE) i odprowadzają z tego tytułu składki. Z tym, że to zwolnienie jest możliwe, o ile spełnione są określone kryteria.

PPE a zwolnienie z PPK

Wdrożenie PPK nie jest konieczne, jeżeli podmiot zatrudniający w terminie, w którym zaczną mieć do niego zastosowanie przepisy ustawy o PPK, będzie prowadzić PPE oraz naliczać i odprowadzać składki podstawowe w rozumieniu ustawy o pracowniczych programach emerytalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1449 ze zm.) do PPE w wysokości co najmniej 3,5% wynagrodzenia w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy, jeżeli do PPE przystąpiło co najmniej 25% osób zatrudnionych w tym podmiocie zatrudniającym.

Polski Fundusz Rozwoju, który organizuje wdrażanie programu PPK, w tym tworzy system ewidencji i rozliczeń, w wyjaśnieniach zamieszczonych na stronie www.mojeppk.pl wyjaśnia, że: "(...) wymagany stan partycypacji (25% osób zatrudnionych) w PPE warunkujący zwolnienie podmiotu zatrudniającego ze stosowania ustawy o PPK powinien być zachowany nie tylko w dacie, w której ustawa o PPK zaczyna mieć do niego zastosowanie, ale także w kolejnych datach wymienionych w art. 134 ust. 1 tej ustawy dotyczących innych grup pracodawców. Oznacza to, że w przypadku pracodawcy zatrudniającego co najmniej 250 osób stan partycypacji w PPE będzie ustalany nie tylko na dzień 1 lipca 2019 r., ale też na dzień 1 stycznia 2020 r., 1 lipca 2020 r. i 1 stycznia 2021 r. Aby pracodawca dalej mógł "korzystać" ze zwolnienia, musi utrzymać stan partycypacji w PPE na odpowiednim poziomie w każdym z wymienionych (...) terminów".

Co ważne, zwolnienie to nie jest bezterminowe. Podmiot zatrudniający będzie zobowiązany do wdrożenia PPK w razie:

• zawieszenia naliczania i odprowadzania składek podstawowych do PPE w okresie przekraczającym 90 dni,
   
• ograniczenia wysokości odprowadzanych składek podstawowych do PPE poniżej 3,5% wynagrodzenia w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o PPE,
   
• likwidacji PPE,
   
• opóźnienia w odprowadzaniu składek podstawowych do PPE przekraczającego 90 dni, które wynikło z celowego działania podmiotu zatrudniającego.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 4.10.2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2215)